အတိတ္​

အတိတ္ ==== ဆရာေလး..ထန္းေရခ်ဳိေလးေသာက္ဦးမလားဗ်…။ ထန္းေတာေရွ႕မွ ျဖတ္သြားေသာ ေက်ာင္းဆရာေလး တင့္ေဆြကုိ ရြာမွကာလသားေခါင္းကုိခ်က္ၾကီးက ႏႈတ္ဆက္လုိက္သည္။ ဆရာေလးကား သေဘာေကာင္းသည္ စာသင္ျပလည္းေကာင္းသည္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာေလးအေၾကာင္းကုိေတာ့ခ်က္ၾကီးမသိ။ (၄)တန္းႏွင့္ေက်ာင္းထြက္ခဲ့ေသာ ခ်က္ၾကီးအဖုိ႔ သူႏွင့္ရြယ္တူျဖစ္ေသာ ဆရာေလးလုိပညာတတ္တစ္ေယာက္ကုိ မိတ္ေဆြျဖစ္ခြင့္ရသည့္အတြက္ေတာ္ေတာ္၀မ္းသာေနသည္။ ဆရာေလးကား ကုိခ်က္ၾကီးရွိရာဆီသုိ႔လာခဲ့သည္။ ေအးဗ်ာ…ေသာက္တာေပါ့…။ ေဒၚေအးမိေရ..ဆရာေလးအတြက္ တစ္ျမဴေပးပါဗ်ဳိ႔။ လာပါျပီေတာ္..လာပါျပီ… ထန္းေတာပိုင္ရွင္ ဦးေမာင္ငယ္မိန္းမ ေဒၚေအးမိက ထန္းေရအုိးတစ္အုိးကုိ ျမက္ဖ်ာေပၚသုိ႔လာခ်လုိက္သည္။ ခြက္ေလးဘာေလးေရာအျမည္းေရာေဒၚေအးမိ။ ခ်က္ၾကီးက ေဆာ္ၾသလုိက္သည္။ ဟုိမွာနင့္ကုိေမာင္ငယ္ယူလာပါျပီ။ လယ္ၾကြက္ကင္ကုိေၾကာ္ေပးေနတယ္။ အခုေတာ့ပဲေလွာ္နဲ႔ဘဲအရင္ျမည္းဦး…အားနာလုိက္တာဆရာေလးရယ္.။ ေဒၚေအးမိက ဆရာေလးကုိတင့္ေဆြကုိ ေလာကြက္ျပဳလုိက္သည္။ ရပါတယ္ ေဒၚေအးမိရယ္….အားနာစရာ။ ဆရာေလးတင့္ေဆြက ထန္းေရအုိးထဲသုိ႔ ခြက္ျဖင့္ခပ္ကာ ထန္းေရတစ္ခြက္ကုိေမာ့ခ်လုိက္သည္။ ထုိအခ်ိန္မွာဘဲ လယ္ၾကြက္ေၾကာ္ပန္းကန္ကုိ ကုိေမာင္ငယ္မွလာခ်လုိက္သည္။ ဆရာေလး..စားေနာ္…အားမနာနဲ႔ ကုိေမာင္ငယ္ကား ဆရာေလးကုိတင့္ေဆြကုိ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့….စားပါတယ္..ကုိေမာင္ငယ္..။ ကုိေမာင္ငယ္ကားဆရာေလးကုိတင့္ေဆြႏွင့္ခ်က္ၾကီးတုိ႔နားကုိ၀င္ထုိင္လုိက္သည္။ သူ႔အေနႏွင့္ဆရာေလးကုိတင့္ေဆြႏွင့္စကားေျပာရတာကုိသေဘာက်သည္။ ဆရာေလးက ဗဟုသုတလည္းျပည့္စုံတယ္ေလ။ ဆရာေလးကဒီရြာကုိေရာက္တာ(၁)ႏွစ္ေလာက္ဘဲရွိေသးတယ္။ ရြာကလူေတြနဲ႔ကေတာ္ေတာ္ခင္ေနသလုိ စာအသင္အျပေကာင္းသျဖင့္ကေလးေတြကခ်စ္ၾကသည္။ ရြာကလူေတြ၊ ကေလးေတြနဲ႔ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနေပမဲ့.. ဆရာေလးအေၾကာင္းကုိ ဘယ္သူမွေကာင္းေကာင္းမသိၾက။ ျမိဳ႕ကလာတာလုိ႔ဘဲသိရသည္။ ဒီေနရာႏွင့္ေတာ္ေတာ္ေ၀းေသာျမိဳ႕ၾကီးတစ္ျမိဳ႕က။ ဒီရြာကေလးက အညာဘက္မွာ ဆရာေလးလာေသာဘက္က အေ၀းၾကီးက ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕မွ။ ဆရာေလးကုိ သူ႔ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္းေမးၾကည့္တုိင္းဆရာေလးက စကားလမ္းေၾကာင္းလဲြေလ့ရွိသည္။(၂) ဆရာေလးေျပာျပေသာဗဟုသုတမ်ား စာေပရသမ်ားကုိနားေထာင္ရင္း.. ကုိေမာင္ငယ္တုိ႔ဇနီးေမာင္ႏွံခ်က္ၾကီးတုိ႔မွာ ဆရာေလးရဲ႔စကားေျပာေကာင္းမႈကုိခ်ီးမြမ္းမိသည္။ ကုိေမာင္ငယ္က ဆရာေလးတင့္ေဆြကုိ.. ဆရာေလး..အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိျပီလဲ..။ ကၽြန္ေတာ့္အသက္(၂၅)ႏွစ္ပါ..။ ဒါဆုိေတာ္ေတ္ာငယ္ေသးတာဘဲ။ဆရာေလးတုိ႔မ်ားငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ထက္ဗဟုသုတလဲျပည့္စုံ ဥာဏ္ပညာကလဲေျပာစရာမရွိေအာင္ဘဲ။ ဒါနဲ႔ဆရာေလး မိန္းမယူဖုိ႔စိတ္မကူးေသးဘူးလား။ ခ်က္ၾကီးက၀င္ေျပာသည္..ဆရာေလးကုိရြာထဲမွာ စိတ္၀င္စားေနတဲ့ေကာင္မေလးေတြမွအမ်ားၾကီး.. ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ မနာလုိျဖစ္တယ္..ဟီးဟီး ေၾသာ္ကုိခ်က္ၾကီးကလည္းေလွ်ာက္ေျပာေနျပန္ျပီ.. ဟုတ္သားဘဲ…ခ်စ္ၾကီးရယ္…နင္စဥ္းစဥ္းစားစားလဲေျပာပါဦး..။ ဒုိ႔ဆရာေလးက လူကလည္းေခ်ာ..ပညာကလည္းတတ္… ဒုိ႔ရြာကေကာင္မေလးေတြကုိစိတ္၀င္စားမတဲ့လား.။ ျမိဳ႕ကေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေလးေတြဘဲစိတ္၀င္စားမွာေပါ့..။ ေဒၚေအးမိကပါ၀င္ေျပာလုိက္ေသးသည္။ ဒီလုိလဲမဟုတ္ပါဘူး…ေဒၚေအးမိရယ္.. ေတာကေကာင္မေလးေတြကျမိဳ႕ကေကာင္မေလးေတြနဲ႔စာရင္ရုိးသားျဖဴစင္ပါတယ္.. ဆရာေလးကုိတင့္ေဆြအေျပာေၾကာင့္ ကုိေမာင္ငယ္ကလည္းေနာက္လုိက္သည္။ ဆရာေလးျမိဳ႕မွာရည္းစားေတြထားခဲ့ဖူးလား…ဟီးဟီး အဟဲ…ဒါေတာ့မေျပာျပပရေစနဲ႔… ရယ္သလုိလုိနဲ႔ဆရာေလးကုိတင့္ေဆြေျပာလုိက္ေပမဲ့ ဆရာေလးငုိင္သြားတာကုိ ေဒၚေအးမိကသတိထားမိသြားပါတယ္။ ေတာ္ကလည္း ဆရာေလးမွမေျဖခ်င္ပါဘူးဆုိ… ကဲ…ခ်က္ၾကီးေရ..မုိးလည္းခ်ဳပ္ျပီ…နင့္ဆရာေလးကုိ လုိက္ပုိ႔လုိက္ဦး။ ဟုတ္…ဟုတ္.. ခ်က္ၾကီးလည္းဆရာေလးကုိ ရြာထဲက ဆရာ/ဆရာမေတြေနဖုိ႔ ရြာကေဆာက္ေပးထားတဲ့ အိမ္ကုိ ျပန္လုိက္ပုိ႔ပါတယ္.။ ဆရာေလးက သူ႔ကုိ.. ကဲကုိခ်က္ၾကီးေရ..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ… ရပါတယ္…ဆရာေလးရယ္…ဆရာေလးနဲ႔ေသာက္ရတာေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္.. ခ်က္ၾကီးလဲဆရာေလးကုိႏႈတ္ဆက္ရင္း သီခ်င္းေတြေအာ္ဆုိကာ သူ႕ရဲ႕အိမ္ရွိရာကုိ ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။(၃) ခ်က္ၾကီးနဲ႔ တင့္ေဆြတုိ႔ရဲ႔ အျပန္အလွန္ႏႈတ္ဆက္သံေတြေၾကာင့္ တင့္ေဆြနဲ႔ တစ္ခန္းေက်ာ္မွာ ေနေနတဲ့ ဆရာမေလးလဲ့လဲ့ဟာႏုိးလာပါတယ္။ ဟင္းဟင္း…ဒုိ႔မင္းသားတင့္ေဆြေတာ့ မူးလာျပီထင္တယ္။ ေဘးမွ သူမသူငယ္ခ်င္းလဲျဖစ္ တစ္ေက်ာင္းထဲဆရာမလည္းျဖစ္တဲ့… သင္းသင္းမင္းကသူမကုိတုိးတုိးေလးေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဟုတ္မယ္…သူကလည္းဘာေၾကာင့္မ်ားေန႔တုိင္းေသာက္ေနပါလိမ့္ အံမယ္..ညဥ္းကတင့္ေဆြကုိစိတ္ပူေနတယ္ေပါ့.. သင္းသင္းမင္းက လဲ့လဲ့ကုိစေနပါေသးတယ္.. မိန္းမေနာ္..အေကာင္းေျပာေနတာကုိ ေဖာက္ေဖာက္လာတယ္..ၾကည့္စမ္း သင္းသင္းမင္းရဲ႕တင္ပါးေလးကုိ လဲ့လဲ့ကမနာေအာင္ဆြဲဆိတ္ရင္းနဲ႔.ေျပာလုိက္ပါတယ္.. ေမွာင္ေနတာေၾကာင့္ သူမရဲ႔ရွက္ေသြးေလးေတြေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးနီေနတာကုိ သင္းသင္းမင္းမသိလုိက္ေတာ့ပါဘူး..။ ထုိအခ်ိန္မွာပဲ..တင့္ေဆြက အေဆာင္ေအာက္ကုိ ဆင္းသြားတဲ့ေျခသံကုိၾကားရပါတယ္.. တင့္ေဆြမူးတုိင္းဂစ္တာတီးျပီးသီခ်င္းဆုိေနက်ပါ.. မၾကာမီမွာပဲ…တင့္ေဆြရဲ႔ ဂစ္တာတီးျပီး သီခ်င္းဆိုသံကုိၾကားရပါတယ္.. “သစ္ရြက္ကေလးေတြလဲ ေျမမွာခလို႔လႊင့္ေၾကြၿမဲ အေဖာ္မဲ့ႏႈတ္ခမ္းမ်ားလဲ ညင္သာတီးတိုးရြတ္ဆိုဆဲ အနမ္းပန္းမ်ားသည္လဲ ေၾကြကာခမ္းေျခာက္ရစ္ၿပီကြယ္ အခ်စ္ရဲ႕လိပ္ျပာေလး ဘယ္မွာပုန္းလို႔နားၿပီလဲ အေဖာ္ကြဲတဲ့ငွက္ကေလးမ်ား အေပၚကိုသာေငးေငးၾကည့္ရင္းနဲ႔သာ ႏွလုံးသားမ်က္ရည္မ်ားက်ဆင္းလာ သူေပးတဲ့ခ်စ္အနမ္းမ်ား ျပန္လည္ကာေတြးေတာစိတ္ေမာမိတာ ေအးျမပါးျပင္သည္ပူေႏြးလာ ကတိစကားမ်ားကိုလဲ ေျမလွန္ျပန္ရွာရင္း ဘဝအသစ္မ်ားေပၚလဲ ညင္သာစြာေလွ်ာက္လွမ္းရင္း ခ်စ္တိုင္းလဲမညား စကားကိုသာ တီးတိုးေရရြတ္မိတာ ကိုယ့္ႏွလုံးသားအသည္းအိမ္မွာ အခ်စ္မ်ားစြာ သူေပးတဲ့အခ်စ္မ်ားကိုသာ ေထြးပိုက္ေနတုန္းအခိုက္မွာ ကိုယ့္ႏွလုံးသားအသည္းတစ္ေနရာ အခ်စ္ေပးတဲ့ဒါဏ္ရာမ်ား အိုးအခ်စ္ .. ခ်စ္တုိင္းလဲမညား“ ေၾသာ္..ကုိတင့္ေဆြရယ္…ဘယ္လုိေတြျဖစ္ခဲ့လုိ႔ဒီေလာက္မ်ားခံစားေနရတာလဲကြယ္… လဲ့လဲ့ ခပ္တုိးတုိးေလးေရရြက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ဖုိ႕ၾကိဳးစားေနရပါေတာ့တယ္။(၄) တင့္ေဆြကား သီခ်င္းဆုိတာကုိ ရပ္နားလုိက္ျပီး… ဂစ္တာကုိ ေဘးခ်လုိ႔ အိပ္ေထာင္ထဲမွာ ထည့္ထားတဲ့ေဆးေပါ့လိပ္ကုိထုတ္ျပီး မီးညွိကာ ဖြာရိႈက္လုိက္ပါတယ္။ သူ႔ပါးျပင္မွစုိစိစိျဖစ္လာတာေၾကာင့္ သူ႕လက္နဲ႔စမ္းလုိက္တဲ့အခါမွာ သူ႔မ်က္၀န္းထဲက မ်က္ရည္ေတြက ပါးျပင္ကအလုိလုိက်ဆင္းေနတာကုိ သိလုိက္ရပါျပီ။ ငါငုိေနမိပါလား..တင့္ေဆြေတြးမိပါတယ္..။ ဘာေၾကာင့္သူ႔ငုိေနသလဲဆုိတာသူဘဲသိပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့(၂)ႏွစ္ေလာက္ကေတာ့ သူ႔ဘ၀ကေပ်ာ္ရႊင္စရာအတိျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ မထင္မွတ္တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ ရင္နာစရာအျဖစ္အပ်က္ေတြေၾကာင့္… သူဒီလုိခံစားေနရတာပါ.။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အတိတ္ဆုိတဲ့ အရာကို သူ႔ဘ၀ထဲမွာမရွိေစခ်င္ပါဘူး။ ျပည့္ဖုံးကားခ်ထားလုိက္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြက သူ႔အတြက္ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြပါ။ ေက်းလက္ေတာရြာေလးမွာ ေက်ာင္းဆရာအျဖစ္လာေရာက္လုပ္ကုိင္ရင္း ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြကုိ လာေရာက္ကုစားေနတာပါ။ သူ႔မိသားစုကုိပါ အဆက္အသြယ္ျဖတ္ျပီး အားလုံးနဲ႔ေ၀းရာကုိထြက္ခြာလာခဲ့တာပါ။ ဆရာ…မအိပ္ေသးဘူးလား..။ ဆရာမေဒၚလဲ့လဲ့နဲ႔ ဆရာမသင္းသင္းမင္းတုိ႔ပါ။ သူ႔ဂစ္တာသံေၾကာင့္ ႏုိးသြားဟန္တူပါတယ္။ ေအာက္ဆင္းျပီးလမ္းေလွ်ာက္လာၾကတာပါ။ ဟုတ္တယ္..ဆရာမ..ကၽြန္ေတာ္လည္းနည္းနည္းေသာက္လာတာနဲ႔။ ဆရာမတုိ႔ကုိအေနွာက္အယွက္ေပးသလုိျဖစ္သြားတယ္ထင္တယ္။ အားနာလုိက္တာဗ်ာ..။ အားနာစရာမလုိပါဘူး…ဆရာရဲ႔ဆရာ့အသံကနားေထာင္လုိ႔ေကာင္းလုိ႔ သငး္သင္းတုိ႔က ခ်ီးက်ဴးေနတာ…ဟိ…ဆရာမသင္းသင္းမင္းနဲ႔ လဲ့လဲ့တုိ႔က သူထုိင္ေနတဲ့ ကြပ္ပစ္ေလးမွာ ၀င္ထုိင္ရင္းေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဆရာေသာက္ဖုိ႔တဲ့ လဲ့လဲ့ေဖ်ာ္လာတာ.. လဲ့လဲ့ကသူ႔ကုိေကာ္ဖီခြက္ကုိ လွမ္းေပးလုိက္တာေၾကာင့္ သူလည္းေကာ္ဖီခြက္ကုိ လွမ္းယူလုိက္ပါတယ္။ နက္စ္ေကာ္ဖီပါလား..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆရာမ.ဒီရြာမွာေတာ့မရတဲ့ေကာ္ဖီျဖစ္တာမွန္းသူသိပါတယ္..။ ေၾသာ္..လဲ့လဲ့ရဲ႔ အိမ္ကပုိ႔ေပးတာေလ။ ေက်းဇူးပါဘဲဗ်ာ…ေကာ္ဖီကုိေသာက္ရင္း…တင့္ေဆြကေျပာလုိက္ပါတယ္. ေကာ္ဖီတုိက္တဲ့အတြက္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေလာက္ဆုိျပပါလား.. ဦးထူးအိမ္သင္ရဲ႕သီခ်င္းပါဘဲ…ၾကယ္ေတြစုံတဲ့ည ဆုိတဲ့သီခ်င္းေလးဆုိျပပါလား.. လဲ့လဲ့က သူ႔ကုိ ေတာင္းဆုိလုိက္တာေၾကာင့္ သူလည္းဂစ္တာကုိတီးခတ္ရင္းဆုိျပလုိက္ပါေတာ့တယ္..။ ၾကယ္ေတြစုံတဲ့ည ကုိယ့္အိမ္မက္ေလးရယ္…ၾကယ္ေတြစုံတဲ့ည..ဘ၀ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းရယ္….