ဒဏ္​ရာႀကီးနဲ႔လူ

မနက္တိုင္း ၆ နာရီခြဲလွ်င္ အိပ္ရာမွ ထကာ ကိုယ္လက္ ေလ့က်င့္ခန္း အေပါ့စားေလးေတြ လုပ္ေနက် ေတဇ သည္ ဒီမနက္ေတာ့ အိပ္ရာက ေစာေစာ မထျဖစ္။ မထျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းကလည္း ရံုးပိတ္ရက္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မေန႔ညက ညနက္ေအာင္ စာဖတ္ျခင္း၊ မူဗြီမ်ား ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္သြားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ အိပ္ရာနေဘးက စားပြဲခံုေပၚ တင္ထားတဲ့ နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၈ နာရီ ထိုးေနျပီ။ အိပ္ရာေပၚမွာတင္ အေညာင္းေျပ ေျခလက္ ဆန္႔လိုက္သည္။ တစ္ညလံုး အိပ္ထားေသာေၾကာင့္ ပုခံုးႏွင့္ ခါး က အေညာင္းညာမိကာ ခပ္ေအာင့္ေအာင့္ေလး ျဖစ္ေနသည္။ ေလ့က်င့္ခန္းေတာ့ မလုပ္ျဖစ္။ ေရခ်ဳိးျပီး မနက္စာ စားရန္ ထြက္လာလိုက္သည္။ ၄၆ လမ္းထဲက နာမည္ၾကီး လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ကို သြားလိုက္သည္။ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ဟုသာ ဆိုသည္။ အကုန္ ရသည္။ ပဲပလာတာ တစ္ပြဲ၊ မုန္႔ဟင္းခါး အိုးဘဲဥ၊ မန္းေၾကာ္ႏွင့္ အီၾကာေကြး တစ္ပြဲ (ငွက္ေပ်ာအူ မ်ားမ်ား ထည့္ခိုင္းတာေပါ့) ကို မွာစားကာ ဂ်ာနယ္ ဖတ္ရသည့္ အရသာက ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပင္ ေလာကစည္းစိမ္ျဖစ္သည္။ ဂ်ာနယ္ကို ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ ဖတ္ျပီးေတာ့ နာရီၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ၁၀နာရီ ခြဲ ေနျပီးျဖစ္သည္။ ေႏြေခါင္ေခါင္ေနမင္း ရဲ႕ ေရာင္ျခည္ကလည္း လူသားေတြရဲ႕ ေခါင္းကို လႊမ္းမိုးရန္ အားျပဳေနျပီ ျဖစ္သည္။ ပိတ္ရက္ေတြရဲ႕ ညေနပိုင္းမ်ားတြင္ Gym ကစားတတ္ေသာေၾကာင့္ သြားကစားသည့္ ေနရာႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းတြင္ ရိွေသာ စာအုပ္ဆိုင္ေလး တစ္ဆိုင္တြင္ ေနပူဒါဏ္မွ လြတ္ေအာင္ ဝင္ခိုရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