။ တင့္ေဆြရဲ႕ သီဆုိျပမႈေအာက္မွသင္းသင္းမင္းနဲ႔လဲ့လဲ့လည္း..စီးေမွ်ာသြားပါေတာ့တယ္.။(၅) ကဲကၽြန္ေတာ္လည္း အိပ္ေတာ့မယ္.. ဆရာမတုိ႔ အိမ္မက္လွလွမက္ပါေစဗ်ာ…တင့္ေဆြကား လဲ့လဲ့တုိ႔ကုိႏႈတ္ဆက္ျပီး သူ၏ အခန္းတြင္းသုိ႔ ျပန္၀င္သြားေခ်ျပီ။ လဲ့လဲ့ႏွင့္သင္းသင္းမင္းကား စကားဆက္ေျပာေနၾကေသးသည္။ အခ်ိန္အတန္ငယ္ၾကာျပီးေနာက္… ကဲသင္းသင္းေရ ကုိယ္ေတြလဲ သြားအိပ္ရေအာင္…။ လဲ့လဲ့လည္း သင္းသင္းမင္းနဲ႔ အတူအခန္းကုိ ျပန္ရန္ ျပင္လုိက္စဥ္.။ ခုနကတင့္ေဆြထုိင္သြားေသာ ခုံေပၚမွာ ဓါတ္ပုံလုိလုိက်ေနတာျမင္လုိက္ရသည္။ ေၾသာ္..ကုိတင့္ေဆြက်ထားတာထင္တယ္ဆုိျပီး..ထုိဓါတ္ပုံကုိေကာက္ယူလုိက္သည္။ အစစ္ပင္ ဓါတ္ပုံတစ္ပုံ ဓါတ္ပုံကားအမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ပုံပင္။ အခ်စ္ဆုံးကုိကုိသုိ႔ ခ်စ္တဲ့ ၾကည္ျဖဴမွ အမွတ္တရဆုိျပီးလက္မွတ္ထုိးထားသည္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ေတာ္ေတာ္ေခ်ာသည္။ လဲ့လဲ့စိတ္ထဲမွာ မနာလုိသလုိလုိျဖစ္လာသည္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ သူမကုိယ္သူမမသိ။ လဲ့လဲ့…လာေလဘာလုပ္ေနတာလဲ… ေရွ႕မွထႏွင့္သြားေသာသင္းသင္းမင္း၏ ေခၚသံေၾကာင့္.. လာျပီ.သင္းသင္းေရ..တကတည္း..ဆုိျပီးသူမကထုိဓါတ္ပုံကုိသူမအက်ီအိတ္ထဲ ကပ်ာကယာ ထုိးဖြတ္လုိက္သည္။ ဘာေၾကာင့္ထုိသုိ႔လုပ္မိသည္ဆုိတာကုိ သူမကုိယ္သူမနားမလည္။ အေဆာင္ထဲ၀င္ကာ အိပ္ယာေပၚျပန္လွဲခ်ိန္အထိ…သူမေတာ္ေတာ္ႏွင့္အိပ္မေပ်ာ္.. တင့္ေဆြႏွင့္ဓါတ္ပုံပုိင္ရွင္ေကာင္မေလးအေၾကာင္းကုိစဥ္းစားရင္း… သူမတလူးလူးတလိမ့္လိမ့္ႏွင့္အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္ေအာင္ျဖစ္ေနတာပါ.။ ကုိတင့္ေဆြနဲ႔ဒီေကာင္မေလးကဘယ္လုိပတ္သက္ခဲ့တာလည္းဆုိတာသူမအရမ္းသိခ်င္ေနသည္။ အုိ..ဒါလဲငါနဲ႔ဘာဆုိင္လုိ႔လဲ.ဟုေတြးျပီး သူမကုိယ္သူမ ေတြးလုိက္မိသည္။ ဒါကသူ႔ကိစၥဘဲဟာ..ငါနဲ႔ဘာဆုိင္လို႔စပ္စုခ်င္ေနရတာလဲ… မိလဲ့လဲ့..နင့္စိတ္ကုိ နင္ထိန္းစမ္း…ဆရာမလုပ္ေနျပီးအရွက္မရွိဟု သူမကုိယ္သူမေျဖေတြးျပီးႏုိးတစ္၀က္ေပ်ာ္တစ္၀က္ျဖစ္ေနသည္။ သူမေဘးမသူငယ္ခ်င္းမ သင္းသင္းမင္းကေတာ့ အိမ္မက္ထဲမွာ နတ္သားေလးေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ျမဴးေနဟန္တူသည္။ အိပ္ေနလုိက္တာမ်ား သိုးလုိ႔။ သူမစိတ္ထဲမွ မဆီမဆုိင္ မေက်မနပ္ျဖစ္လုိက္ေသးသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ သူမလည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေလေတာ့သည္။ (၆) ဆရာတင့္ေဆြက ဒီမွာေနတာလားမသိဘူးခင္ဗ်.. အေဆာင္ေရွ႕မွာ လူရြယ္တစ္ဦး။ လဲ့လဲ့..ကုိတင့္ေဆြ အခန္းဘက္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ လူမရွိ။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆုိေတာ့ ကုိတင့္ေဆြကား ရြာထဲမွ အသိမ်ားထံသြားဟန္တူသည္။ လူရြယ္ကား ဆုိင္ကယ္ျဖင့္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ဟုတ္ပါတယ္ရွင့္…ကုိတင့္ေဆြကေေက်ာင္းပိတ္လုိ႔ အျပင္သြားဟန္တူတယ္… သင္းသင္းမင္းက ထုိလူရြယ္ကုိလွမ္းေျဖလုိက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ဘာကိစၥမ်ားရွိလုိ႔လဲမသိဘူးရွင့္..ဒီကအကုိက…။ ေၾသာ္…ကၽြန္ေတာ္က ဒီရြာကုိေရာက္လာတဲ့ က်န္းမာေရးမွဴးအသစ္ပါ။ မေန႔ညကတည္းကေရာက္တယ္။ တင့္ေဆြနဲ႔ကေက်ာင္းေနဘက္ေတြပါ။ မေန႔ညကတည္းကသူ႔ဆီလာမလုိ႔ ညနက္သြားတာနဲ႔ မနက္မွလာမယ္ဆုိျပီးလာျဖစ္တာ။ လမ္းမွာလြဲသြားတယ္နဲ႔တူတယ္..တင့္ေဆြနဲ႔က။ ဟုတ္မယ္..အကုိ႔ထုိင္ပါဦး….သူျပန္လာေတာ့မွာပါ။ ဒါနဲ႔…အကုိ႔နာမည္က.. ကၽြန္ေတာ့နာမည္ ေက်ာ္သူေအာင္ပါခင္ဗ်.. ထုိလူရြယ္ကလည္းျပဳံးျပဳံးရြင္ရြင္နဲ႔လွမ္းေျဖလုိက္ပါတယ္။ ေစာင့္ရင္းနဲ႔ထုိင္ပါဦး….။ သုိ႔ျဖင့္ထုိလူရြယ္ကား သင္းသင္းမင္းႏွင့္လဲ့လဲ့တုိ႔ အခန္းထဲကုိ အလည္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္က ဒီနယ္ေရာက္လာေတာ့အသိမရွိဘူးထင္ေနတာ.။ ဒီေရာက္ေတာ့သူၾကီးကေျပာမွ ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းတင့္ေဆြမွန္းသိတယ္။ ဒါနဲ႔ညီမတုိ႔နာမည္ေတြက.. ညီမနာမည္က လဲ့လဲ့ပါ…သူကေတာ့သင္းသင္းမင္းတဲ့..။ ကုိတင့္ေဆြနဲ႔ တစ္ေက်ာင္းထဲ ဆရာမေတြပါ။ သုိ႔ျဖင့္ေက်ာ္သူေအာင္ႏွင့္ လဲ့လဲ့၊သင္းသင္းမင္းတုိ႔မွာ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္ မိတ္ဆက္ရင္း ခင္မင္ရင္းႏွီးသြားၾကေတာ့သည္။ ေက်ာ္သူေအာင္က… ကၽြန္ေတာ္က တင့္ေဆြၾကီး စိတ္ေတြေလျပီး လြင့္သြားလုိက္တာ.. ဒီတစ္သက္ျပန္မေတြ႔ရေတာ့ဘူးထင္ေနတာ….။ ေက်ာ္သူေအာင္စကားကုိလဲ့လဲ့စိတ္၀င္စားသြားသည္။ ကုိတင့္ေဆြက ဘာျဖစ္ခဲ့လုိ႔လဲ..ကုိေက်ာ္သူေအာင္ရယ္..ေျပာျပႏုိင္ရင္ေျပာျပပါလား.. ဒီလုိဗ်..တင့္ေဆြအေၾကာင္းကုိေျပာရမယ္ဆုိရင္..ဆုိျပီးေက်ာ္သူေအာင္အစပ်ဳိးလုိက္ခ်ိန္မွာ။ ေၾသာ္..သူငယ္ခ်င္းမင္းကလဲ့လဲ့တုိ႔အခန္းဘက္ေရာက္ေနတာကုိး သူၾကီးေျပာလုိ႔..မင္းငါ့ဆီသြားတယ္ဆုိလုိ႔လုိက္လာတာ။ ကုိတင့္ေဆြရြာထဲမွ ျပန္ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ဟုတ္တယ္..အကုိေရ…အကို႔သူငယ္ခ်င္းကစကားေျပာေကာင္းလုိ႔..နားေထာင္ေနတာ..။ လာကြာသူငယ္ခ်င္း..ငါ့အခန္းဘက္သြားရေအာင္.ဆုိျပီး ေက်ာ္သူေအာင္ကုိ ကုိတင့္ေဆြကေခၚသြားသျဖင့္ လဲ့လဲ့သိခ်င္ေသာအေၾကာင္းအရာကား သိခြင့္မရလုိက္ေတာ့ပါ။ (၇) တကယ္ေတာ့တင့္ေဆြကား နယ္ျမိဳ႕ၾကီးတစ္ျမိဳ႕မွ အလြန္ခ်မ္းသာေသာ မိသားစုမွေပါက္ဖြားလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ေျပာရလွ်င္ေတာ့ တင့္ေဆြဒီလုိေနရာမွာ ေက်ာင္းဆရာအျဖစ္လာလုပ္ေနျခင္းသည္…။ ေျပာရလွ်င္ေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာ(၂)ႏွစ္ခန္႔က… တင့္ေဆြသည္ ၾကည္ျဖဴဆိုေသာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္လြန္စြာခ်စ္ခဲ့ၾကေလသည္။ ၾကည္ျဖဴသည္လည္း တင့္ေဆြကုိ ခ်စ္ခဲ့ပါသည္။ ေျပာရလွ်င္ေတာ့ လင္မယားလုိပင္ေနခဲ့သည့္ အဆင့္။ ၾကည္ျဖဴ…မင္းအဲ့အလုပ္ကထြက္လုိက္ရင္ေကာင္းမယ္..။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲကုိကုိရဲ႕…ၾကည္ျဖဴဒီအလုပ္နဲ႔ အဆင္ေျပေနတာဘဲကုိ။ ေက်ာင္းျပီးခါစၾကည္ျဖဴကား ျမိဳ႕ထဲမွပြဲရုံတစ္ခုတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသည္။ ေျပာရလွ်င္ေတာ့ ၾကည္ျဖဴအလုပ္လုပ္တာကို တင့္ေဆြဘာမွမေျပာလုိ။ ဒါေပမဲ့ ပြဲရုံပုိင္ရွင္ ဦးျမတ္ေက်ာ္ကုိ တင့္ေဆြနည္းနည္းေလးမွသေဘာမက်။ သူ၏ဖခင္ျဖစ္သူႏွင့္ပါတနာ..ဒါေပမဲ့သူ၏ဖခင္ျဖစ္သူ၏ေျပာစကားမ်ားအရဦးျမတ္ေက်ာ္ဆုိသူမွာ လူရႈပ္လူေပြ။မိန္းမဆုိလွ်င္အိမ္ေထာင္ရွိရွိမရွိရွိ ဆင္ျခင္သူတစ္ေယာက္မဟုတ္သျဖင့္ ၾကည္ျဖဴအတြက္သူစုိးရိမ္သည္..။ ဒါေပမဲ့ၾကည္ျဖဴက နည္းနည္းမာနၾကီးသည္…။ အလုပ္မရွိလွ်င္ တင့္ေဆြမိဘမ်ားအထင္ေသးမွာစုိးသည္ဟုဆုိျပီး ပြဲရုံမွာဆက္လုပ္ေနသည္။ ၾကည္ျဖဴရယ္..အဲ့ဒါဆုိလည္းျမန္ျမန္လက္ထပ္ၾကရေအာင္ေလ..လုိ႔ ဆုိလုိက္ျပန္လွ်င္လည္း ၾကည္ျဖဴက ျငင္းႏွင့္။ ၾကည္ျဖဴအလုပ္ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ၾကည္ျဖဴႏွင့္သူစကားမ်ားေပါင္းမနည္းေတာ့။ ယခုလဲ… ဘာလဲ..ၾကည္ျဖဴကအဲ့ဦးျမတ္ေက်ာ္ဆုိတဲ့လူၾကီးၾကည့္တာခံခ်င္ေနလုိ႔လား.. ၾကည္ျဖဴအလုပ္လုပ္ခ်င္ရင္ အကုိတုိ႔အလုပ္မွာ လာလုပ္။ ဒီအတုိင္းထုိင္ေနလုိ႔ရတယ္။ သူလည္းစိတ္ေပါက္ေပါက္ႏွင့္ ေျပာလုိက္သည္။ သူ႔မိဘေတြကလည္းခ်မ္းသာသူေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ပင္။ ကုိကုိေနာ္..ၾကည္ျဖဴဂုဏ္သိကၡာကုိ မစြပ္စြဲနဲ႔..ၾကည္ျဖဴမၾကိဳက္ဖူး.. ဘာလဲမွန္တာေျပာေတာ့မင္းကနာတယ္ေပါ့… ကုိကုိထင္ခ်င္သလုိထင္ေတာ့…အလကားေနရင္းသ၀န္တုိေနတယ္.. ၾကည္ျဖဴကားငုိရင္းထြက္သြားေခ်ျပီ.။ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆုိးေနသျဖင့္ သူလည္းလုိက္မေခ်ာ့ျဖစ္။ ၾကည္ျဖဴကလည္းသူ႔ကိုေတာ္ေတာ္စိတ္ဆုိးသြားသည္။(၈) ၾကည္ျဖဴကား အလုပ္ထဲေရာက္သည္အထိ စိတ္ေပါက္ေပါက္ႏွင့္အလုပ္ကုိဖိဖိစီးစီးလုပ္ေနသည္။ ၾကည္ျဖဴစိတ္ေတာ္ေတာ္ဆုိးေနသည္.. သ၀န္တုိ ကုိတင့္ေဆြကုိ။ သမီး…ဒီေန႔စာရင္းေတြမ်ားလုိ႔ အခ်ိန္ပုိေလးနည္းနည္းဆင္းေပးပါဦး။ ဟုတ္ကဲ့..ဦး..။ ဦးျမတ္ေက်ာ္ကား တကယ္ေတာ့ၾကည္ျဖဴကုိ ဂြင္ဖန္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီေန႔ၾကည္ျဖဴဆုိေသာ ေဒါင္းမေလးကားသူ၏ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ၀င္လာေခ်ျပီ.။ သမီးေရ…ေရာ့အေအးေလးေသာက္လုိက္ဦး… အေအးဗူးကုိ ဦးျမတ္ေက်ာ္က ၾကည္ျဖဴေရွ႕ခ်ေပးလုိက္သည္။ ပြဲရုံထဲမွာကလူရွင္းေနျပီ..နည္းနည္းလဲေမွာင္စျပဳေနျပီကုိး…။ ၾကည္ျဖဴလဲ ေခါင္းေတြမူးေနာက္လာသျဖင့္ အေအးဗူးကုိေဖာက္ေသာက္လုိက္သည္။ ဦးျမတ္ေက်ာ္ကား စိတ္ထဲမွေက်နပ္ေနသည္။ ထုိအေအးဗူးထဲတြင္ ေဆးထုိးအပ္ျဖင့္ ထုိးထည့္ထားေသာ ရာဂၾကြေဆးမ်ားပါရွိေနသည္။ အုိ..ဦးရယ္…မူးလုိက္တာ..အင္းအင္း ေကာင္မေလးကား မလႈပ္ႏုိင္ေအာင္ျဖစ္ေနျပီ..တအင္းအင္းႏွင့္ ဦးျမတ္ေက်ာ္ကား ၾကည္ျဖဴကုိေပြ႔ဖက္ျပီး ဂုိေဒါင္ေနာက္မွ အခန္းထဲကုိေခၚသြားသည္။ ေကာင္းသြားမွာပါ…သမီးရယ္…ခဏအိပ္လုိက္ေနာ္.. ၾကည္ျဖဴကား..ေဆးရွိန္ျဖင့္ရာဂစိတ္မ်ားျပင္းထန္ေနေသာေၾကာင့္..တဟင္းဟင္းႏွင့္ ဦးျမတ္ေက်ာ္ကုိ ဖက္ေနသည္။ ဦးျမတ္ေက်ာ္ကလည္း…သူ႕ရဲ႕ပုဆုိးကုိဆြဲခၽြတ္လုိက္သည္… စားေနက် ဖြားဖက္ေတာ္ၾကီးက ပုဆုိးခၽြတ္လုိက္သည္ႏွင့္ေရွ႔ကုိေငါက္ခနဲထြက္လာသည္။ သူကၾကည္ျဖဴထမိန္ေလးကုိလွန္တင္လုိက္သည္… ၾကည္ျဖဴရဲ႕ အဖုတ္ေလးကုိ သူ႔လက္ဖ၀ါးၾကမ္းၾကမ္းၾကီးျဖင့္ ပြတ္ဆြဲေပးလုိက္ရာ… အုိ.အုိ..ဦးရယ္..သမီးမရေတာ့ဘူး…ဦးလုပ္ေပးပါေတာ့… ၾကည္ျဖဴကား အဖုတ္တြင္အေရၾကည္ေလးမ်ား ထြက္ေနေခ်ျပီ… ႈီဦးျမတ္ေက်ာ္ကား ၾကည္ျဖဴရဲ႔အဖုတ္ေလးကုိ သူ႔ရဲ႕ေျခာက္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွည္သည့္ လီးၾကီးျဖင့္ မညွာမတာေဆာင့္ထည့္လုိက္သည္… ျဗစ္..ဒုတ္…အ..အား..