စာအုပ္ဆိုင္ထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့ အျပင္ ေနပူထဲက လာလာခ်င္းသူ အတြက္ အရမ္း ေအးျမသည္ဟု မထင္မိေျခ။ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲကေန ေရဗူးေလး ထုတ္ကာ တစ္ငံု ငံုထားလိုက္သည္။ ေရဆာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ပါးစပ္ထဲကို ေရဝင္တာနဲ႔ တရစပ္ မနားတမ္း ေသာက္မိတတ္သည္။ ဒါဟာ ေကာင္းတဲ့ အျပဳအမူတစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရေသာက္လုိက္သည္ဟူေသာ စိတ္အာရံုကို ဦးေႏွာက္သို႔ ပို႔ရန္ ေရကို ငံုထားျပီးမွ ခပ္ျမွင္းျမွင္းေလး မ်ဳိခ်လိုက္သည္။ ေရဆာေပ်ာက္ျပီဆိုေသာ အသိေလး ျဖစ္ေတာ့မွ ေရကို ပံုမွန္ ခပ္ျဖည္းျဖည္းေသာက္သည္။ ေရေသာက္ျပီးေတာ့မွ စာအုပ္ဆိုင္ကို ခပ္ျမန္ျမန္ အၾကည့္နဲ႔ တစ္ဆိုင္လံုးကို ေဝ့ၾကည့္လိုက္သည္။ စာအုပ္တန္းေတြရဲ႕ အေပၚမွာ စာအုပ္အမ်ဳိးအစားကို ေရးထားေသာေၾကာင့္ ရွာရတာလည္း ျမန္သည္။ ေတဇက အခုမွ အသက္ ၂၅ ဝန္းက်င္ လူငယ္ေလးဟု ဆိုေသာ္လည္း လူၾကီးပိုင္း သို႔ ေျပာင္းလဲစျပဳေနေသာ အရြယ္ပင္။ သူ႔အၾကိဳက္ကေတာ့ လူငယ္ပီပီ ဟာသ ႏွင့္ စံုေထာက္ ဇာတ္လမ္းမ်ဳိး ၾကိဳက္ေပမယ့္ ဘဝတိုးတက္ေရးအတြက္ဟု ၾကံရြယ္ကာ စီးပြားေရး၊ ဘဝတက္လမ္းဆိုင္ရာ စာအုပ္မ်ားကိုလည္း ဖတ္စျပဳေနျပီ ျဖစ္သည္။ ထိုစာအုပ္မ်ားထဲမွာမွ စာေရးဆရာ ေဖျမင့္ ကို အၾကိဳက္ဆံုးျဖစ္သည္။ ကေလာင္စံုေအာင္ ဖတ္ေနေပမယ့္ သူကေတာ့ အၾကိဳက္ဆံုးပင္။ စာေရးဆရာ ညီညီႏိုင္၊ ေအာင္ကိုဦး (UMK)၊ ခင္ေမာင္ညိဳ ေဘာဂေဗဒ စသည့္ သူမ်ားကိုလည္း ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သည္။ စာအုပ္တန္းထဲတြင္ အႏီွ စာေရးသူမ်ား၏ စာအုပ္မ်ားကို လွန္ေလွာကာ အျမည္းဖတ္ေနမိသည္။

ထိုစဥ္ ႏွာေခါင္းထဲသို႔ ေမႊးထံုအီေသာ ရနံ႔ တစ္ခုက ဝင္လာသည္။ ေရေမႊးဆိုလွ်င္ အသံသင္းသင္းေလးမွ ဆြတ္တတ္ေသာ ေတဇသည္ ထိိုကဲ့သို႔ေမႊးထံုအီေသာ ရန႔ံကို အလြန္ပင္ မုန္းသည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ရနံ႔ေလးက ထူးျခားေသာေၾကာင့္ ၾကိဳက္နွစ္သက္ဖြယ္ ျဖစ္သည္။ ေမႊးရနံ႔နဲ႔အတူ ေတဇရဲ႕ အေနာက္ကေန ေဒါက္ဖိနပ္သံ တေဒါက္ေဒါက္က စည္းခ်က္ညီစြာ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားသည္။ ထိုထိုေသာ ေမႊးရနံ႔ ႏွင့္ တေဒါက္ေဒါက္ အသံကို ခံစားရင္း တဒၤဂ ေလာကၾကီးက ခဏ တိတ္ဆိတ္သြားသည္။ ထို ေဒါက္ဖိနပ္သံသည္ ေတဇရဲ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္း အကြာအေဝးမွာ ရပ္သြားသည္။ ခ်က္ခ်င္းၾကီးေတာ့ လွည့္မၾကည့္ျဖစ္။ ရိုင္းရာက်မည္ ဟု ထင္ကာ အေတာ္ေလးၾကာမွ လွည့္ၾကည့္မိသည္။ လွလိုက္သည့္ ေကာင္မေလး။ အသက္က ၂၀ ဝန္းက်င္ပဲ ရိွမည္ ထင္သည္။ ပ်ဳိျမစ္သည့္ အလွအပက သူ႔မ်က္ႏွာတြင္ ျပသေနသည္။ အရပ္ကလည္း အေတာ္ရွည္သည္။ ၅ ေပ ၁၁ လက္မ ရိွေသာ ေတဇရဲ႕ မ်က္ခံုးနားေလာက္ ရိွမည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။ ရွည္လ်ားေသာ အရပ္ႏွင့္လိုက္ဖက္စြာ ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ဖြဲ႔စည္းထားသည္။ အထူးသျဖင့္ ေပါင္တံ ရွည္ရွည္ေလးေတြ ျဖစ္သည္။ မို႔ေမာက္ေသာ ရင္၊ က်စ္လ်စ္ေသာ တင္ပါး ႏွင့္ သိမ္ေသာ ခါးတို႔ကို ျမန္မာအက်ီေလးက ပိုမိုပံ့ပိုးေပးထားသည္ဟု ထင္သည္။ ေက်ာလယ္ေလာက္ ရိွေသာ ပိတုန္းေရာင္ ဆံပင္ကို ဖားလ်ားခ်ထားသည္ ဆိုေသာ္လည္း အေရွ႕ဆံပင္ကို ေဘးခြဲကာ ခပ္ေမာက္ေမာက္ေလးဟန္ ျဖီးတင္ထားေသာေၾကာင့္ သူမ၏ ဆံပင္ခပ္ေရးေရးေလး ေပါက္ေနေသာ နဖူးကို ျမင္ေနရသည္။ မိန္းကေလး၏ တကိုယ္လံုးကို ျခံဳငံုသံုးသပ္ျပီးသကာလ ေကာက္ခ်က္ တစ္ခုပဲ ခ်ႏိုင္သည္။ နတ္ဘုရားမ်ားက ဖန္ဆင္းေပးထားေသာ အလွနတ္ဘုရင္မေလး ဟုပင္။