ေသပါျပီ.. ၾကည္ျဖဴရဲ႕ အဖုတ္ေလးကုိ ဦးျမတ္ေက်ာ္မွ မညွာမတာေဆာင့္လုိက္ေသာေၾကာင့္ ၾကည္ျဖဴမ်က္ရည္၀ုိင္းသြားသည္။ ဦးျမတ္ေက်ာ္ကား ဆက္တုိက္ေဆာင့္ခ်လုိက္သည္။ ၾကည္ျဖဴလည္းၾကြေနေသာေၾကာင့္ ဖင္ၾကီးကုိပင့္ပင့္ျပီး လုိးခ်က္မ်ားကုိ ေကာ့ေကာ့ေပးကာခံယူေနသည္။ သူမေစာက္ပတ္အတြင္းသား အသားမ်ဥ္မ်ားက ဦးျမတ္ေက်ာ္လီးကုိဆြဲစုပ္ေနသည္။ ဖြတ္..ဖြတ္..ရွီး..ရွီး.. ဦးေရ..ေဆာင့္ေဆာင့္..ၾကည္ျဖဴကုိမညွာနဲ႕..အ..အ.. ၾကည္ျဖဴရဲ႕ေအာ္ဟစ္ညဥ္းညဴသံေလးမ်ားက အခန္းထဲမွာ ဆူညံေနသည္။ ဦးျမတ္ေက်ာ္အဖုိ႔လည္း ၾကည္ျဖဴလုိေကာင္မေလးရဲ႕ အဖုတ္က်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္ကေလးကုိ လုိးရတာေကာင္းေကာင္းအရသာေတြ႕ေနေလေတာ့သည္။ဦးျမတ္ေက်ာ္ကား ၾကည္ျဖဴကုိ မညွာေတာ့ပါ…သူျပီးခါနီးျပီျဖစ္လုိ႔ ၾကည္ျဖဴရဲ႔အဖုတ္ေလးကို သူ႕လီးၾကီးနဲ႔အသားကုန္ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ မၾကာမီမွာ သူ႔လီးထိပ္မွာ ပူခနဲျဖစ္သြားျပီး.လီးေခ်ာင္းထဲမွ လေရျဖဴျဖဴျပစ္ျပစ္မ်ားကုိ ၾကည္ျဖဴရဲ႕ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားနံရံမ်ားကုိ ပန္းထုတ္ေနပါတယ္။ ၾကည္ျဖဴအဖုိ႔လဲဦးျမတ္ေက်ာ္ရဲ႕လီးၾကီးကုိ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေတြနဲ႔ ညွစ္ညွစ္ျပီးဆြဲယူကာ စိတ္ကုိေျဖေလွ်ာ့လုိက္တဲ့အခါမွာ သူမေစာက္ေခါင္းထဲကသုတ္ရည္ေတြဟာ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းထြက္က်လာပါေတာ့တယ္။ ဦးျမတ္ေက်ာ္က အနည္းငယ္ေမာသြားတာေၾကာင့္ ပက္လက္လွန္ျပီး အနည္းငယ္အေမာေျဖေနပါတယ္။ ရာဂၾကြေဆးအရွိန္မေျပေသးတဲ့ၾကည္ျဖဴဟာ ဦးျမတ္ေက်ာ္ရဲ႕လီးကုိသူမလက္နဲ႔ကစားေပးေနပါတယ္။ ဦးျမတ္ေက်ာ္က ၾကည္ျဖဴ႕ေခါင္းကုိ သူ႔လက္နဲ႔ဖြေပးလုိက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ေခါင္းကုိ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကုိင္ျပီး သူ႔လီးၾကီးနဲ႔ၾကည္ျဖဴႏႈတ္ခမ္းကုိေတ့ေပးလုိက္ပါတယ္။ ဦးကုိမႈတ္ေပးပါလား…ခေလး… သမီးလုိ႔ေျပာရာကေန ခေလးလုိ႔ အရွက္မရွိေခၚလုိက္ပါေသးတယ္.။ ၾကည္ျဖဴကေတာ့ ဦးျမတ္ေက်ာ္ရဲ႕လီးၾကီးကုိ စတင္စုပ္ေနပါျပီ။ စိတ္ေတြၾကြေနတာေၾကာင့္ သူမရဲ႕စုပ္ခ်က္ေတြက အရမ္းကုိျပင္းထန္ေနတာေၾကာင့္ ဦးျမတ္ေက်ာ္ တစ္ေယာက္မ်က္လုံးၾကီးေမးျပီး ခံလုိ႔ေကာင္းေနပါတယ္။ ျပြတ္..ျပြတ္…အား..ေကာင္းလုိက္တာ..ခေလးရယ္… ဦးျမတ္ေက်ာ္ကား ၾကည္ျဖဴရဲ႕လီးစုပ္ေပးတာကုိေကာင္းေကာင္းၾကီးခံလုိ႔ေကာင္းေနပါတယ္။ ၾကည္ျဖဴစုပ္ေပးတာေကာင္းတာေၾကာင့္ သူ႔လီးၾကီးကလည္းနဂါးတစ္ေကာင္လုိျပန္ေထာင္ထလာပါတယ္။ ၾကည္ျဖဴရဲ႕တံေတြးေတြနဲ႔စုိစြတ္ျပီးေျပာင္လက္ေနပါျပီ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔လီးကုိ ၾကည္ျဖဴပါးစပ္ထဲကေနဆြဲထုတ္ျပီး.. ခေလးဖင္ကုန္းေပးပါလာ..ဦးေနာက္ကေနလုိးမလုိ႔..လုိ႔ေျပာလုိက္တာနဲ႔ ၾကည္ျဖဴကလည္း ေလးဖက္ေထာက္ျပီး သူမဖင္ေလးကုိေကာ့ထားေပးပါတယ္။ ၀ုိင္း၀န္းအိစက္ေနတဲ့ ၾကည္ျဖဴရဲ႔ ဖင္အုိး၀ုိင္း၀ုိင္းေလးအလယ္မွာ.. အရည္ေတြစုိစြတ္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႏွစ္ျခမ္း ေဖာင္းေဖာင္းေလးကျပဴေနပါတယ္။ ဦးျမတ္ေက်ာ္က သူ႔လီးၾကီးကုိ ၾကည္ျဖဴအဖုတ္နဲ႔ေတ့ျပီး ဒစ္ျမဳတ္ရုံသြင္းျပီး ၾကည္ျဖဴရဲ႕ေစာက္စိေလးကုိ လီးထိပ္နဲ႔ပြတ္ေပးပါတယ္။ အုိး..အုိး…ဦးရယ္သမီးကုိလုိးေပးပါေတာ့.. ၾကည္ျဖဴက ဖင္ေလးကုိေနာက္သုိ႔ဆုတ္ဆုတ္ကာေကာ့ေကာ့တက္လာပါတယ္။ ေကာင္မေလးခံခ်င္စိတ္ေတြျပင္းထန္လာတာကုိ..ဦးျမတ္ေက်ာ္သိပါတယ္… ခေလး..ဦးလုိးတာကုိ တစ္သက္လုံးခံမွာလား… အုိ..ဦးရယ္.အဖုတ္ကြဲရင္ကြဲသြားပါေစ.လုိးေပးပါေတာ့ဆုိ…အင္းအင္း.. ၾကည္ျဖဴက အခုအခ်ိန္မွာ ဦးျမတ္ေက်ာ္လုိးေပးတာကုိလုိခ်င္တာကလြဲျပီးဘာမွမျမင္ေတာ့ပါ.. ဦးျမတ္ေက်ာ္က ၾကည္ျဖဴရဲ႔ ခါးေလးကုိကုိင္ျပီး အသားကုန္ေဆာင့္ပါေတာ့တယ္.. ေဘာက္…ေဘာက္…ပလြတ္….ပလြတ္…လုိး..လုိး…ဦးေရ သမီးေကာင္းေနျပီ… ပလြတ္..ပလြတ္..စြပ္…စြပ္… ၾကည္ျဖဴရဲ႔ညဥ္းညဥ္သံ..ဦးျမတ္ေက်ာ္ရဲ႕လီးနဲ႔သူမအဖုတ္ကုိ အဆက္မျပတ္မနားတမ္း ေဆာင့္ခ်သံေတြဟာ အခန္းထဲမွာ ဆူညံေနပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ဦးျမတ္ေက်ာ္ဟာလည္း ၾကည္ျဖဴအဖုတ္ထဲကုိလေရေတြပန္းထုတ္ လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ၾကည္ျဖဴလဲေစာက္ေရေတြထြက္သြားျပီး ႏွစ္ေယာက္သား ထပ္ရက္ၾကီးေမွာက္က်ကာ အေမာေျဖေနၾကပါေတာ့တယ္။(၉) ေဆးရုံကုတင္ေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းေနေသာၾကည္ျဖဴမ်က္ႏွာေလးက ျဖဴဖတ္ျဖဴေလ်ာ္ႏွင့္ ယခုထိတိုင္သတိကလည္မလာေသး…။ မေန႔ကသူနဲ႔စကားမ်ားသြားတုန္းက ၾကည္ျဖဴစိတ္အဲ့ေလာက္မျဖစ္ဟု သူထင္မိသည္.။ ၾကည္ျဖဴတစ္ေယာက္ မေန႔က အိပ္ေဆးေတြ တစ္ဗူးလုံးေသာက္လုိက္သည္ဟု သိရသည္။ ၾကည္ျဖဴအတြက္ အသက္ရွင္ရန္ လက္က်န္အခ်ိန္ေတြက နည္းပါးေနျပီဟု သူရိပ္မိသည္။ ဆရာ၀န္ၾကီး၏ ေျပာစကားအရဆုိ…ၾကည္ျဖဴအသက္ရွင္ဖုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကမရွိေတာ့။ ၾကည္ျဖဴမိသားစုေတြက အလုိက္သတိပင္ အခန္းျပင္သုိ႔ထြက္သြားၾကျပီ။ ေယာက်ၤားတန္မဲ့တင့္ေဆြငုိခ်င္လာသည္…။ အင္း….ၾကည္ျဖဴတစ္ခ်က္လူးလြန္႔လာသည္… ၾကည္ျဖဴ…သတိရလာျပီလား…ၾကည္ျဖဴရဲ႕လက္ကေလးကုိဆုပ္ကုိင္ရင္းသူေမးမိသည္။ ၾကည္ျဖဴရဲ႕လက္ကေလးေတြကေအးစက္ေႏွသည္။ ၾကည္ျဖဴက အားယူကာ စကားေျပာရန္ၾကိဳးစားသည္။ ကုိကုိ…. ၾကည္ျဖဴ…ေမာေနပါ့မယ္…နားပါဦး…ၾကည္ျဖဴေကာင္းသြားမွာပါ…။ ၾကည္ျဖဴက သူ႔ကုိျပဳံးကာၾကည့္ရင္း…. မလိမ္ပါနဲ႔ကုိကုိရယ္…ၾကည္ျဖဴမေနရေတာ့ပါဘူး…ၾကည္ျဖဴသိပါတယ္.. သူ႔မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္မ်ားက အလုိလုိက်ဆင္းလာသည္…။ ဘာျဖစ္လုိ႔ဒီလုိလုပ္ရတာလဲ..ၾကည္ျဖဴရယ္…ကုိကုိ႔ကုိစိတ္ဆုိးတာနဲ႔လုပ္ရလား။ သူ႔အသံမ်ားကတုန္ယင္ေနသည္။ ၾကည္ျဖဴလည္းမ်က္ရည္မ်ားက်ဆင္းလာသည္… ကုိကုိ႔ေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး..ကုိကုိရယ္…ၾကည္ျဖဴ႕မုိက္ျပစ္နဲ႔ၾကည္ျဖဴပါ… ၾကည္ျဖဴေလ…ၾကည္ျဖဴ..ကုိကုိ႔စကားကုိ နားမေထာင္မိတာေၾကာင့္…။ မေန႔ကေလ..မေန႔က ၾကည္ျဖဴအသံေလးေတြေမာသံေပါက္ေနျပီ… ၾကည္ျဖဴ႕ကုိေပြ႕ဖက္ရင္း အသံတိတ္ငုိေၾကြးမိသည္.. ကုိကုိ႔ကုိၾကည္ျဖဴ မေျပာရရင္ ၾကည္ျဖဴ ကၽြတ္မွမဟုတ္ဖူး..ကုိကုိရဲ႔..။ မေန႔က..ၾကည္ျဖဴပြဲရုံသြားေတာ့…ဦးျမတ္ေက်ာ္ဆုိတဲ့လူၾကီးကေလ… ၾကည္ျဖဴကုိ ေဆးေတြခပ္ျပီး..ေစာ္..ေစာ္..ကား..ခြင့္..ခြင့္လြတ္ပါကုိကုိ… ၾကည္ျဖဴရဲ႕ဇက္ကေလးလည္က်သြားျပီ။ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ…ၾကည္ျဖဴရယ္… လူယုတ္မာဦးျမတ္ေက်ာ္…။ သူ႔ရင္ေတြပြင့္ထြက္မတတ္ခံစားရသည္။ တင့္ေဆြ ဦးျမတ္ေက်ာ္ဆုိတဲ့သူကုိ အမုန္းၾကီးမုန္းသြားျပီ။ ဦးျမတ္ေက်ာ္ေရ…ခင္ဗ်ားထမင္း၀ေအာင္စားထား..က်ဳပ္ခံစားရသလုိခင္ဗ်ားလဲ ခံစားေစရမယ္ဟု စိတ္ထဲမွၾကဳံး၀ါးလုိက္ေလေတာ့သည္။(၁၀) ဟုိမွာ ဆုိင္ထဲ၀င္လာတဲ့ေကာင္မေလးဘဲ…။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေက်ာ္သူေအာင္ရဲ႔ ေျပာစကားေၾကာင့္ တင့္ေဆြ လည္းေက်ာ္သူေအာင္ျပရာဘက္ကုိၾကည့္လုိက္သည္။ အေအးဆုိင္ထဲသုိ႔ ၀င္သြားေသာေကာင္မေလးတစ္ေယာက္..။ ေကာင္မေလးကား ေက်ာင္းတက္ေနရာမွျမိဳ႕သုိ႔ျပန္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုႏွစ္ဒုတိယႏွစ္ဟုသိရသည္။ ဦးျမတ္ေက်ာ္လုိ လူယုတ္မာၾကီးသည္ သူ႔မွာဒီလိုသမီးငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးရွိတာကုိ သူမ်ား သားသမီးကုိ သားသမီးခ်င္းမစာမနာ ဖ်က္ဆီးတတ္သည္။ ေကာင္မေလးကပုိးဟပ္ျဖဴေလးလုိပင္။ ျဖဴျဖဴေသးေသးေလး.။သူ၏စုံစမ္းခ်က္မ်ားအရ ရည္းစားမရွိဟုသိရသည္။ ေတြ႔ျပီေလ…ဦးျမတ္ေက်ာ္..ဒီတစ္ခါေတာ့ဒီလူအလွည့္ဘဲ။ တင့္ေဆြကား ထုိင္ရာမွ ထလုိက္သည္။ ေကာင္မေလးကား အေအး၀ယ္ရာမွ ျပန္ထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ တင့္ေဆြလည္း ေကာင္မေလးျပန္အထြက္တြင္ တမင္သက္သက္၀င္တုိက္လုိက္သည္။ ဖြမ္း..ေကာင္မေလးဆြဲလာေသာ အေအးဗူးနဲ႔ အသီးေတြကေျမေပၚကုိ ျပဳတ္က်ကုန္သည္။ အုိ..ရွင္ဘယ္လိုလူလဲ…လူတစ္ေယာက္လုံးလာတာမျမင္ဘူးလား.. ေကာင္မေလးကား လဲက်သြားရာမွ ထျပီး..သူ႔ကုိရန္ေတြ႔ေတာ့သည္။ အုိ…ေဆာရီး..ညီမေလး…အကုိေတာင္းပန္ပါတယ္…။ ေတာင္းပန္ရုံနဲ႔ျပီးမလားရွင့္… တင့္ေဆြက ျပဳံးလိုက္ျပီး…။ ေၾသာ္…ညီမေလးရဲ႔ အေအးေတြ သစ္သီးေတြကုိအကုိျပန္၀ယ္ေပးပါ့မယ္။ စိတ္မဆုိးပါနဲ႔ေနာ္..အကုိကလည္း အေတြးလြန္လာလုိ႔ပါ။ ဒါဆုိရင္လည္းျပီးေရာ… အဲ့ဒါဆုိရင္ဆုိင္ထဲလုိက္ခဲ့ပါလား။ အေအးေတြ၊သစ္သီးေတြအစားျပန္၀ယ္ေပးရင္း တစ္ခုခုေကၽြးပါရေစ။ ေကာင္မေလးကားနည္းနည္းအားနာသြားဟန္တူသည္။ ရပါတယ္..အကုိ… သက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ေၾသာ္..နာမည္က သက္တဲ့လား..။ သက္သက္ခ်ဳိပါ အကုိ…။ ဒါနဲ႔ညီမေလးကုိ ဒီအေအးဆုိင္လာတာမေတြ႔ဘူးပါဘူး။ ဟုတ္ပါတယ္..အကုိ…သက္က လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ေလာက္ကမွ ေက်ာင္းကျပန္လာတာ။ ေၾသာ္..ဒါ့ေၾကာင့္မျမင္ဖူးတာကုိး…။ အကုိ႔နာမည္တင့္ေဆြပါ…ဒီရပ္ကြက္ထဲမွာဘဲေနတယ္။ ဟုတ္.အကုိ..မွတ္ထားပါ့မယ္ရွင့္…။ ေကာင္မေလးကျပဳံးရႊင္စြာျပန္ေျပာသည္။ ပါးခ်ဳိင့္ေလးပါတာဘဲေကာင္မေလးမွာ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္စရာေကာင္းသည္ ျပဳံးလုိက္ပုံက။ အျပစ္ကင္းစင္သည္။ တင့္ေဆြစိတ္ထဲပင္မလုံမလဲျဖစ္သြားရေတာ့သည္။(၁၁) သက္သက္ခ်ဳိ အိမ္ေရာက္သည္ အထိရင္ခုန္မႈကမေပ်ာက္ခ်င္ေသး..။ တင့္ေဆြဆုိေသာ အကုိကုိျမင္ျမင္ခ်င္းခင္မိသြားခဲ့သည္။ သူမ၏ဖုန္းနံပါတ္ကုိပင္ေပးထားခဲ့သည္။ တစ္ခါမွ ဒီလိုရင္ခုန္တာမ်ဳိးဒီအရြယ္ေရာက္သည္အထိမျဖစ္ဖူးခဲ့။ သမီး..တစ္ေယာက္ထဲျပဳံးလုိ႔ပါလား… အိမ္ေရွ႕ဒန္းမွာထုိင္ျပီးစိတ္ကူးယဥ္ေနေသာသူမ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚသန္းသန္းဆင့္သန္းသန္းဆင့္၏ အသံေၾကာင့္အနည္းငယ္တုန္သြားသည္။ ေမေမရယ္…လန္႔လုိက္တာ.. ဟင္းဟင္း…သမီးရယ္ေမေမေရာက္ေနတာၾကာလာျပီ..။ ဘာလဲ..သမီးေကာင္ေလးအေၾကာင္းစဥ္းစားေနတာလား…။ မဟုတ္ပါဘူး..ေမေမရဲ႔…သမီးမွာေကာင္ေလးမရွိပါဘူး။ သမီးျဖစ္သူစကားေၾကာင့္ ေဒၚသန္းသန္းဆင့္ က သက္သက္ခ်ဳိကုိဖက္လုိက္ျပီး။ ေမေမ့သမီးလိမၼာမွန္းသိျပီးသားပါ…ေမေမကသမီးကုိခ်စ္လုိ႔စတာ… ေဖေဖေရာ ပြဲရုံကျပန္မေရာက္ေသးဘူးလား..ေမေမ.. ဟင္း..ညဥ္းေဖေဖကေတာ့ သမီးရယ္ဒီအခ်ိန္ဘယ္ေတာ့မွျပန္မလာဘူး.. အလုပ္ရႈပ္လုိ႔လုိ႔ေျပာတာဘဲ.. ဒီတစ္ခါလိမ္လုိက္ရသူကေဒၚသန္းသန္းဆင့္။ သမီးျဖစ္သူမသိေအာင္ လိမ္ညာဖုံးကြယ္ေနရေပမဲ့..ေဒၚသန္းသန္းဆင့္ခင္ပြန္းျဖစ္သူဦးျမတ္ေက်ာ္၏ အက်င့္ကုိသိေနတယ္။ ဒီအခ်ိန္ဆုိ သူ႔မယားငယ္တစ္ေယာက္အိမ္မွာရွိေနမွာေပါ့။ သမီးေလးမ်က္ႏွာေၾကာင့္သာ သည္းခံေပါင္းသင္းေနရသည္။ ဦးျမတ္ေက်ာ္ရဲ႕သတင္းကုိ ၾကားျပီး ဦးျမတ္ေက်ာ္ကုိစိတ္ကုန္ေနတာၾကာလွျပီ။ ေမေမ..သမီးစာအုပ္သြားငွားလုိက္ဦးမယ္…။ ေအး..ေအးသြားသြား..သမီး ေဒၚသန္းသန္းဆင့္ရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ရရွိသည္ႏွင့္ သက္သက္ခ်ဳိလည္း လမ္းထိပ္က သူမသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ရုိစီ၏ဆုိင္သုိ႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ ရုိစီကားသူမငယ္သူငယ္ခ်င္း။ ေက်ာင္းသြားေတာ့လည္းအတူတူ၊ ဆုိးတူေကာင္းဘက္။ သူမမွာ ဖြင့္ေျပာစရာၾကဳံလာတိုင္းရုိစီႏွင့္တုိင္ပင္ေနက်။ ရုိစီႏွင့္ေတြ႔လွ်င္ ဒီေန႔အေအးဆုိင္မွာ တုိက္မိျပီး ခင္မင္ခဲ့ရေသာ သူမရင္ကုိ ဖုိေစခဲ့သည့္ ကုိလူေခ်ာ ကုိတင့္ေဆြအေၾကာင္းကုိ ေျပာျပရဦးမည္။ သက္သက္ေဆြ…ညဥ္းဘာျဖစ္ေနတာလည္း..ညဥ္းစိတ္ေတြအရမ္းကုိလႈပ္ရွားေနပါလား.. ရင္ေတြကလည္းတဒုတ္ဒုတ္နဲ႔…ကုိယ့္စိတ္ကုိထိန္းစမ္း..ထိန္းစမ္း.. နင္အဲ့လုိတစ္ခါမွမျဖစ္ဖူးဘူး….ကုိတင့္ေဆြရယ္.. ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ခဏေလးအတြင္းမွာ မိမိကုိျပဳစားသြားပါလား..ဟုသက္သက္ခ်ဳိရင္ခုန္စြာ ေတြးရင္း ေျခလွမ္းမ်ားကုိ သြက္သြက္လွမ္းလုိက္ပါေတာ့တယ္။ (၁၂) ဒါနဲ႔ဘဲ…နင္ရင္ခုန္သြားေရာဆုိပါေတာ့..သက္သက္ခ်ဳိ… ရုိစီကျပဳံးစိစိျဖင့္ သက္သက္ခ်ဳိကုိေမးလုိက္သည္..။ ဟုတ္တယ္..ေယာင္းမရဲ႕…သူ႕ရဲ႕အၾကည့္ေတြက ငါ့ရင္ကုိတဒုတ္ဒုတ္နဲ႔..။ အမေလးဟဲ့..အျဖစ္သည္းေနလုိက္တာ…ေကာင္မ..ၾကည့္စမ္း..။ ဟင္းေနာ္…သူမ်ားရင္ခုန္တာကုိ မနာလုိမျဖစ္နဲ႔.. သက္သက္ခ်ဳိကမ်က္ႏွာေလးရဲတြတ္လုိ႔ရုိစီကုိေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဒီမွာခင္ဗ်… ဒီဆုိင္မွာ ဘာသာျပန္စာအုပ္ေတြရွိလားခင္ဗ်.။ အေရွ႕မွေမးသံေၾကာင့္ စကားေကာင္းေနတဲ့ သက္သက္ခ်ဳိနဲ႔ရုိစီလည္းျပိဳင္တူေမာ့ၾကည့္လုိက္ပါတယ္။ အုိ….သက္သက္ခ်ဳိ လာေမးတဲ့သူကုိ ျမင္လုိက္တာနဲ႔ မ်က္ႏွာကအုိးတုိးအမ္းတမ္းျဖစ္သြားပါတယ္။ ေၾသာ္..ညီမေလးသက္သက္ပါလား…။ ဒီဆုိင္ကညီမေလးနဲ႔အသိလား။ ဟုတ္ပါတယ္…အကုိ..ဒီဆိုင္က ညီမေလးသူငယ္ခ်င္းဆုိင္ပါ…။ အလည္လာတာ..သက္သက္ခ်ဳိကေျဖလုိက္ပါတယ္။ ဟုတ္…ရွိပါတယ္ရွင့္ ..ဘာသာျပန္စာအုပ္ေတြက အျပင္ကစင္မွာပါ။ ၾကိဳက္တာေရြးယူပါေနာ္…ရုိစီက၀င္ေျပာလုိက္ပါတယ္။ တင့္ေဆြစာအုပ္ေရြးေနခ်ိန္မွာ ရုိစီက သက္သက္ခ်ဳိခါးကုိကုတ္လုိက္ျပီး.. ေယာင္းမ…နင္နဲ႔သိလုိ႔လား… သိတာေပါ့ရုိစီရယ္…ငါေျပာတဲ့ကုိတင့္ေဆြဆုိတာသူဘဲဟ… ငါသိတယ္ဟ..သူ႔ကုုိ…သူက ျမိဳ႕ထဲက ေအာင္က်က္သေရပြဲရုံပုိင္ရွင္ ဦးေကာင္းျပည့္ရဲ႕သား ဟင္..ဟုတ္လား.. ဟုတ္ပ ျပီးမွငါသူ႔အေၾကာင္းေျပာျပမယ္.။ သူစာအုပ္ေရြးတာျပီးေတာ့မယ္…။ တင့္ေဆြကား စာအုပ္တစ္အုပ္ကုိေရြးယူျပီး ရုိစီထံေပးလုိက္သည္။ ဒီစာအုပ္ေလး၀ယ္ခ်င္လုိ႔ရမလား…ရပါတယ္အကုိ.. တင့္ေဆြကားစာအုပ္ဖုိးေခ်ျပီး..ဒီကညီမေလးကသက္သက္ခ်ဳိသူငယ္ခ်င္းဆုိရင္.. အကုိ႔ကိုလည္း သက္သက္ခ်ဳိလုိခင္ႏုိင္ပါတယ္ေနာ္…။ ဟုတ္ကဲ့ရွင့္..ရုိစီကလည္း ျပဳံးျပီးႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ တင့္ေဆြက သက္သက္ခ်ဳိကုိၾကည့္ျပီး… ကဲ…ညီမေလးသက္သက္အကုိျပန္မယ္ေနာ္…ညီမေလးကေရာဒီဆုိင္အျမဲလာလား.. ဟုတ္.ဟုတ္..လာပါတယ္အကုိ… ေနာက္ေန႔က်မွ ေတြ႕မယ္ေနာ္..တင့္ေဆြကကသက္သက္ခ်ဳိကုိျပဳံးျပကာ ဆုိင္ထဲမွထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ သက္သက္ခ်ဳိကား တင့္ေဆြထြက္သြားတာကုိ ေငးၾကည့္ေနပါေသးတယ္.. ဟဲ့..ေယာင္းမ…ေငးမေနနဲ႔ ညဥ္းလူၾကီးထြက္သြားတာၾကာျပီ… ယြကုိယြတယ္…ခိခိ ရုိစီကသက္သက္ခ်ဳိကုိ ဖက္ရင္းေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဟင္းနင္ေနာ္…မစနဲ႔ဟာ.ညဥ္းလူၾကီးလုိ႔..ရွက္တယ္.. သက္သက္ခ်ဳိက လည္းေခါင္းေလးငုံ႔လုိ႔ေျပာလုိက္ပါတယ္။ အံမယ္..သေဘာက်ျပီး က်ိတ္ျပဳံးေနတာ မသိတာက်ေနတာဘဲ..မ်က္ႏွာေလးေမာ့စမ္းပါဦး ရုိစီက သက္သက္ခ်ဳိမ်က္ႏွာကုိ ဆြဲေမာ့လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သက္သက္ခ်ဳိက ေခါင္းကုိလြဲလုိက္ျပီး မ်က္ႏွာေလးက ျပဳံးစိစိနဲ႔ျဖစ္ေနတာကုိ ရုိစီတစ္ေယာက္ေကာင္းေကာင္းေတြ႔လုိက္ရပါေတာ့တယ္။(၁၃) ဒီလုိနဲ႔တင့္ေဆြလည္း သက္သက္ခ်ဳိနဲ႕ရင္းႏွီးမႈရယူခဲ့သည္။ သက္သက္ခ်ဳိအဖုိ႔တင့္ေဆြမွာ အရင္ရည္းစားရွိခဲ့သည့္သတင္းကုိ သိခဲ့ရေပမဲ့ တင့္ေဆြအေပၚ ေရစက္ပါလုိ႔လား မသိဘူး…။ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္ခန္႔အၾကာမွာ ရုိစီရဲ႕ေအာင္သြယ္ေပးမႈနဲ႔အတူ တင့္ေဆြနဲ႔သက္သက္ခ်ဳိတုိ႔ ခ်စ္သူဘ၀ကုိလ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ေရာက္ရွိခဲ့သည္…။ အုိ..လြတ္ပါဦးကုိကုိရယ္….သက္အသက္ရႈက်ပ္လာျပီ.. တင့္ေဆြရဲ႔ ဖက္ထားခ်က္ကၾကမ္းသည္..သက္သက္ေဆြရဲ႔ မ်က္ႏွာေလးကတင့္ေဆြရဲ႔ ရင္အုံၾကီးၾကားမွာ ပိျပားေနသည္..။ လြတ္ပါဦးဟုေျပာေနေသာ သက္သက္ခ်ဳိကလည္း တင့္ေဆြရဲ႔ေက်ာျပင္ၾကီးကုိ လက္ေလးမ်ားျဖင့္မမွီတမွီလွမ္းဖက္ထားသည္။ သက္သက္ခ်ဳိကို ဖက္ထားတာကုိ တင့္ေဆြကခြာလိုက္ျပီး သက္သက္ေဆြရဲ႔ပါးေလးေတြ လည္တိုင္ေလးကုိ တရႈံ႔ရႈံ႔နမ္းေနတာကုိ သက္သက္ခ်ဳိကလည္း ၾကည္ျဖဴစြာပင္ခံယူေနသည္။ ေနရာကား သက္သက္ေဆြရဲ႕ အိမ္၀င္းေနာက္ဖက္မွာျဖစ္သည္။အခ်ိန္ကားည(၁၀)နာရီ၀န္းက်င္ ဆုိင္ကယ္ကုိ လမ္းထိပ္မွာ ရပ္ထားခဲ့ျပီး.. သက္သက္ခ်ဳိတုိ႔ျခံထဲခုိး၀င္ကာ သက္သက္ခ်ဳိတုိ႔အိမ္သားမ်ားအိပ္ခ်ိန္တြင္ ခုိး၀င္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အုိ..ကုိကုိ…သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ အက်ီၾကယ္သီးေလးမ်ားကုိ ျဖဳတ္ေနသျဖင့္ သက္သက္ခ်ဳိက ခ်စ္ရတဲ့ကုိကုိရဲ႔လက္ကုိဖမ္းဆုပ္လုိက္ေပမဲ့.. ကုိကုိလူဆိုးကေတာ့ရပ္မသြားပါဘူး…။ သူမကုိဖက္ျပီး ေနာက္က ေဘာ္လီခ်ိတ္ကုိပါလွမ္းျဖဳတ္လုိက္ပါတယ္…။ ေလွ်ာက်သြားတဲ့ေဘာ္လီနဲ႔အတူ သူမရဲ႕ဘယ္လူပ်ဳိမွမစုိ႔ရေသးတဲ့ ႏုိ႔အုံေသးေသးေလးေတြကထြက္ေပၚလာပါတယ္။ တင့္ေဆြက သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ အိအိစက္စက္ႏုိ႔ေလးကုိ ပါးစပ္နဲ႔ငုံျပီးစုိ့လုိက္ပါတယ္။ အုိ.ကုိကုိ..အင္း..သက္သက္ခ်ဳိ ခ်စ္ရတဲ့ကုိကုိရဲ႕ႏုိ႔စုိ႔တာကုိ ခံယူေနပါတယ္။ တင့္ေဆြက သက္သက္ခ်ဳိကုိ… ခေလး…ခေလးကုိကုိ႔ကုိခ်စ္လား.. ခ်စ္လုိ႔ဒီေလာက္ေတာင္လုိက္ေလ်ာထားတာပါကုိကုိရယ္..။ ခ်စ္ေလးကုိယ့္ကုိ ခ်စ္ရင္ အကုိတုိ႔လင္မယားလုိေနရေအာင္..ခ်စ္ေလးရယ္.. အုိ…သက္သက္ခ်ဳိမ်က္ႏွာပန္းႏုေရာင္ေသြးေလးေတြျဖာတက္သြားပါတယ္..။ ကုိကုိရယ္ မဂၤလာဦးညက်မွလုပ္ပါလားဟင္…သက္ေၾကာက္တယ္..။ ခေလး..ကုိကုိ႔ကုိမခ်စ္ဖူးလားဟင္… တင့္ေဆြကစိတ္ဆုိးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိက္ပါတယ္။ သက္သက္ခ်ဳိလည္း တင့္ေဆြတကယ္စိတ္ဆုိးသြားတယ္မွတ္လုိ႔…။ မဟုတ္ပါဘူး..ကုိကုိရယ္..ကုိကုိအသုံးခ်ခ်င္ရယ္ ခေလးတစ္ကုိယ္လုံးေပးျပီးသားပါ..။ ဒါေပမဲ့ဒီညေတာ့မလုပ္နဲ႔ကြာ…ေနာ္ကုိကုိ… သက္သက္ခ်ဳိက တင့္ေဆြကုိျပန္ေခ်ာ့လာပါတယ္။ ကတိေနာ္..ခေလး.. ကတိပါကုိကုိရယ္..ေက်နပ္ျပီလား…သက္သက္ခ်ဳိစကားေလးအဆုံးမွာေတာ့ ဒါေၾကာင့္ခေလးကုိအရမ္းခ်စ္တာ…ဆုိျပီး တင့္ေဆြကသက္သက္ခ်ဳိပါးေလးေတြကုိနမ္းပါတယ္။ ကုိကုိ…ျပန္ေတာ့ကြယ္..ညကလည္းနက္ေနျပီ..။ ကုိကုိ႔အတြက္မေကာင္းဘူးလုိ႔ေျပာလုိက္တာေၾကာင့္ တင့္ေဆြလည္း အုတ္နံရံကုိေက်ာ္ကာ သူဆုိင္ကယ္ထားရာလမ္းထိပ္ကုိျပန္ခဲ့ပါတယ္။ အိမ္အျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး သူ႔ရဲ႕ ေကာက္က်စ္တဲ့အျပဳံးေတြကုိ သက္သက္ခ်ဳိ ျမင္ေတြ႕ခြင့္ရရွိခဲ့မယ္ဆုိရင္ျဖင့္။(၁၄) သက္သက္ခ်ဳိတစ္ေယာက္ တင့္ေဆြေခၚလာတဲ့အိမ္ကုိ ရြံ႕တြန္႔တြန္႔နဲ႔ပါလာပါတယ္။ သူမစိတ္ထဲမွာလည္း ေၾကာက္တာလုိ အားငယ္တာလုိျဖစ္ေနပါတယ္။ အခ်စ္ရဆုံးကုိကုိ႔ကုိ ခ်စ္လုိ႔သာ လုိက္ေလ်ာခဲ့ရေပမဲ့.. ကုိကုိက ဒီအိမ္ထဲမွာ သူမရဲ႕ အပ်ဳိစင္ဘ၀ကုိ ခူးေခၽြေတာ့မွာ ေသခ်ာေနတာေၾကာင့္ သူမရင္ေတြခုန္ေနပါတယ္။ ေနရာက လူရွင္းတဲ့ ရပ္ကြက္တစ္ခုထဲက တင့္ေဆြစီစဥ္ထားတဲ့အိမ္ပါ။ ပတ္၀န္းက်င္ကုိအကဲခတ္လုိက္ျပီး ဆုိင္ကယ္ကုိ အိမ္ထဲ၀င္ကာ တင့္ေဆြျခံတံခါးကုိျပန္ပိတ္ေနပါတယ္။ အိမ္ထဲကုိသက္သက္ခ်ဳိကုိ ေခၚခဲ့ျပီး အိမ္ခန္းထဲကုိ ေခၚသြားပါတယ္။ သက္သက္ခ်ဳိကရွက္ေနဟန္တူပါတယ္။ သူကသက္သက္ခ်ဳိပုခုံးကုိ ဖက္လုိက္ျပီး…။ မေၾကာက္ပါနဲ႔ ခေလးရယ္…ကုိကုိ႔ကုိခ်စ္လုိ႔ျဖစ္တာဘဲ… တင့္ေဆြက ေကာင္မေလးမေၾကာက္ေအာင္ႏူးနပ္ေနတာပါ..။ သက္သက္ခ်ဳိကုိ ဖက္ျပီးကုတင္ေပၚလွဲခ်လုိက္ပါတယ္။ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ လည္ပင္းေတြကုိ နမ္းျပီး ပါးေတြကုိပါနမ္းပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕လွ်ာကုိ သက္သက္ခ်ဳိပါးစပ္ထဲထိုးထည့္လုိက္ျပီး လွ်ာခ်င္းဖလွယ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္ေနပါတယ္။ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႔ အသက္ရႈသံေလးမ်ားျပင္းလာပါျပီ။ သူ႔ရဲ႕ဘယ္လက္က သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ ထမိန္ကုိ ေျဖေလ်ာ့လုိက္ပါတယ္။ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ ပိပိေလးကုိ အတြင္းခံေပၚက ေနပြတ္ေပးေနပါတယ္။ အုိ..