သူမကို ၾကည့္ျပီး ကိုယ့္ဘာသာ အမွတ္မ်ား ေပးေနစဥ္ပင္ သူမထံမွ မ်က္ဝန္းနက္နက္ တစ္စံုက ကိုယ့္ဆီ ပ်ံဝဲလာသည္။ သူခိုး လူမိသလို ဘာလုပ္ရမွန္း မသိသျဖင့္ စာအုပ္ကို ဘယ္လက္က ကိုင္ထားေသာေၾကာင့္ ညာလက္ျဖင့္ ေခါင္းေလးကုတ္ကာ ရယ္ျပလိုက္သည္။ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ႏိုင္မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သဘာဝအေလွ်ာက္ တံု႔ျပန္တာ ျဖစ္လို႔ မတတ္ႏိုင္ေပ။ သူမကေတာ့ ေတဇကို အေသအခ်ာ ၾကည့္ကာ ျပံဳးျပသည္။ နာမည္ေက်ာ္ မိုနာလီဇာ အျပံဳး ဆိုသည္မွာ ပန္းခ်ီဆရာရဲ႕ ေရးျခစ္ႏိုင္စြမ္း စိတ္ကူးစိတ္သန္းေကာင္းေသာေၾကာင့္ဟု ထင္ျမင္မိေသာ္လည္း သူမရဲ႕ အျပံဳးကေတာ့ သဘာဝက်က်ႏွင့္ ဘယ္ပန္းခ်ီမွ ေရးဖြဲ႕လို႔ ရမည္ မထင္။ ခပ္ရွက္ရွက္ႏွင့္ပင္ စာအုပ္ကို ပိတ္ကာ စာအုပ္စင္ေပၚ ျပန္တင္ျပီး ေျခလွမ္းက်ဲၾကီးေတြႏွင့္ စာအုပ္ဆိုင္က ထြက္လာလိုက္သည္။ အခ်ိန္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၂ ခြဲေနျပီ။ ဗိုက္ကလည္း မဆာေသးေသာေၾကာင့္ Gym သြားကစားရန္ပင္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ Gym ကို ေန႔တိုင္း မကစားျဖစ္။ တစ္ပတ္ကို ၃ ရက္ပဲ ကစားသည္။ ပိတ္ရက္ ၂ ရက္ႏွင့္ ၾကားရက္ျဖစ္ေသာ ဗုဒ္ဓဟူးေန႔ ျဖစ္သည္။ က်န္ရက္မ်ားကိုေတာ့ မနက္ခင္းတိုင္း အိမ္မွာ အေပါ့စား ေလ့က်င့္ခန္းေတြ လုပ္ျဖစ္သည္။ ထုိကဲ့သို႔ ကစားထားေသာေၾကာင့္လည္း ဗလ အဖုအထစ္ေတြ မျဖစ္ေသာ္ျငား က်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္ႏွင့္ ေယာက်္ားပီသေသာ (အမ်ားသတ္မွတ္ခ်က္) ခန္ဓါကိုယ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ မိန္းမႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ ရည္းစားမထားဖူးသလို၊ အေပ်ာ္အပါးလည္း မလိုက္စားတတ္။ အေၾကာင္းေတာ့ ရိွသည္။ သူ႔တြင္ အမည္းစက္ၾကီး၊ အားနည္းခ်က္ ရိွသည္ဟု ယူဆထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ မိန္းမႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ အရႈပ္အရွင္း မရိွေသာေၾကာင့္ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ သူသည္ ေရႊမင္းသားျဖစ္သည္။ ေကာင္မေလးမ်ားလည္း ဝိုင္းဝိုင္းလည္သည္။