ကုိကုိ….သက္သက္ခ်ဳိကေမာဟုိက္သံေလးနဲ႔အတူ.. သူ႔ရင္ဘတ္မွာ သူမမ်က္ႏွာကုိ ဖြတ္ေနပါတယ္။ သူကသက္သက္ခ်ဳိရဲ႔ ထမိန္ကုိ သူမတင္ပါးေအာက္ကေနဆြဲထုတ္ျပီး…ကုတင္ေအာက္ကုိ လြင့္ပစ္လုိက္ပါတယ္။ အုိ…သက္သက္ခ်ဳိရွက္ေနပါျပီ…သူမေအာက္ပုိင္းမွာသူမပင္တီေလးသာက်န္ပါေတာ့တယ္။ ျဖဴေဖြးသြယ္လ်တဲ့ ေပါင္တံေတြနဲ႔ ေျခသလုံးသား၀င္း၀င္းေလးေတြက ထြက္ေပၚလာပါျပီ။ သူမအက်ီေတြေဘာ္လီေတြကုိ ကုိကုိဆက္ျဖဳတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူမမ်က္လုံးေလးကုိမွိတ္ထားလုိက္ပါတယ္။ ရင္ထဲမွာလည္း တလွပ္လွပ္နဲ႔ အူတုန္သည္းတုန္ခံစားေနရပါတယ္။ ျပြတ္ခနဲ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႔ ႏုိ႔ေလးေတြကုိ ကုိကုိကလက္နဲ႔တစ္လုံးကုိညွစ္..တစ္လုံးကိုစုိ႔ေနတာပါ။ အေတြ႔ထူးေၾကာင့္ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕စိတ္ေတြျပင္းထန္လာပါတယ္. သူမေအာက္က ေပါင္ၾကားထဲမွာလည္း ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိစုိစိစိျဖစ္လာပါတယ္။ တင့္ေဆြက သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ ဗုိက္သား၀င္း၀င္းေလးေတြကုိ ဆက္ယက္ရင္းပင္တီကုိဆြဲခၽြတ္လုိက္ပါျပီ။ အေမြးႏုႏုေလးေတြေပါက္ေနတဲ့ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ အဖုတ္မုိ႔မုိ႔ေဖာင္းေဖာင္းေလးကုိ ျမင္ေနရပါျပီ။ မ်က္လုံးမွိတ္ေနတဲ့ သက္သက္ခ်ဳိဟာ သူမပိပိေလးဆီကေနထူးဆန္းတဲ့ အရသာကုိခံစားလုိက္ရပါတယ္။ ေသးျဖန္းျဖန္းပါထြက္ခ်င္သြားျပီး မ်က္လုံးကုိဖြင့္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကုိကုိတင့္ေဆြဟာ သူမေပါင္ၾကားမွာ မ်က္ႏွာအပ္ေနျပီး..သူမအဖုတ္ေလးကုိလွ်ာနဲ႔ယက္ေနတာေၾကာင့္ ေပါင္ကုိစိလုိက္ျပီး… အုိ..ကုိကုိ…ခေလးငရဲၾကီးလုိက္မယ္…မ..မလုပ္ပါနဲ႔..။ မလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္…သက္သက္ခ်ဳိ အဖုိ႔တင့္ေဆြက သူ႔ကုိအရမ္းခ်စ္တာဘဲလုိ႔ထင္လုိက္မိပါတယ္။တင့္ေဆြက ဘာမွမေျပာပါဘူး..သက္သက္ခ်ဳိရဲ႔ စိထားတဲ့ေပါင္ကုိ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဖိလုိက္ျပီး သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ အဖုတ္ေလးထဲကို သူ႕လွ်ာကုိထုိးထည့္ျပီးေမြေပးလုိက္ပါတယ္။ ျပြတ္..ျပြတ္…အုိး..အုိး..ကုိကုိ…အအ.. သက္သက္ခ်ဳိကားလွ်ာအရသာေၾကာင့္ အဖုတ္ကက်င္တက္အီဆိမ့္ေနေအာင္ခံစားေနရျပီး ေပါင္တံေတြက တဆတ္ဆတ္တုန္ေနပါတယ္။ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ ေထာင္ထလာတဲေစာက္စိေလးကုိ လွ်ာနဲ႔ဖိဖိေပးတဲ့အခါမွာေတာ့.. အ.အား..ကုိကုိေတာ္ပါေတာ့..ခေလး..ခေလးမခံႏုိင္ေတာ့ဘူး.. ျပြတ္ျပြတ္…အိအိ..သက္သက္ေဆြလည္းသက္သာလုိသက္သာညား တင့္ေဆြရဲ႕ ေခါင္းကဆံပင္ေတြကုိဆြဲဆုပ္ကုိင္ထားပါတယ္။ တင့္ေဆြက သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ ျပဴထလာတဲံေစာက္စိေလးကုိ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ညွပ္ျပီး ခ်ဳိခ်ဥ္စုပ္သလုိစုပ္လုိက္တဲ့ အခါမွာေတာ့.. သက္သက္ခ်ဳိ တစ္ကုိယ္လုံး ေလဟာနယ္ထဲေရာက္ရွိသြားသလုိခံစားရျပီး… သူမအဖုတ္ထဲမွာ အရမ္းက်င္သလုိျဖစ္သြားကာ ေစာက္ရည္ေတြထြက္က်ကုန္ပါေတာ့တယ္။ သူမေစာက္ေရေတြဟာ ကုိကုိတင့္ေဆြရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေပပြသြားတာေၾကာင့္..။ အုိ..ကုိကုိ.ကန္ေတာ့..ကန္ေတာ့.. ရပါတယ္ခေလးရဲ႕ ခ်စ္လို႔လုပ္ေပးတာဘဲဟာကုိ…ဆုိျပီးတင့္ေဆြက ေပေနတဲ့ေစာက္ရည္ေတြကုိ လက္ခုံနဲ႔သုတ္လုိက္ပါတယ္။ တင့္ေဆြက လည္းထရပ္ျပီး သူ႔ပုဆုိးကုိ ဆြဲခၽြတ္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ… သူ႔ရဲ႕ လိင္တံၾကီးကေရွ႕ကုိ ေငါက္ခနဲထြက္လာပါတယ္..။ ၾကီးမားလွတဲ့ လိင္တံၾကီးကုိ ျမင္လုိက္ရျပီး သက္သက္ခ်ဳိ ေက်ာခ်မ္းသလိုလုိေတာင္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဟင့္..ကုိကုိ႔ဟာၾကီးကလည္း..ေၾကာက္စရာၾကီးလုိ႔ေျပာလုိက္ေပမဲ့ သူမလက္က တင့္ေဆြရဲ႕ လိင္တံၾကီးကုိ ဆုပ္ကုိင္ျပီးျဖစ္ေနပါတယ္။ လိင္တံၾကီးက အေၾကာတျပိဳင္းျပဳိင္းနဲ႔ နဂါးတစ္ေကာင္လုိပါဘဲ.. သက္သက္ခ်ဳိက..ကုိကုိဒီတစ္ခါ ခေလးလုပ္ေပးမယ္…ဆိုျပီး မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ တင့္ေဆြေရွ႕မွာ ဒူးေထာင္ျပီး လီးၾကီးကုိသူမႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးနဲ႔ေတ့လုိက္ကာ တစ္ခ်က္စုပ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ အုိး…ကုိကုိ႔ရဲ႕ညဥ္းညဴသံၾကီးထြက္ေပၚလာတာေၾကာင့္ သက္သက္ခ်ဳိေက်နပ္သြားပါတယ္။ သက္သက္ခ်ဳိက ခ်စ္ရတဲ့ကုိကုိရဲ႕လီးၾကီးကုိပါးစပ္ထဲထည့္ျပီးငုံလုိက္ပါျပီ။ အုိးဟုိးဟုိး..တင့္ေဆြကားေကာ့တက္သြားကာ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႔အာေခါင္ကုိေထာက္မိသြားတာေၾကာင့္ သက္သက္ခ်ဳိ မ်က္ရည္ေလး၀ုိင္းသြားပါတယ္။ ေဆာရီး..ေဆာရီးကေလး… သက္သက္ခ်ဳိက ဘာမွမေျပာပါဘူး ခ်စ္ရတဲ့ကုိကုိရဲ႕လီးၾကီးကုိသာ သူမတတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ အစြမ္းကုန္စုပ္ေပးေနပါတယ္။ သူမမ်က္ႏွာမွာလည္း ေခၽြးသီးေလးမ်ားစုိ႔ေနပါတယ္။ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႔ ျပင္းထန္လွတဲ့စုပ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ သူ႔လီးထဲကလေရေတြဟာ ပန္းထြက္သြားျပီး…ပါးစပ္ထဲထြက္က်ကုန္တာေၾကာင့္..သူအားနာသြားပါတယ္.. အုိ…ခေလးရယ္..သူ႔ပါးစပ္ကညဥ္းညဴမိလုိက္ပါတယ္။ သက္သက္ခ်ဳိက သူ႕လီးကုိလက္နဲ႔ကုိင္ျပီး ဂြမ္းထုေပးလုိက္ရာ ေလးငါးဆယ္ခ်က္အေရာက္မွာ သူ႔လီးၾကီးျပန္ေထာင္ထလာပါတယ္။ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ေပါင္ကုိသူ႕လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ျဖဲျပီးဒူးေထာက္ထုိင္ခ်လုိက္ပါတယ္။ ျပီးတာနဲ႔သူ႔လီးၾကီးကုိသက္သက္ခ်ဳိရဲ႔ အဖုတ္၀ေလးမွာေတ့လုိက္ပါတယ္။ သက္သက္ခ်ဳိကလည္း အလုိလုိ သူ႔ရဲ႔ ေျခေထာက္ေလးေတြကုိ တင့္ေဆြခါးကုိ ခိ်တ္ထား မိလုိက္ျပီး လက္ႏွစ္ဖက္က တင့္ေဆြေက်ာကုိဖက္ထားပါတယ္။ တင့္ေဆြက သက္သက္ေဆြရဲ႕ အဖုတ္ေလးထဲကုိလီးကုိထည့္လုိက္ပါျပီ.။ အင့္ခနဲသက္သက္ခ်ဳိဆီက အသံေလးထြက္ေပၚလာပါတယ္။ တစ္ခါမွအလုိးမခံရဖူးေသးတဲ့အဖုတ္ေလးမုိ႔ လီးက အဆုံးထိမ၀င္ႏုိင္ဘဲက်ပ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တင့္ေဆြကလည္း အားစိုက္ျပီး ဖိထည့္လုိက္ပါတယ္.. အုုိး..ကုိကုိ..နာက်င္မႈေၾကာင့္ သက္သက္ခ်ဳိဟာ တင့္ေဆြရဲ႔ေက်ာကုိသူမလက္သည္းေလးမ်ားနဲ႔ ကုတ္ျခစ္လုိက္ပါတယ္။ သူမရဲ႕ အပ်ဳိစင္အေမွးပါးေလးကုိ တင့္ေဆြရဲ႕လီးၾကီးကေဖာက္လုိက္တာေၾကာင့္ပါ။ အေတြ႔အၾကဳံမရွိတဲ့ သူေလးမုိ႔တင့္ေဆြကလည္း လီးကုိေျဖးေျဖးခ်င္းေလးသာသြင္းထုတ္လုပ္ပါတယ္။ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ အသက္ရႈသံေလးမ်ားက ပိုမုိျပင္းလာျပီး အားမလုိအားမရျဖစ္လာဟန္တူပါတယ္.။တင့္ေဆြေက်ာကုိ လက္နဲ႔ပုိဖက္ျပီး ခါးကုိေကာ့ေပးလာပါတယ္။။.. အင္း..ဟင္း..ဟင္း..ကုိကုိရယ္ျမန္ျမန္လုပ္ေပးပါေတာ့.. ခေလးမေနတတ္ေတာ့ဘူး… တင့္ေဆြကလည္း သက္သက္ခ်ဳိအသံၾကားတာနဲ႔ ဖိဖိျပီး ဆက္တုိက္ေဆာင့္ခ်ပါတယ္.. ဖြတ္..ဖြတ္..စြပ္..စြပ္… အာ့အ…သက္သက္ခ်ဳိေခါင္းေလးေနာက္ကုိယမ္းယမ္းသြားျပီး.. ခ်စ္တဲ့ကုိကုိက ခ်စ္တာကုိ အစြမ္းကုန္ခံယူေနပါတယ္။ တင့္ေဆြအဖုိ႔လဲ..သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ က်ဥ္းက်ပ္လွတဲ့ အဖုတ္ေလးရဲ႔ၾကြက္သားေတြက သူ႕လီးကုိ ညွစ္ထားသလုိျဖစ္ေနျပီး လီးတစ္ခုလုံးစီးက်ပ္ေနတာေၾကာင့္ သုတ္ေရေတြပန္းထြက္မတတ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့သက္သက္ခ်ဳိမျပီးေသးမွန္းသိတာေၾကာင့္ စိတ္ကုိတင္းထားပါတယ္။ အင့္..အင့္..ကုိကုိ ျမန္ျမန္လုပ္ေပးပါ.. သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕အသံမွာ ေမာဟုိက္သံေလးပါလာျပီး သူ႔ကုိအတင္းကုန္ျခစ္လာတာေၾကာင့္ ျပီးခါနီးမွန္းသိလုိက္ျပီး တင့္ေဆြလည္းစိတ္ကုိလြတ္ေပးကာ…အဆက္မျပတ္ေဆာင့္ခ်လုိက္ပါတယ္. ဖြတ္..ဖြတ္..ဘြတ္…ဘြတ္…အအ ကုိကုိ… သက္သက္ခ်ဳိရဲ႔လက္ကေလးမ်ားကေျပေလွ်ာ့သြားျပီး.. သူမေျခခ်ိတ္ထားတာက သူ႔ရဲ႕ခါးကေနေလွ်ာ့က်သြားလုိ႔ သူမျပီးသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ တင့္ေဆြလဲ သူ႕လေရေတြကုိ သက္သက္ခ်ဳိေစာက္ေခါင္းထဲပန္းထုတ္လုိက္ပါေတာ့တယ္.။ တစ္စက္စက္ပန္းထုတ္ေနတဲ့ ကုိကုိတင့္ေဆြရဲ႕ အခ်စ္ေရေတြကုိ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ အဖုတ္အတြင္းနံရံေတြမွာ ပန္းထုတ္ျခင္းကုိ သက္သက္ခ်ဳိကလည္း မ်က္လုံးေလးစင္းျပီး ခံယူေနပါေတာ့တယ္။(၁၅) တင့္ေဆြကားဖုန္းကုိစက္ပိတ္လုိက္သည္….။ သူႏွင့္သက္သက္ခ်ဳိတုိ႔ရဲ႔ ဇာတ္လမ္းကား ဒီေန႔ အဆုံးသတ္ အခ်ိန္ေရာက္ျပီ။ သက္သက္ခ်ဳိႏွင့္သူပတ္သက္ခဲ့တာ (၁)လေက်ာ္ျပီ..။ သက္သက္ခ်ဳိေလးက သနားစရာေတာ့ေကာင္းသည္။ သုိ႔ေသာ္ဦးျမတ္ေက်ာ္ကုိ မုန္းတီးစိတ္မ်ားကလြမ္းမုိးေနသည္။ သက္သက္ခ်ဳိက သူ႔ကုိဒီေန႕လာခုိးပါလို႔ မေန႔ကဖုန္းဆက္ျပီးခ်ိန္းခဲ့သည္။ သူနဲ႔သက္သက္ခ်ဳိရဲ႔ဇာတ္လမ္းကုိ ဦးျမတ္ေက်ာ္သိသြားျပီတဲ့.။ သိမွာေပါ့ တင့္ေဆြကုိယ္တုိင္က ဦးျမတ္ေက်ာ္မသိသိေအာင္ လုပ္ခဲ့တာကုိး။ ၾကည္ျဖဴနဲ႔ အျခားမိန္းခေလးေတြရဲ႕ ဘ၀ကုိဖ်က္ဆီးခဲ့သည့္ ဦးျမတ္ေက်ာ္ဒီတစ္ခါရင္နာေစရမည္။ ဒီအခ်ိန္ဆုိသက္သက္ခ်ဳိကား သူႏွင့္ခ်ိန္းေနက်ေနရာေလးမွာ သူ႔ကုိေစာင့္ေနေတာ့မည္။ သူကား အျခားေနရာတစ္ေနရာမွာ သြားေနလုိက္သည္။ အခုအခ်ိန္ေလာက္ဆုိေကာင္မေလးေစာင့္ေနရွာေရာ့မည္..။ ဒီလုိယတိျပတ္ျဖတ္လုိက္မွ တင့္ေဆြအဖုိ႔ ခံစားရတာသက္သာမည္။ ႏုိ႔မုိ႔ဆုိသက္သက္ခ်ဳိကုိ သူသနားေနဦးမည္။ အင္း..တကယ္တမ္းစဥ္းစားၾကည့္ရင္ေတာ့ သက္သက္ခ်ဳိဆုိတဲ့ေကာင္မေလးမွာ အျပစ္မရွိပါဘူးေလ.။ သူ႔အေဖဦးျမတ္ေက်ာ္ဆုိတဲ့ လူၾကီးမွာသာ အျပစ္ရွိတာ.။ ငါ့ရဲ႔လုပ္ရပ္ေတြမွားမ်ားမွားေနျပီလား…. အုိ..ဒါေပမဲ့ သူ႔အေဖေကာင္မေလးေတြကုိ ဖ်က္ဆီးခဲ့တာမ်ားျပီ…ဒီေလာက္ေတာ့လုပ္သင့္ပါတယ္ဟု သူ႔ကုိယ္သူေျဖေတြးလုိက္သည္။ မ်က္၀န္းေထာင့္မွာစုိစြတ္သလုိျဖစ္လာသျဖင့္ လက္ျဖင့္စမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့မ်က္ရည္ေတြက်လာတာကုိ သိလုိက္ရသည္။ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ ကုိကုိ လုိ႔ေခၚသံေလးကသူ႕နားထဲမွာ ပဲ့တင္သံလုိထြက္ေပၚလာပါတယ္။ ခေလးရယ္..မင္းကုိယ့္ကုိေနာင္ဘ၀အထိခြင့္မလြတ္ပါနဲ႔ သူတုိးတုိးေလးေရရြက္လုိက္သည္။ သက္သက္ခ်ဳိကုိ သူေမ့မွျဖစ္မယ္။ ျမန္ျမန္ေမ့မွျဖစ္မယ္။ သူ႔ေရွ႔မွာခ်ထားတဲ့ သူ၀ယ္လာတဲ့ အရက္ပုလင္းကုိ သူ ခြက္ထဲပင္မထည့္ေတာ့ဘဲ ပုလင္းကုိ တရွိန္ထုိးေမာ့ခ်လုိက္သည္။ ပါးစပ္ထဲမွာတင္မက ရင္ထဲမွာပင္ခါးသက္ေနသည္။ မူးခါမွ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကုိ သူပုိျပီးျမင္လာသလုိပင္။ ထုိစဥ္ အိမ္တံခါးကုိ ဖြင့္ျပီး ၀င္လာေသာေျခသံကုိၾကားရသည္… သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ.ေက်ာ္သူေအာင္..ဒီေနရာကုိသူဘဲသိတယ္..။အိမ္ထဲသုိ႔၀င္လာေသာ ေက်ာ္သူေအာင္မ်က္ႏွာက စိတ္အရမ္းဆုိးေနတဲ့မ်က္ႏွာ..။ သူငယ္ခ်င္းလာကြာေသာက္ရေအာင္…တင့္ေဆြကဖိတ္ေခၚလုိက္ပါတယ္။ ေက်ာ္သူေအာင္က ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ တင့္ေဆြမ်က္ႏွာကုိ လက္သီးနဲ႔ပစ္ထုိးလုိက္ပါတယ္။ ခြပ္……လူယုတ္မာ…။ နာက်င္မႈေၾကာင့္ တင့္ေဆြအေနာက္ကုိလွန္ျပီးလွဲက်သြားပါတယ္။ မူးေနတာလဲပါတာေပါ့..။ သူငယ္ခ်င္း..မင္း..ရန္စတာလား..တင့္ေဆြကလဲေနရာမွေမးလုိက္ပါတယ္။ ေက်ာ္သူေအာင္က တင့္ေဆြအက်ီရင္ဘတ္ကုိ လက္ျဖင့္ဆြဲဆုပ္လုိက္ျပီး.. မင္းကုိ…ထုိးရုံတင္မကဘူးသတ္ပါသတ္ပစ္ခ်င္ေနတာ… သက္သက္ခ်ဳိေလး ဘယ္ေလာက္သနားစရာေကာင္းလဲ…။ သူ႔အေဖမေကာင္းတာနဲ႔ဘဲ သူ႔အေဖကုိမေက်နပ္တာနဲ႔ဘဲ…။ မင္းဆုိတဲ့..လူယုတ္မာကေလ…သူ႔ဘ၀ကုိဖ်က္ဆီးျပီး သူ႔အေဖလုိယုတ္မာျပလုိက္တာေပါ့ မင္းလုိေကာင္ကုိ ငါသူငယ္ခ်င္းေတာ္ရမွာ ရွက္တယ္..ထြီ.. ေက်ာ္သူေအာင္ကတံေတြးကုိ တစ္ဖက္ကုိထြီကနဲေထြးရင္းေျပာလုိက္ပါတယ္။ တင့္ေဆြလည္းေယာက်ၤားတန္မဲ့ ငုိပါေတာ့တယ္။ ငါ..ငါဘာလုပ္သင့္လဲ..သူငယ္ခ်င္းရာ…တကယ္ေတာ့ငါ့မွာသူ႔ကုိရက္စက္ဖုိ႔အင္အားမရွိပါဘူး။ ေက်ာ္သူေအာင္က သူ႔ကုိဆြဲထူလုိက္ျပီး.. လူဆုိတာအမွားနဲ႔ဘယ္ကင္းပါ့မလဲသူငယ္ခ်င္းရာ..။ တကယ္ေတာ့ မင္းသက္သက္ခ်ဳိဆီသြားရမယ္..မင္းကုိမင္းလူေကာင္းလုိ႔ခံယူထားတယ္ဆုိရင္။ တင့္ေဆြရဲ႔စိတ္ထဲမွာလည္း သက္သက္ခ်ဳိရဲ႔ျဖဴစင္ျပီး အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ပုံစံေလးကုိျမင္ေယာင္လာပါတယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာလည္း သူစိတ္လုိက္မာန္ပါလုပ္မိတာကုိ ေနာင္တရလာပါတယ္။ ငါ..ငါ..သက္သက္ခ်ဳိဆီသြားေတ့ာမယ္ကြာ..။ ငါ့အမွားေတြကုိ ေတာင္းပန္ျပီး သူ႔ဘ၀ကုိတစ္သက္လုံးေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္။ ေက်ာ္သူေအာင္က ျပဳံးရင္း တင့္ေဆြကုိဖက္ကာ.. ဒီလုိမွေပါ့သူငယ္ခ်င္းရာ..ဒါမွငါ့သူငယ္ခ်င္းတင့္ေဆြအစစ္ကြ.. မင္းစိတ္ဓါတ္မယုတ္ညံ့ဘူးဆုိတာသိပါတယ္။ ကဲ..သြားေတာ့…ေနာက္က်ေနျပီ.. တင့္ေဆြရဲ႔လက္ထဲကုိ ဆုိင္ကယ္ေသာ့ကုိ ထည့္ေပးလုိက္ျပီး ေက်ာ္သူေအာင္က တင့္ေဆြပုခုံးကုိ ခပ္ဖြဖြေလးပုတ္လုိက္ပါတယ္။ တင့္ေဆြလဲ အိမ္ေရွ႕မွာ ရပ္ထားတဲ့ ဆုိင္ကယ္ကုိ ထုတ္ျပီး သက္သက္ခ်ဳိေစာင့္ေနတဲ့ ေနရာေလးကုိ အျမန္ေမာင္းသြားပါေတာ့တယ္။ ေက်ာ္သူေအာင္က ထြက္သြားတဲ့ တင့္ေဆြေနာက္ေက်ာကုိၾကည့္ရင္း.. ဟင္းဟင္း..ဒီေကာင္ကြာ မၾကဳိက္မခ်စ္တာလဲမဟုတ္ဘဲ..ေတာ္ေတာ္ခြက်တဲ့ေကာင္လုိ႔ ေရရြက္လုိက္ပါတယ္။ (၁၆) ဖုန္းကုိင္ပါကုိကုိရယ္…ခေလးေၾကာက္လုိ႔ပါ… သက္သက္ခ်ဳိကား မ်က္ရည္ေတြ ပုိးပုိးေပါက္ေပါက္က်ေနသည္။ ကုိကုိနဲ႔ သူမေတြ႔ေနက်ေနရာေလးမွာ ကုိကုိေရာက္မလာခဲ့။ အခ်ိန္ကားေတာ္ေတာ္လင့္ေနျပီ။ အျပင္ေလာကမွာလည္းေတာ္ေတာ္ေမွာင္ေနျပီ။ အိမ္ကုိလည္း သူမခုိးရာလုိက္ေျပးသြားျပီျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းစာေရးထားခဲ့ျပီးျပီ။ အခုအခ်ိန္ေလာက္ဆုိ ေဖေဖကလည္း ေဒါသအရမ္းထြက္ေနေလာက္ျပီ။ သူမကုိ လုိက္ရွာေနေလာက္ျပီ။ အခ်ိန္ကား ည(၉)နာရီေလာက္ရွိေနျပီ..ဒီအိမ္ေလးမွာသူမတစ္ေယာက္ထဲ…။ အျပင္ေလာကကလဲေမွာင္မဲေနျပီ။ ကုိကုိကလည္းဖုန္းကုိ စက္ပိတ္ထားသည္။ သူမစိတ္ထဲမွာ ရွက္ရြံ႕ျခင္း၀မ္းနည္းျခင္းေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမ်ားကုိ တစ္ျပိဳင္တည္းခံစားေနရသည္။ ကုိကုိရယ္..ျမန္ျမန္လာပါေတာ့… သူမေရရြက္ရင္း ၀မ္းနည္းစြာျဖင့္ ဖုန္းကုိလက္မွကုိင္ကာ ဒူးႏွစ္လုံးကုိလက္ျဖင့္ပုိက္ျပီးငုိေၾကြးေနပါတယ္။ ထုိအခ်ိန္မွာဘဲ..သူမရဲ႔ကုိယ္လုံးေလးကုိလူတစ္ေယာက္ကလာဖက္လုိက္ပါတယ္။ သူမရေနက်အထိအေတြ႔ပါ..။ သူမပါးျပင္ေလးကုိ လည္းခပ္ဖြဖြနမ္းလုိက္ပါတယ္။ ကုိကုိ…သူမကလွည့္ျပီးၾကည့္ဖုိ႔ၾကိဳးစားေပမဲ့ ကုိကုိက သူမကုိေနာက္ကေနလြတ္သြားမွာစုိးတဲ့အလား က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဖက္ထားပါတယ္။ ကုိကုိရယ္…ကုိကုိမေရာက္လာေတာ့ဘူးထင္လုိ႔ ခေလးငုိေနရတယ္..။ ကုိကုိ႔ကုိခြင့္လြတ္ပါကေလးရယ္…ေနာက္ဆုိခေလးကုိစိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ဘယ္ေတာ့မွမလုပ္ေတာ့ဘူးေနာ္..တင့္ေဆြကလည္းမ်က္ရည္ေတြသူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာက်လာပါတယ္။ သူသက္သက္ခ်ဳိကုိဖက္ထားတဲ့ လက္ေလးေတြကုိေျဖေလွ်ာ့ေပးလုိက္ခ်ိန္မွာ သက္သက္ခ်ဳိက သူ႔ဘက္လွည့္လာျပီး.. သူ႔ကုိဖက္ပါတယ္။ သူ႔ရင္ဘက္မွာမ်က္ႏွာကုိအပ္လုိက္ျပီး ၾကဴၾကဴပါေအာင္ငုိေၾကြးေနပါေတာ့တယ္..။ တစ္ကုိလုံးကုိ လႈပ္ခါသြားေအာင္ငုိေၾကြးပါတယ္။ ဒီတစ္ခါငုိတာကေတာ့ သက္သက္ခ်ဳိ၀မ္းနည္းလုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။ ၀မ္းသာလြန္းလုိ႔ ငုိတာပါ။ ကုိကုိ…ခေလးကုိ ဘယ္ေတာ့မွ ခြဲမသြားပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္… တင့္ေဆြလည္း သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ တုန္ယင္ေနတဲ့ကုိယ္လုံးေလးကုိဖက္ထားျပီး… ဘယ္ေတာ့မွမခြဲေတာ့ပါဘူးခေလးရယ္…လုိ႔ေျပာလုိက္ပါတယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီေန႔သက္သက္ခ်ဳိအေပၚ လုပ္ခဲ့မိတဲ့ သူ႔ရဲ႔အျပစ္ကုိ သူေနာက္ထပ္ဘယ္ေတာ့မွမက်ဴးလြန္ေတာ့ဘူးလုိ႔လဲဆုံးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။ (၁၇) ဒီလုိနဲ႔ဘဲ တင့္ေဆြနဲ႔ သက္သက္ခ်ဳိဟာ ေနာက္ေန႔မနက္မွာ တရားရုံးမွာလက္မွတ္သြားထုိးၾကပါတယ္။ အသိသက္ေသအျဖစ္ကေတာ့ ေက်ာ္သူေအာင္နဲ႔ရုိစီေပါ့..။ ကဲသူငယ္ခ်င္းေရငါမင္းအတြက္ဂုဏ္ယူပါတယ္ကြာ.. ေက်ာ္သူေအာင္က တင့္ေဆြကုိ အဓိပၸါယ္ပါတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ၾကည့္ျပီးေျပာလုိက္ပါတယ္။ တင့္ေဆြေက်ာ္သူေအာင္ဘာကုိ ဆုိလုိခ်င္တယ္ဆုိတာသိပါတယ္။ ရုိစီကလည္း ရွက္ေနတဲ့ သူမသူငယ္ခ်င္း သက္သက္ခ်ဳိကုိစရင္းနဲ႔ ကုိၾကီးတင့္ေဆြေရ..ညီမေလးသူငယ္ခ်င္းကုိ ေသခ်ာေစာင့္ေရွာက္လုိက္ပါေနာ္.. စိတ္သာခ်…ညီမေလးရုိစီ..တင့္ေဆြကလည္းကတိေပးလုိက္ပါတယ္။ ညီမေလးသူငယ္ခ်င္းကေလ..ကုိၾကီးတင့္ေဆြကုိ အရမ္းခ်စ္လုိ႔ယူခဲ့တာ.. သူ႔အိမ္မက္ေတြကုိ စြန္႔လြတ္ျပီး.. ဘာအိမ္မက္လဲရုိစီရဲ႔..ေျပာပါဦး.. ဒီလုိ..ကုိၾကီးရဲ႕..သက္သက္ခ်ဳိက ေက်ာင္းဆရာမျဖစ္ခ်င္တာ…။ သူကေက်ာင္းျပီးရင္ ေက်ာင္းဆရာမလုပ္ျပီး ေတာရြာေလးေတြမွာစာသြားသင္မယ္လုိ႔ ရည္ရြယ္ထားတာကုိတင့္ေဆြရဲ႔။ အခုေတာ့ ေက်ာင္းမျပီးခင္ ကုိတင့္ေဆြၾကီးကုိ ခ်စ္ျပီးယူလုိက္တာေပါ့..ခစ္ခစ္ ရုိစီေျပာစကားေၾကာင့္ သက္သက္ခ်ဳိကုိ သူပုခုံးေလးဖက္လုိက္ျပီး..။ သူေျပာတာဟုတ္လားခေလး..ခေလးကေက်ာင္းဆရာမလုပ္ခ်င္တယ္ဆုိ.။ သက္သက္ခ်ဳိကလည္း ရွက္ျပဳံးေလးနဲ႔ေခါင္းညိမ့္ရင္း.. ဟုတ္ပါတယ္..ကုိကုိ..လုိ႔ေျဖလုိက္ပါတယ္။ ေၾသာ္..ခေလးရယ္လုိ႔ တင့္ေဆြရင္ထဲကေရရြက္မိလုိက္ပါတယ္။ သူတုိ႔(၄)ေယာက္ဟာ တရားရုံးထဲကေနေပ်ာ္ရြင္စြာထြက္လာပါတယ္။ ေပ်ာ္ရြင္ေနတဲ့ တင့္ေဆြနဲ႔ သက္သက္ခ်ဳိဘ၀ေလးကုိ ဖ်က္ဆီးမဲ့ကံၾကမၼာကေရာက္လာပါတယ္။ တရားရုံးက အထြက္မွာ အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ေမာင္းလာတဲ့ ကားတစ္စီးဟာ အေရွ႕ကသြားေနတဲ့ သက္သက္ခ်ဳိနဲ႔တင့္ေဆြဆီကုိ တည့္တည့္၀င္လာပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ တင့္ေဆြက သူ႔ရဲ႔လက္ထဲကဖုန္းလြတ္က်သြားတာေၾကာင့္ကုန္းေကာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ပါ.။ မ်က္စိတစ္မွိတ္လွ်ပ္တစ္ျပတ္အတြင္းမွာဘဲ သက္သက္ခ်ဳိက တင့္ေဆြကုိတြန္းထုတ္လုိက္ပါတယ္။ သူမတြန္းထုတ္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ တင့္ေဆြဟာ လမ္းေဘးကုိ လြင့္သြားေပမဲ့ ကားကေတာ့သူမကုိ၀င္တုိက္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ဒုန္း…အ…သက္သက္ခ်ဳိရဲ႔ေအာ္သံေလးက လမ္းေပၚမွာပ်ံလြင့္သြားပါေတာ့တယ္။ လူေတြ၀ုိင္းလာျပီး တုိက္သြားတဲ့ကားသမားကုိ ၀ုိင္းဖမ္းၾကပါတယ္။ တင့္ေဆြကေတာ့ဘာဆုိဘာမွ မသိေတာ့ပါဘူး။ နာက်င္မႈေၾကာင့္တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ့ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕ကုိယ္လုံးေလးကုိ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ေပြ႔ဖက္ထားျပီး ငူငူငုိင္ငုိင္ၾကီးျဖစ္ေနပါတယ္။ ျမန္ဆန္လြန္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ ေက်ာ္သူေအာင္နဲ႔ရုိစီကလည္းေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ေငးၾကည့္ေနပါတယ္။ သက္သက္ခ်ဳိရဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေလးက တဆတ္ဆတ္လႈပ္ခတ္ေနပါတယ္..