Gym ကစားျပီးခ်ိန္တြင္ အိမ္မွ အသင့္ေဖ်ာ္လာေသာ Protein shake ကို မ်ားမ်ားေသာက္ကာ ခဏ အနားယူလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ Gym တြင္ပင္ ေရခ်ဳိးလို႔ ရေသာေၾကာင့္ ေရခ်ဳိး အဝတ္အစားလဲကာ ေခၽြးေတြႏွင့္ ေပေနေသာ အဝတ္အစားမ်ားကို အိတ္ျဖင့္ ေသခ်ာလံုေအာင္ ထုတ္ျပီးမွ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ ျပန္ထည့္လိုက္သည္။ ဗိုက္ဆာလာေသာေၾကာင့္ KFC ၾကက္ေၾကာ္ဆိုင္မွာပင္ ၾကက္ေၾကာ္စားလိုက္သည္။ အသားဓါတ္ကို မ်ားမ်ား စားျပီး ကဆီဓါတ္ကို ေလွ်ာ့စားတာက ၾကြက္သားတည္ေဆာက္ေရးမွာ အေထာက္အကူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။ အိမ္ျပန္ကာ တေရးတေမာ အိပ္ေနလိုက္သည္။ ညေန ၄ နာရီေလာက္က်ေတာ့ အလုပ္အတူတူလုပ္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းဆီမွ ဖုန္းဝင္လာသည္။ ညက်ရင္ Fuse သြားမည္ဟု ေျပာသည္။ လူလြတ္ျဖစ္ေသာ ေတဇအဖို႔ သြားခ်င္သလို သြားႏိုင္ေပသည္။ မိဘမဲ့ျဖစ္ကာ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဦးေလးက ထိန္းေက်ာင္းေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ သူ႔ဘဝ အမည္းစက္ က်န္ခဲ့ျခင္းဟု ထင္မွတ္ေနမိသည္။ အခုေတာ့ ဦးေလးလည္း ဆံုးသြားေသာေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသာ ထိန္းေက်ာင္းေနရသည္။

ညေန ၆နာရီ ေရာက္ေတာ့ ေရထပ္ခ်ဳိးလိုက္ကာ အဝတ္အစားလဲျပီး အျပင္မွာ စားရန္ ထြက္လာလိုက္သည္။ သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ ခ်ိန္းထားတာက ၈ နာရီဆိုေတာ့ အခ်ိန္ရေသးသျဖင့္ တရုတ္တန္းဘက္ ထြက္လာလိုက္သည္။ ၁၉ လမ္းထဲက ေမာင္ေကာင္း ထမင္းဆိုင္မွာ ဝက္ပဲငပိအခ်ဳိခ်က္ႏွင့္ ရြက္စံုေၾကာ္ တစ္ပြဲ မွာကာ ထမင္းစားလိုက္သည္။ ခံတြင္းလိုက္ေသာ္လည္း ထမင္းတစ္ပန္းကန္ပဲ စားကာ ဟင္းကို အကုန္ စားလိုက္သည္။ ေရ အဝေသာက္လိုက္ေတာ့ ဗိုက္တင္းသြားသည္။ အခ်ဳိရည္ေတြကိုေတာ့ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေရွာင္သည္။ အရက္ မေသာက္တတ္ေသာ္လည္း ဘီယာေတာ့ ေသာက္တတ္သည္။ အခုေတာ့ မေသာက္ျဖစ္ေသး။ သူငယ္ခ်င္းေတြ စံုမွ ေသာက္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားေသာေၾကာင့္ပင္။ ပိုက္ဆံရွင္းျပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ ခ်ိန္းဆိုရာ ေနရာကို ကားငွားကာ ထြက္လာလိုက္သည္။ Fuse အဝင္ဝကို ေရာက္ပါျပီ။