တစ္ခုခုေျပာခ်င္ေနသလုိပါ. ခေလး…ခေလးကုိ ကုိကုိေဆးရုံပုိ႔ေပးမယ္ေနာ္..ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး ခေလး..ခေလးေလ…ကုိကုိ႔ကုိ ကယ္…ကယ္..ခြင့္ရတာ..၀မ္း.၀မ္း..သာ.. ခေလး..ခေလး..သက္သက္ခ်ဳိကားအားယူျပီးေနာက္.. ကုိ..ကုိကုိ႔ကုိ…ခေလး..အရမ္းခ်စ္…သူ႔အက်ီေလးကုိေသြးလူးေနတဲ့လက္ကေလးနဲ႔ဆုပ္ကုိင္ရင္း သက္သက္ခ်ဳိဇက္ကေလးလည္က်သြားပါတယ္..။ ခေလး..ခေလး.ကုိကုိ႔ကုိထားခဲ့ျပီလား..ျဖစ္မွျဖစ္ရေလခေလးရယ္.. တင့္ေဆြကား ယူၾကဳံးမရစြာေျပာလုိက္ပါတယ္…ရင္ထဲမွနာက်င္မႈေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေတြကလည္း က်ဆင္းလာပါတယ္..။ ရင္ထဲမွာ စူးေအာင့္ျပီး ေအာ္ငုိေပမဲ့ သူ႔အသံကထြက္မလာဘဲ..မ်က္ရည္ေတြသာ တစ္လိမ့္ခ်င္းထြက္လာျပီး သူ့အျမင္အာရုံေတြလည္း မႈန္၀ါးလာပါေတာ့တယ္။(၁၈) အဲ့ဒီေနာက္..ဘာေတြဆက္ျဖစ္ခဲ့တာလဲကုိေက်ာ္သူေအာင္.. သင္းသင္းမင္းက ကုိေက်ာ္သူေအာင္ကုိ ဆက္ေမးလုိက္ပါတယ္။ လဲ့လဲ့က လည္း ကုိေက်ာ္သူေအာင္ေျပာ တာကုိစိတ္၀င္တစားနဲ႔နားေထာင္ေနပါတယ္။ ကုိေက်ာ္သူေအာင္ဒီကုိေရာက္တာ တစ္လေက်ာ္ပါျပီ။ တင့္ေဆြကေတာ့ ဒီနဲ႔အနီးဆုံးျမိဳ႕ကုိ သူ႔ေက်ာင္းကကေလးေတြအတြက္ ဖတ္စာအုပ္ေတြ၀ယ္ေပးဖုိ႔မနက္ကတည္းကသြားေနပါတယ္။ တင့္ေဆြဆီလာလာလည္ရင္း ေက်ာ္သူေအာင္လည္း လဲ့လဲ့တုိ႔သင္းသင္းမင္းတုိ႔နဲ႔ခင္မင္ေနပါျပီ။ ေက်ာ္သူေအာင္ကစကားကုိဆက္လုိက္ပါတယ္… အဲ့ေနာက္ေတာ့ တင့္ေဆြဟာ ငူငူငုိင္ငုိင္ၾကီးဗ်.. လူေတြနဲ႔လည္းစကားသိပ္မေျပာေတာ့ဘူး..။ သူခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ မိန္းခေလးႏွစ္ေယာက္ကလည္း သူ႔ေရွ႕မွာတင္ဆုံးသြားတာဆုိေတာ့.. သူ႔ရင္ထဲမွာလည္းနာက်င္ခံစားေနဟန္တူပါတယ္..။ ေနာက္ဆုံး..သူ႔မိဘေတြရဲ႔အလုပ္ကုိလည္းမလုပ္ေတာ့ဘူး.. မိဘေတြတားေနတဲ့ၾကားက ေက်ာင္းဆရာအလုပ္ေလွ်ာက္ျပီး.. တစ္နယ္ျပီးတစ္နယ္ေျပာင္းသြားလုိက္တာ…။ သူ႔မိဘေတြဆီကုိ ဖုန္းေတာင္ဆက္တာမဟုတ္ဖူး။ အဲ့ဒါဒီနယ္မွာသူ႕ကုိေတြ႕ေတာ့ သူ႔မိဘေတြဆီဖုန္းဆက္ရေသးတယ္…။ သူ႔မိဘေတြကလည္း သူတုိ႔သားကုိအရမ္းခ်စ္ေတာ့ သူတုိ႔သားကုိစိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တယ္ ထင္ပါတယ္ဗ်ာ..သူစိတ္ခ်မ္းသာသလုိေနပါေစတဲ့.. ကၽြန္ေတာ့ကုိပဲၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ခုိင္းထားတာေပါ့..။ တကယ္ေတာ့ သူက သက္သက္ခ်ဳိရဲ႕မျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ဆႏၵေလးကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးေနတာထင္ပါ့။ သက္သက္ခ်ဳိတုိ႔ၾကည္ျဖဴတုိ႔နဲ႔ပတ္သက္ျပီး သူ႔အျပစ္ရွိတယ္လုိ႔ခံယူေနဟန္တူတယ္။ ခက္ပါတယ္ဗ်ာ..လုိ႔ေျပာရင္း ေက်ာ္သူေအာင္က ေရေႏြးၾကမ္းကုိယူေသာက္လုိ႔ အေ၀းကုိေငးေနပါတယ္။ လဲ့လဲ့နဲ႔ သင္းသင္းမင္းတုိ႔လဲ စကားမေျပာႏုိင္ဘဲ..အေတြးေတြထဲမွာနစ္ေမွ်ာေနပါတယ္။ လဲ့လဲ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ တင့္ေဆြအေပၚ သနားၾကင္နာစိတ္ေတြကပုိမုိယုိဖိတ္မိေနပါတယ္။ ေၾသာ္..ကုိတင့္ေဆြရယ္…ကံဆုိးလွခ်ည္လား.. ရွင့္ကုိသနားလုိက္တာရွင္ရယ္..လုိ႔စိတ္ထဲကေတြးထင္ျပီး မ်က္၀န္းေထာင့္ကစုိ႔လာတဲ့မ်က္ရည္ေလးေတြကုိ ေက်ာ္သူေအာင္နဲ႔သင္းသင္းမင္း မသိေအာင္ သုတ္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ သူမရဲ႕အျပဳအမူကုိ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း သင္းသင္းမင္းကျမင္ေပမဲ့။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားလုိက္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ တင့္ေဆြအေပၚျငိတြယ္ေနတဲ့ လဲ့လဲ့ရဲ႕ သံေယာဇဥ္ကုိသူမရိပ္မိလုိ႔ပါ။(၁၉) ဆရာေလး..ျမိဳ႕ကျပန္လာတာလားဗ်… စာအုပ္ထုပ္ေတြကုိ ဆြဲျပီးျပန္လာတဲ့ တင့္ေဆြဟာ.. လယ္ထဲကျပန္လာတဲ့ ကုိခ်က္ၾကီးနဲ႔လမ္းမွာေတြ႕လုိက္ပါတယ္။ ဒီေန႔တင့္ေဆြစိတ္ေတြမၾကည္ပါဘူး… ဘာျဖစ္လုိ႔မွန္းမသိဘူး..သူ႕စိတ္ေတြက သက္သက္ခ်ဳိကုိသတိရေနပါတယ္။ ဟုတ္တယ္..ကုိခ်က္ၾကီးေရ..လယ္ထဲကျပန္လာတာလား..။ ဟုတ္ပ..ဆရာေလးေရ..တစ္ကုိယ္လုံးေညာင္းညာကုိက္ခဲေနတာဘဲ..။ တင့္ေဆြလည္း စိတ္ကူးထဲကအာရုံရလာပါတယ္…။ ဒါဆုိလည္းကုိ ကုိခ်က္ၾကီးေရ သြားလုိက္ရေအာင္ေလ..ကၽြန္ေတာ္တုိက္ပါ့မယ္..။ ခ်က္ၾကီးကလည္း ဒါမ်ဳိးဆုိေမာင္မျငင္းေလ…။ ဟီးဟီး..အားနာစရာဆရာေလးရယ္လို႔ ပါးစပ္ကေျပာလုိက္ေပမဲ့ သူ႔ေျခလွမ္းေတြကေတာ့ ဆရာေလးကုိတင့္ေဆြေနာက္ကုိ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လုိက္သြားပါေတာ့တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ တင့္ေဆြနဲ႔ခ်က္ၾကီးဟာ သူတုိ႔စတည္းခ်ရာ ကုိေမာင္ငယ္တုိ႔ထန္းေတာထဲကုိေရာက္သြားၾကပါေတာ့တယ္။ ေဟာ..ဆရာေလးတုုိ႔ပါလား..ကုိေမာင္ငယ္က ျပဳံးရင္းႏႈတ္ဆက္လုိက္ပါတယ္။ ေအးဗ်ာ..ေညာင္းကုိက္လာလုိ႔ တစ္ျမဴေလာက္အရင္ေပး.. ဒါနဲ႔ ေဒၚေအးမိေရာ မျမင္ပါလားဗ်.. ဟုိဖက္ရြာက သူ႕အသိဆုံးလုိ႔တဲ့…ညအိပ္သြားေလရဲ႕…။ ကုိေမာင္ငယ္က ေျပာရင္းဆုိရင္း ထန္းေရအုိးကုိ ခ်ေပးလုိက္ပါတယ္။ ေနဦး..ဒီေန႔ဆရာေလးတုိ႔ကံေကာင္းတယ္..တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္.. ဒီေန႔ခ်ဳိးေထာင္တာ (၃)ေကာင္ရလာတယ္..ခ်ဳိးေၾကာ္နဲ႔ျမည္းၾကတာေပါ့့ ကုိေမာင္ငယ္ကေျပာလုိက္ရင္း ေနာက္မွာ သူေၾကာ္ထားတဲ့ခ်ဳိးငွက္ေၾကာ္ကုိယူလာပါတယ္။ နီရဲၾကြပ္ရြေနတဲ့ ခ်ဳိးငွက္ေၾကာ္ကလည္းခ်ဳိအိေနတာပါဘဲ။ ကုိေမာင္ငယ္…ခင္ဗ်ားကုိလာေလဗ်ာ..ခင္ဗ်ားမမၾကီးမရွိပါဘူးဗ်..ဟီးဟီး ခ်က္ၾကီးကကုိေမာင္ငယ္ကုိပါဖိတ္ေခၚလုိက္ပါတယ္။ ေအးကြ..ေဆာင္းေရာက္လာေတာ့နည္းနည္းခ်မ္းသလုိလုိ..။ ကုိေမာင္ငယ္ကလည္း..ေသာက္ခ်င္ရင္ေသာက္ခ်င္တယ္ေပါ့ဗ်ာ.. ေနဦးဗ်…အခုမွသတိရတယ္..ရြာထိပ္က ေဒၚေရႊတုိ႔ကုန္စုံဆုိင္မွာ အနီရတယ္မဟုတ္လား.. ရတာေပါ့ဆရာေလးရယ္.. အဲ့ဒါဆုိဆုိင္ကယ္ေလးနဲ႔ေျပးျပီး အနီတစ္လုံးသြား၀ယ္လုိက္.. ပုိက္ဆံယူသြား… ျဖစ္ပါ့မလားဆရာေလးရယ္…ေရာကုန္ဦးမယ္… ရပါတယ္ဗ်..ျဖစ္တယ္ကုိခ်က္ၾကီးေရ..ျဖစ္တယ္… ဒုိ႔ဆရာေလးေကာင္းမႈေၾကာင့္ အရက္အေကာင္းေသာက္ရေတာ့မယ္..ဟဟ။။ ကုိေမာင္ငယ္ကား ခ်က္ၾကီးရဲ႔စကားကုိတုံ႔ျပန္လုိက္ရင္း ထန္းပင္ေအာင္မွာရပ္ထားတဲ့ ဆုိင္ကယ္ေပၚကုိ တက္ကာစက္ႏုိးျပီးထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ တင့္ေဆြနဲ႔ခ်က္ၾကီးတုိ႔လဲထန္းေရကုိ ခ်ဳိးေၾကာ္နဲ႔ျမည္းရင္း.. ကုိေမာင္ငယ္ျပန္အလာကုိ ေစာင့္ဆုိင္းေနၾကပါေတာ့တယ္။(၂၀) လဲ့လဲ့ကား စိတ္ပူေနသည္.. ကုိတင့္ေဆြကား ျမိဳ႕ကုိတက္သြားရာမွ ခုခ်ိန္ထိျပန္မလာ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သင္းသင္းမင္းကလည္း ဒီေန႔မွဘဲ ျမိဳ႕မွာသူမမိဘေတြေရာက္ေနသည္ဆုိသျဖင့္ ညေနကဘဲ သူမမိဘေတြကုိၾကိဳဆုိရန္သြားျပီ။ ဒါေၾကာင့္ အေဆာင္မွာသူမတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနပါတယ္။ ေၾကာက္တာေတာ့ မေၾကာက္ေပမဲ့ ညကေမွာင္လာေတာ့ သူမအနည္းငယ္အားငယ္စိတ္ေတြ၀င္လာပါတယ္။ ကုိတင့္ေဆြလည္းဒီညျပန္မေရာက္ေလာက္ေတာ့ဘူးထင္တယ္။ ဆရာမေရ…ဆရာမ..အေဆာင္ေရွ႕မွာေခၚသံၾကားရသည္။ ကာလသားေခါင္းေဆာင္ကုိခ်က္ၾကီးအသံေပဘဲ။ သူမအခန္းတံခါးကုိဖြင့္လိုက္ျပီး ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကုိခ်က္ၾကီးနဲ႔ ကုိတင့္ေဆြ။ ကုိတင့္ေဆြမူးလာျပီ။ ေခါင္းကငုိက္စုိက္က်လို႔။ ခ်က္ၾကီးကတြဲေနရသည္။ အဟဲ..ဆရာမ..ဆရာေလးကေတာ့ အရမ္းမူးေနျပီ… နည္းနည္းေလးဘဲမ်ားတာပါ..ကုိခ်က္ၾကီးရာ…ဘာေတြေျပာေနတာတုန္း.. ကုိတင့္ေဆြအသံကေလးေနျပီ…လူကလည္းယုိင္တုိင္တုိင္… ရျပီ..ကုိခ်က္ၾကီးေက်းဇူးတင္တယ္….ရတယ္..ရတယ္.. ဒါဆုိ..သြားမယ္ေနာ္..ဆရာေလး.. ဆရာမကၽြန္ေတာ္ဆရာေလးကုိ ထားခဲ့ျပီေနာ္…စိတ္ခ်မယ္.. ဟုတ္ကဲ့ရွင့္…လဲ့လဲ့စိတ္ညစ္သြားပါတယ္… ခ်က္ၾကီးကေတာ့ သီခ်င္းေတြတေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ဟစ္ရင္း..ယုိင္တုိင္တုိင္ေျခလွမ္းမ်ားနဲ႔ ရြာလယ္လမ္းအတုိင္း ျပန္ေလွ်ာက္သြားတာကုိ ျမင္လုိက္ရပါေတာ့တယ္။ အဟဲ..ကုိခ်က္ၾကီးေတာ္ေတာ္မူးေနျပီ..ဟက္ဟက္ တင့္ေဆြကခ်က္ၾကီးသြားရာလမ္းကုိ ၾကည့္ျပီးလဲ့လဲ့ကုိ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ တဟက္ဟက္နဲ႔ေျပာရင္း သူလည္းမဟန္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး… အေဆာင္ေရွ႕ေလွကားရင္းမွာ ေခါင္းမွီျပီး မူးေ၀ကာမထႏုိင္ဘဲျဖစ္ေနပါတယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ..လဲ့လဲ့ကုိေမ့သြားပါတယ္..။ သက္သက္ခ်ဳိ…မင္းကုိယ့္ဆီျပန္လာခဲ့ပါ..ခေလးရယ္… သူ႔ပါးစပ္ကလည္း ကေယာင္ကတမ္းေတြညဥ္းတြားေနပါတယ္။ ကုိတင့္ေဆြ…အကုိ..ထ..ထ.အရမ္းေအးတယ္.. တင့္ေဆြကုိလႈပ္ႏႈိးေပမဲ့ တင့္ေဆြက မထလာတာေၾကာင့္ လဲ့လဲ့စိတ္ညစ္သြားပါတယ္။ ကဲကဲ..အကုိ အခန္းထဲ လဲ့လဲ့လုိက္ပို႔မယ္.. ဘာလုိ႔ဒီေလာက္ေတာင္ေသာက္ရတာလဲ အကုိရယ္… လဲ့လဲ့က တင့္ေဆြဂ်ဳိင္းေအာက္ကေန၀င္ျပီး သူမပုခုံးေပၚလက္တင္ကာ တြဲထူလုိက္ပါတယ္။ မူးေနတာေၾကာင့္ တင့္ေဆြရဲ႕ ကုိယ္လုံးၾကီးက သူမအေပၚမွီထားသလုိျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တင့္ေဆြရဲ႔ အထိအေတြ႔ကုိရေနျပီး.. ယင္ဖုိေတာင္မသန္းဖူးေသးတဲ့ သူမအဖို႔ ရင္ခုန္သံက ျမန္လာျပီး တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ သူမရင္ခုန္သံကုိ သူမျပန္ၾကားေနရပါတယ္။ခေလး….တင့္ေဆြကားေတာ္ေတာ္မူးေနဟန္တူပါတယ္။ လဲ့လဲ့..စိတ္ထဲအဲ့လုိေခၚသံၾကားတာနဲ႔ သူမရင္ထဲ၀မ္းနည္းမႈေတြသာျဖစ္လာပါတယ္။ တင့္ေဆြ..ကုိ သူမကဂရုစုိက္ေနရေပမဲ့ တင့္ေဆြကေတာ့ အတိတ္ေဟာင္းကုိဘဲသတိရေနတာပါ။ သူမစိတ္ထဲမွာ ၀မ္းနည္းမႈေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေလးမ်ားစုိ႕လာပါတယ္။ အကို…မူးေနျပီထင္တယ္… တင့္ေဆြကုိ သူ႔ရဲ႕အခန္းထဲလုိက္ပုိ႔လုိက္ပါတယ္… မႏုိင္မနင္းနဲ႔ တင့္ေဆြခႏၶာကုိယ္ၾကီးကုိ တြဲရင္းကုတင္အေပၚဆြဲအတင္မွာ.. ယုိင္လဲသြားျပီး သူမကကုတင္ေပၚကုိ ပက္လက္လွန္က်သြားျပီး တင့္ေဆြက သူမအေပၚကုိ ထပ္ရက္ၾကီးက်လာပါေတာ့တယ္။ အုိ…ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ လဲ့လဲ့ ရုန္းဖုိ႔ၾကိဳးစားမိေပမဲ့..