နီနီ ျဖဴျဖဴ ဝါဝါ အေရာင္စံုစြာ ေကာင္မေလးေတြ အမ်ားအျပားေတြ႔ရသည္။ စည္းခ်က္ညီစြာ က ေနၾကသည္ကို အာရံုခံ ရႈစားရင္း ဘီယာ တစ္ခြက္ကို မနားတမ္း တဂြက္ဂြက္ ေသာက္ခ်လိုက္သည္။ ေအးျမေသာ ဘီယာေအးေအးက လည္ေခ်ာင္းကတဆင့္ ဝင္သြားေသာ္လည္း အစာအိမ္ထဲေရာက္ေသာအခါ နည္းနည္း ပူသြားသည္။ ေသာက္လို႔ေတာ့ အေတာ္ေကာင္းသည္။ ေနာက္ထပ္ ဘီယာ တစ္ခြက္ ဝယ္ျပီးေတာ့မွ ခပ္ျမွင္းျမွင္း ေသာက္လိုက္သည္။ ကခံုရာေနရာတြင္ လွမဒီေတြ မ်ားျပားစြာ ကေနၾကသည္။ သူတို႔ႏွင့္ ကေနေသာ ေယာက်္ားေလးမ်ားကိုေတာ့ မ်က္စိက အလိုအေလ်ာက္ ပယ္ဖ်က္ျပီးသား ျဖစ္သည္။ ခန္းမၾကီး တစ္ခုလံုးကို မ်က္လံုး ကစားလိုက္ေတာ့ တေနရာအေရာက္တြင္ ရပ္တန္႔သြားသည္။ ဟုတ္တာေပါ့။ ေန႔ခင္းက ေတြ႔ခဲ့သည့္ အလွဘုရင္မေလးပါ။ မီးစလိုက္ေတြက ခန္းမတစ္ခုလံုး ပိတ္လိုက္ ဖြင့္လိုက္ ေနရာစံု ကစားေနေသာ္လည္း သူမထံတြင္မွ ပိုလင္းေနသလားလို႔ေတာင္ ထင္မိသည္။ သူမ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ လာျခင္း ျဖစ္မည္။ ေယာက်ာ္းေလး မိန္းခေလး အစံုေပါ့။ သို႔ေသာ္ ရည္းစားဟု ထင္မွတ္စရာ ေတာ့ မရိွဘူး ထင္သည္။ တပူးပူး တတြဲတြဲ လုပ္ေနသည့္ သူ မရိွေသာေၾကာင့္လည္း ထိုသို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ျခင္း ျဖစ္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ သူမႏွင့္ အတူ မိန္းခေလး တစ္ေယာက္ အရက္ေရာင္းရာ ေကာင္တာဘားသို႔ ေရာက္လာသည္။ ေတဇကို ျမင္ေတာ့ ျပံဳးျပသည္။ သူ႔ကို မွတ္မိသည္ဟု ယူဆကာ စကားေျပာရန္ အစျပဳလိုက္သည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္လာတာကို တစ္ေယာက္ထဲလားဟု ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ စကားေတြ မေျပာခ်င္ေတာ့။

” သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူလာေတာ့ ေပ်ာ္စရာၾကီးေနာ္….အကိုေတာင္ ညီမတို႔ကို ၾကည့္ရင္း ျမဴးလာတယ္..”
” ဟုတ္တယ္…အကို…ေပ်ာ္စရာၾကီး….အကို ျမဴးတာက ဘီယာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ေနာ္…ခိခိ.”
” အင္း…အကိုက ခုမွ တစ္ခြက္ထဲ ေသာက္ျပီးေသးတာ..”

သူတို႔ေတြလည္း ဘီယာ ကိုယ္စီမွာကာ ေသာက္ေနက်သည္။ ပိုုက္ဆံေတာ့ ဝင္မရွင္းေပးလိုက္ပါဘူး။ အခုမွ သိတာ ေရာရင္ ေပါသြားမွာစိုးလို႔။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ ျပန္အသြားမွာ အနားကပ္ျပီး တုိးတုိးေလး ေျပာသြားတယ္။

” ေန႔လည္က ဘာလို႔ ထြက္ေျပးသြားတာလဲ..လူေၾကာက္ၾကီး…”

ဒါက စိမ္ေခၚစကားပဲေလ။ လိုက္ျပီေပါ့။ သူမ အနားကေန မေယာင္မလည္နဲ႔ လိုက္သြားတယ္။ ေဘးနားမွာ ရပ္ျပီး က ေနတုန္း သူမက လွမ္းေခၚတယ္။ သူမ အနားသြားျပီး အတူတူ က ေနလိုက္တယ္။ ေတဇကို တစ္ေယာက္ထဲလားလို႔ ေမးလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရိွရာကို လက္ညိွဳးထိုးျပလိုက္တယ္။ သီခ်င္းသံကလည္း ျမဴးၾကြေနေတာ့ အလွနတ္ဘုရားမေလးနဲ႔ အတူတူ တြဲကရတာ အရမ္း ပီတိျဖစ္မိတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူမနဲ႔အတူ က လိုက္၊ ဘီယာ ေသာက္လိုက္ ႏွင့္ ေလာကစည္းစမ္ ခံစားေနမိသည္။ ညက နက္ သထက္ နက္လာေတာ့၊ သူမရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ ေတဇ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ အသီးသီး အျပင္ ထြက္သြားၾကသည္။ ေတဇ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ သူတို႔အတြဲႏွင့္ သူတို႔ သြားၾကတာ ျဖစ္သည္။ သူမ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ကလပ္မွာပင္ သိတဲ့ ေကာင္ေလးေတြ၊ ေကာင္မေလးေတြႏွင့္ သြားၾကတာ ျဖစ္ေတာ့ ေတဇကို ရွင္းျပသည္။

” သူတို႔က ONS ေတြေလ အကို..”
” ဟင္…ဘာလဲ…အဲ့ဒါ အကို မသိရပါလား…ေျပာျပပါလား…”
” အကိုကလည္း ဒါေလးေတာင္ မသိဘူးလား….ONS ဆိုတာ one night stand ကို ေျပာတာ…ဒီတညပဲ သူတို႔ေတြ ဒခ်ိၾကမွာ..ေနာက္ရက္ ဘာမွ မေျပာေၾကး…ဘာအေႏွာင္အဖြဲ႔မွ မပါဘူး…ဘာမွ ကိုယ့္ကို လာမႏြယ္ဘူး…”
” မိုက္တယ္ေနာ္….အကို က သိပ္မသိဘူး….ဒါဆို ညီမကေရာ…”
” ညီမက အကိုနဲ႔ က ေနတာေလ…အရင္ကလည္း တခါမွ မသြားဖူးဘူး…အခုမွ စဥ္းစားေနတုန္း…”
” ေၾသာ္…ဒါ့ေၾကာင့္…ညီမသူငယ္ခ်င္းက သူမသြားခင္ ညီမကို fighting ဆိုျပီး ေျပာသြားတာကိုး…”
” ဟားဟား..အကိုက ဒါက်ေတာ့ ၾကားသားလား…အင္း..ဟုတ္တယ္…ညီမ စမ္းၾကည့္မလို႔ စဥ္းစားေနတုန္းမို႔…”
” ဟုတ္လား….ဘယ္သူနဲ႔လဲလို႔ မေမးေတာ့ဘူးေနာ္…စဥ္းစားျပီးရင္ အကို႔ကို ေျပာ….အကိုတို႔လည္း အခ်ိန္ရိွတုန္း ဒခ်ိရေအာင္…”
” ဟားဟား….ဟုတ္ပါျပီ…ဒါဆိုလည္း လစ္ရေအာင္…”

အနီးအနားက ဟိုတယ္ေတြက လူျပည့္ေနေလာက္ျပိီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေရႊဂံုတိုင္ဘက္ကို ခ်ီတက္လိုက္သည္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ အခန္းရသည္။ အခန္းထဲ ေရာက္မွ အလွနတ္ဘုရား သူမ ကို ေသခ်ာ ၾကည့္မိသည္။ ေန႔ခင္းတုန္းက ဝတ္ထားတာနဲ႔ မတူ။ အက်ီကို ကိုယ္ၾကပ္ အမဲေရာင္ေလး ဝတ္ကာ အေပၚကေန ဂ်င္းခပ္ႏြမ္းႏြမ္း အေရာင္ အက်ီက ေနရာယူထားသည္။ ေအာက္ကေတာ့ ဒူးေလာက္ ရိွေသာ ကိုယ္ၾကပ္ေဘာင္းဘီ အမဲေလးကို ဝတ္ကာ အေပၚကေန ေပါင္တဝက္ေလာက္ ရိွေသာ ဂ်င္းစကပ္တို ပြပြေလးက သူမရဲ႕ ေပါင္တံ ရွည္ရွည္ကို ေဖာ္ညႊန္းေနသည္။ ေတဇသည္ ေကာင္မေလးႏွင့္ ဒီလို သြားဘို႔ အရဲစြန္႔ျပီး ဆံုးျဖတ္လိုက္ရသည္။ သူ႔တြင္ လူသိမခံဝံ့ေသာ အားနည္းခ်က္ ရိွသည္မလား။

အခန္းထဲ ေရာက္သည္ႏွင့္၊ ႏြားသိုးၾကိဳးျပတ္သလို ၂ ေယာက္သား ပူးျပီး လံုးျပီး အနမ္း ဖလွယ္ၾကသည္။ လိုရာေရာက္ဖို႔ အေရးၾကီးသည္မလား။ အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္ခါနီး သူမ က မီးပိတ္ရန္ ေတာင္းဆိုသည္။ အိုေခေပါ့။ မီးပိတ္ျပီး မီးေရာင္ ခပ္ဝါးဝါးေလးပဲ ထားကာ အခ်စ္ခရီးႏွင္ရန္ ျပင္သည္။ အဝတ္အစားေတြ အကုန္ခၽြတ္ျပီး သူမရဲ႕ ညီမေလးကို ႏိႈက္စမ္းလိုက္သည္။ အရည္ေတြ ရႊဲနစ္ေနတာေပါ့။ ႏူးႏွပ္ မေနေတာ့ပဲ ညီေလးထည့္ရန္ ျပင္ေတာ့သည္။ သူမက ညီေလးကို လာကိုင္သည္။

” ဟင္..အကို…ဘယ္လိုၾကီးလဲ…”
” အဲ့…ညီမ သိသြားျပီ…မထူးေတာ့ပါဘူး…ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ ေျပာေတာ့မယ္…အကို႔ဟာက ငယ္ငယ္တုန္းက အျဖတ္ခံထားရတာ…”
” ဟင္…”
” ဟုတ္တယ္…အကို႔ ဦးေလးက အကို႔ဟာရဲ႕ အေရျပားကို ျဖတ္ဘို႔ ဆိုျပီး ေဆးခန္း သြားျပတယ္…ေဆးခန္းက ဆရာဝန္က ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ တူတယ္….အေတြ႔အၾကံဳလည္း မရိွေတာ့ ျဖတ္ခ်လိုက္တာ…ထိပ္ပိုင္းက တဝက္နီးပါး ပါသြားတယ္…အဲ့ေတာ့မွ သူလည္း မ်က္စိမ်က္ဆံ ျပဴးျပီး သူ႔အထက္က ဆရာဝန္ၾကီးဆီကို ဖုန္းဆက္ျပီး ျပန္ဆက္ခိုင္းတယ္ ေျပာတယ္…ျပန္ေတာ့ ဆက္ပါရဲ႕ ပံုစံက ပံုမွန္ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့…ညီမ ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ ထိပ္ပိုင္းတစ္ခုပဲ နည္းနည္းေကာက္ျပီး အဆီအေငၚမတည့္ျဖစ္ေနတာ….”
” ခိခိ..ျဖစ္ရေလ….”
” ကဲ…အမိ….ဘာဆက္လုပ္မလဲ….”