တင့္ေဆြက သူမအေပၚကဖယ္မေပးဘဲ.. သူမပါးေတြကုိ တရႈပ္ရႈပ္နမ္းေနပါတယ္။ တစ္ခါမွ ဘယ္ေယာက်ၤားေလးမွ မနမ္းဖူးေသးတဲ့ပါးျပင္ကုိ…တင့္ေဆြက အငမ္းမရနမ္းေနပါတယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ သက္သက္ခ်ဳိလုိ႔ဘဲထင္ေနမိတာပါ..လဲ့လဲ့ကုိ ခေလးရယ္ကုိယ့္ကုိ အၾကာၾကီးခြဲရက္တယ္ေနာ္…ကုိယ္ခေလးကုိအရမ္းလြမ္းေနတာသိလား… လဲ့လဲ့လည္းတုန္ယင္ေနတဲ့ အသံေလးနဲ႔… ခေလး..လည္း..ကုိကုိ႔ကုိအရမ္းခ်စ္တာဘဲ…သိလားလုိ႔ ပါးေပၚမွာ မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာရင္းေျပာလိုက္ပါတယ္။ သူမအေနနဲ႔ တင့္ေဆြအေပၚမွာ ဘယ္လုိျဖစ္သြားမွန္းမသိပါဘူး.။ တင့္ေဆြမူးမူးနဲ႔ သူမအေပၚလူမွားေနတာကုိ သူမဘာလုိ႔မျငင္းဆန္မိမွန္းမသိပါဘူး.။ တင့္ေဆြရဲ႔ အနမ္းေတြေၾကာင့္ရင္ခုန္သံလည္း ျမန္လာပါတယ္။ ေ၀ါ…ေ၀ါ…ေဖ်ာက္..ေဖ်ာက္… မုိးစက္မုိးမႈန္ေတြက်ဆင္းလာျပီး မုိးကသည္းသည္းမဲမဲရြာလာပါျပီ။ မုိးအကုန္ေဆာင္းအကူးမွာ ေနာက္ဆုံးလက္က်န္မုိးရြာခ်လာတာပါ။ မုိးသည္းသည္းမဲမဲရြာခ်လာျပီး တေလာကလုံးအေမွာင္ဖုံးသြားပါတယ္။ အကုိတင့္ေဆြရဲ႕လက္ေတြက သူမရဲ႕ထမိန္ေအာက္ေလးကုိလက္ႏုိက္လုိက္ျပီး သူမရဲ႕ ေပါင္ခြၾကားက တစ္ခါမွ ေယာက်ၤားေလးတစ္ေယာက္က မကုိင္ဘူးတဲ့ အပ်ဳိစင္ စစ္စစ္ပိပိေလးကုိ ပြတ္ကာကုိင္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့။ အုိ..ကုိကုိ…မလုပ္ပါနဲ႔…လဲ့လဲ့ေၾကာက္တယ္.. သူမရဲ႕ ျငင္းဆန္သံေလးဟာ သည္းသည္းမဲမဲရြာခ်လုိက္တဲ့ မုိးသံေတြရဲ႕ ၾကားမွာဘဲ လြင့္ပ်ံေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့တယ္။ နဂုိကမစြမ္းရင္းလည္းရွိ ကန္စြန္းခင္းလည္း ျငိေနတဲ့ လဲ့လဲ့အဖုိ႔ ကုိကုိတင့္ေဆြရဲ႕ လူမွားျပီးလုပ္မိတဲ့ အျပဳအမူေတြကုိ ျငင္းဆန္ႏုိင္စြမ္းမရွိေတာ့တာ အမွန္ပါဘဲေလ။(၂၁) ကုိကုိ…မလုပ္ပါနဲ႔..လဲ့လဲ့က တုိးတုိးေလးျငင္းဆန္ေပမဲ့.. ကုိကုိတင့္ေဆြက သူမအေပၚမုိးျပီး သူမႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကုိ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ေတ့ျပီးစုပ္လုိက္တဲ့အခါမွာ သူမအသံတိတ္သြားပါတယ္။ ကုိကုိ႔ရဲ႕ အနမ္းေတြၾကားမွာ သူမမူးယစ္သြားပါျပီ။ သူမထမိန္ေအာက္ကုိ လက္ႏႈိက္ျပီး ကုိကုိတင့္ေဆြက သူမပိပိေလးကုိပြတ္ေပးေနတာေၾကာင့္ သူမစိတ္ေတြလဲၾကြလာျပီး ကုိကုိရင္ဘတ္ၾကီးကုိ တြန္းထားတဲ့ သူမလက္ကေလးေတြျပဳတ္က်သြားပါတယ္။ တင့္ေဆြကလည္း အရမ္းကုိမူးေနတာပါ။ သူ႕လက္က သူ႔ပုဆုိးကုိဆြဲခၽြတ္တာေတာင္ ေခ်ာ္ေနပါေသးတယ္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ..လဲ့လဲ့ကသူမထမိန္ေလးကုိ ကုိကုိတင့္ေဆြမခၽြတ္ခင္ေျဖေလွ်ာ့ခ်လုိက္မိပါတယ္။ ကုိကုိတင့္ေဆြက မူးမူးနဲ႔ သူ႕ရဲ႔ဒုတ္ၾကီးကုိ သူမထဲထည့္ရာမွာ ေခ်ာ္ျပီး ဖင္ခြၾကားကုိလွမ္းေထာက္မိတာေၾကာင့္ သူမဖင္ေက်ာပါစိမ့္သြားရပါတယ္။ နည္းတဲ့ဒုတ္ၾကိးလားကုိကုိရယ္..။ ဒါေပမဲ့ လဲ့လဲ့ကေတာ့ ကုိကုိခ်စ္တာကုိ ခံယူခ်င္ေနျပီမုိ႔ ဒုတ္ၾကီးကုိကုိင္ျပီး. သူမပိပိႏွစ္ျခမ္းၾကားထဲကုိ ေရာက္ေအာင္ကုိေတ့ေပးလုိက္ပါတယ္။ တင့္ေဆြကလည္း မူးမူးနဲ႔လဲ့လဲ့ရဲ႕ အဖုတ္ေလးထဲကုိ သူ႕ဒုတ္ၾကီးကုိ တစ္ဇြတ္ထုိးၾကီးေဆာင့္လုိက္ပါတယ္။ ဒုတ္….အ..အ..ကုိကုိ နာက်င္မႈေၾကာင့္လဲ့လဲ့ ညဥ္းညဴသံေလးထြက္သြားျပီး တုန္ယင္ေနတဲ့လက္ကေလးနဲ႔ ကုိကုိတင့္ေဆြရဲ႕ ရင္အုပ္က်ယ္ၾကီးကုိ တြန္းထားမိပါတယ္။ ကုိကုိကေတာ့ လဲ့လဲ့ကုိ မညာေတာ့ပါဘူး။ မရပ္မနားကုိ တဇြတ္ထုိးေဆာင့္ေတာ့တာပါဘဲ.။ လဲ့လဲ့ကုိယ့္ကုိကုိယ္ေတာင္ရွက္မိပါတယ္။ သူမပိပိအတြင္းသားေလးေတြကုိ ပြတ္တုိက္သြားတဲ့ ကိုိကုိတင့္ေဆြရဲ႕ဒုတ္ၾကီးကုိ သူမအတြင္းသားေလးေတြက သူမမသိလုိက္မိခင္မွာပင္ ဖမ္းဖမ္းညွစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ။ ကုိကုိရဲ႕ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ အခ်က္ (၁၀၀)ေလာက္မွာ သူမစိတ္ထဲငုိခ်င္သလုိရယ္ခ်င္သလုိ ျဖစ္လာျပီး အဖုတ္ထဲက ဆီးသြားခ်င္သလုိလုိ ခံစားခ်က္မ်ဳိးျပင္းထန္လာျပီး က်င္လာတာေၾကာင့္ တအုိးအုိးညဥ္းညဴျပီး ကုိကုိ႔ကုိ အသားကုန္ ဖက္ထားမိပါတယ္။ ကုိကုိဆက္ျပီး ဆက္တုိက္ေလးငါးဆယ္ခ်က္ခန္႕ေဆာင့္တဲ့အခါ.. သူမတစ္ကုိယ္လုံး ေလဟာနယ္ထဲေျမာက္တက္သလုိခံစားရျပီး သူမအဖုတ္ထဲကေနပူခနဲျဖစ္သြားကာ အရည္ေတြထြက္လာတာကုိသိလုိက္ရပါတယ္။ ကုိကုိတင့္ေဆြရဲ႕ ဒုတ္ၾကီးထဲက အရည္ေတြက တျပစ္ျပစ္နဲ႔ထြက္လာျပီး သူမအဖုတအတြင္းသားနံရံေတြကုိ ပန္းထုတ္လုိက္ျပီး သူမအဖုတ္ေလးထဲကေန ကုိကုိတင့္ေဆြက သူ႔ဒုတ္ၾကီးကုိခၽြတ္လုိက္ျပီး သူမရင္ခြင္ထဲမွာ မၾကာခင္အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္။(၂၂) အား..တစ္စစ္စစ္ကုိက္ခဲေနေသာ ေခါင္းကုိ တင့္ေဆြစမ္းရင္း ညကေတာ္ေတာ္မ်ားသြားတာပါလားလုိ႔စဥ္းစားမိသည္။ ဘာေတြျဖစ္လုိ႔ျဖစ္ခဲ့မွန္းမသိ..ထူးဆန္းတာတစ္ခုေတာ့စဥ္းစားမိသည္.. ညကအိမ္မက္လုိလုိထင္မိသည္..အရမ္းမူးေနေသာေၾကာင့္ထင္သည္.. ထုိအိမ္မက္လုိလုိထင္မိေသာ အရာမွာ သက္သက္ခ်ဳိျဖစ္ေနတာကုိေတာ့သူမွတ္မိတယ္.. သက္သက္ခ်ဳိက အရမ္းလုပ္လုိ႔ေကာင္းတာပဲ..။ မေန႕ညကမုိးရြာတာကုိလည္းသူမွတ္မိသည္..အဲ့အခ်ိန္သက္သက္ခ်ဳိေရာက္လာတာဘဲ… တင့္ေဆြကုိက္ခဲေနေသာ နားထင္ကုိ လက္မျဖင့္ဖိရင္း သူ႔ေဘးနားမွာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသက္ရႈသံလုိလုိၾကားရသည္… ဟုိက္..သူေခါင္းနားပန္းၾကီးသြားသည္..ရင္ထဲရထားဆယ္စင္းတစ္ျပဳိင္ထဲေမာင္းသြားသလို.. လဲ့လဲ့…သူ႔ေဘးမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနသည္…. ဒါဆုိ..ညက..သူမူးမူးနဲ႕သက္သက္ခ်ဳိဆုိျပီး လုပ္ခဲ့တဲ့…သူဟာ.. လဲ့လဲ့ေပါ့…ျပသနာဘဲ… သူၾကည့္လုိက္ေတာ့ လဲ့လဲ့မ်က္ႏွာေလးက အိပ္ေပ်ာ္ေနလုိ႔လားမသိအျပစ္ကင္းစင္ေနသည္.. လဲ့လဲ့ပါးက လိမ္းေနက်သနပ္ခါးေလးေတြက ပ်က္ျပယ္ေနျပီ.. အဆီေလးျပန္ေနတဲ့ လဲ့လဲ့မ်က္ႏွာကုိ သူေသေသခ်ာခ်ာမုိးၾကည့္ေနသည္။ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ကေလးမပါလား..ညက.ညက..ဒုကၡဘဲ သူေတြးရင္း ကုိယ့္ကုိကုိယ္ရွက္လာသည္…ဘယ္လုိလုပ္ရပါ. သူက်ဴးလြန္ခဲ့ေသာအမွားအတြက္ ဘယ္လုိေတာင္းပန္ရမလဲလုိ႔စဥ္းစားေနသည္…။ သူလဲ့လဲ့ဆီကကုိယ္သင္းရနံ႔ေလးကုိ ရေနတယ္.သူ႔ႏွာေခါင္းက လဲ့လဲ့ရဲ႕နဖူးေလးကုိ သူဖြဖြေလးနမ္းလုိက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ… လဲ့လဲ့ရဲ႕မ်က္လုံးေလးေတြက ပြင့္လာပါတယ္… အုိ…ကုိကုိဘာမွန္းလဲမသိဘူး..ခေလးအရမ္းရွက္တယ္.. ညက..ကုိကုိသိပ္ဆုိးတယ္..သိလား…လဲ့လဲ့ကညဳတုတုအသံေလးနဲ႔ေျပာလုိက္ပါတယ္။ တင့္ေဆြစိတ္ေတြထိန္းမရေတာ့ပါဘူး…လဲ့လဲ့ရဲ႔ပါးျပင္ေလးကုိ သူတစ္ရြတ္ရြတ္နမ္းလုိက္ပါတယ္… အုိ…ကုိကုိသိပ္မကဲနဲ႔ကြယ္..လဲ့လဲ့တစ္ကုိယ္လုံးေက်ေတာ့မွာဘဲ..။ ထုိသုိ႕ေျပာလုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာဘဲ…။ တင့္ေဆြေရ..တင့္ေဆြ.. မင္းအေဖ၊အေမေတြလုိက္လာတယ္ေဟ့ ဆိုတဲ့အေဆာင္ေရွ႕ကေက်ာ္သူေအာင္ရဲ႕ေခၚသံၾကားရပါတယ္။ တင့္ေဆြလည္းေခါင္းနားပန္းၾကီးသြားသလုိလဲ့လဲ့လည္းမ်က္လုံးျပဴးသြားပါတယ္။ ဟုိက္..အေဖနဲ႔အေမက ငါရွိတဲ့အရပ္ကုိဘယ္လုိကေနဘယ္လုိလုိက္လာပါလိမ့္လုိ႕ သူစဥ္းစားလုိက္ေပမဲ့ စဥ္းစားခ်ိန္ေတာင္မရလုိက္ပါဘူး..။ သူေနတဲ့ အေဆာင္အခန္းတံခါးကုိ တြန္းဖြင့္ျပီးလူအုပ္ၾကီးက၀င္လာပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ကမန္းကတန္းကုန္းရုန္းထေပမဲ့ တင့္ေဆြေအာက္ပုိင္းကဗလာၾကီးပါ.. အုိ..ဆုိတဲ့အသံနဲ႔အတူ… ၀င္လာၾကတဲ့ လဲ့လဲ့သူငယ္ခ်င္းဆရာမသင္းသင္းမင္း၊ ေက်ာ္သူေအာင္၊ တင့္ေဆြ အေဖနဲ႔အေမတုိ႔ကေတာ့ မ်က္ႏွာကုိ တစ္ဖက္ကုိသာလြဲထားလုိက္ရပါေတာ့တယ္။ (၂၃) ကဲ…ကဲ…ဆရာေလး..ခဲဖုိးေလး..ဟက္ဟက္.. ကာလသားေခါင္းေဆာင္ခ်က္ၾကီးက ကာလသားမ်ားႏွင့္အတူ.အေဆာင္ေရွ႕အေပါက္၀မွ ပိတ္ထားျပီးခဲဖုိးေတာင္းေနသည္… အဟဲ..ေပးရမွာေပါ့ကုိခ်က္ၾကီးရယ္…တင့္ေဆြကသူ႔တုိက္ပုံအိတ္ထဲလက္ႏႈိက္ကာစမ္းလုိက္သည္…။ ပုိက္ဆံက (၂)ေသာင္းဘဲရွိေတာ့သည္… ႏုိးႏုိး…ဒီေလာက္နဲ႔မရဘူးဆရာေလး…ႏုိ႔မုိ႔ဆုိဖယ္မေပးဘူး..။ ခ်က္ၾကီးကဆက္ေညွာ္ေနသည္…လဲ့လဲ့ကသူမပုိက္ဆံအိတ္ေလးကုိဖြင့္လုိက္ျပီး… ပုိက္ဆံတစ္ထပ္ကုိထုတ္ယူလုိက္သည္….ေရာ့ကုိခ်က္ၾကီး.. ဟား..ဟား..ဒါမွဒုိ႔ဆရာမကြ…ကဲ..သူငယ္ခ်င္းတုိ႔သြားရေအာင္..ဆုိျပီး ေပးေသာေငြမ်ားကုိ ယူကာ ထန္းေတာကကုိေမာင္ငယ္တုိ႔ဆုိင္ကုိခ်ီတက္သြားၾကေတာ့သည္… ထုိအခ်ိန္မွာေတာ့ ရြာထိပ္က ကုကၠဳိလ္ပင္ၾကီးေအာက္မွာေတာ့… သူတုိ႔မသိလုိက္သည့္ စကားေျပာေနက်သည့္စုံတြဲ(၁)တြဲကရွိေနေသးသည္။။ ဆရာမေလးသင္းသင္းမင္းႏွင့္ ေက်ာ္သူေအာင္တုိ႔စုံတြဲ.. ဘာေတြေျပာျပီး..သေဘာက်ေနသလဲဆုိေတာ့…. ကုိ….အခုေတာ့ ကုိတင့္ေဆြၾကီးက အကုိဆင္ထားတဲ့ဂြင္ထဲကုိ ကြိခနဲဘဲေနာ္…။ ဟုတ္တာေပါ..သင္းသင္းရယ္…အကုိကေရာက္ခါစသင္းသင္းကုိမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားရတာ.. ဟုိေကာင္ၾကီးေရာ လဲ့လဲ့ေရာမသိေအာင္…ဟီးဟီး.. ေက်ာ္သူေအာင္ကား ပါးစပ္ၾကီးျဖဲကာ သေဘာက်ေနသည္..။ တကယ္ေတာ့ သင္းသင္းမင္းႏွင့္ ေက်ာ္သူေအာင္ကား ဗဟုိ၀န္ထမ္းတကၠသိုလ္မွာ သင္တန္းတက္ရင္းခ်စ္ၾကိဳက္ခဲ့ၾကျပီး သင္းသင္းမင္းရွိရာအရပ္သုိ႔အေျပာင္းေလွ်ာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ လဲ့လဲ့ကတင့္ေဆြကုိစိတ္၀င္စားေနမွန္းသိသျဖင့္သင္းသင္းမင္းနဲ႔တုိင္ပင္ကာေလွာ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေျပာရလွ်င္လဲ့လဲ့ကား သက္သက္ခ်ဳိႏွင့္ညီအမအရင္းလုိခ်စ္ခဲ့ေသာ အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းေတြ။ လဲ့လဲ့မိဘေတြႏွင့္ တင့္ေဆြမိဘမ်ားကား ငယ္သူငယ္ခ်င္း တစ္ရပ္တည္းသားေတြ။ ဒါကုိတင့္ေဆြကသိသျဖင့္ သက္သက္ခ်ဳိစိတ္နဲ႔ေလေနေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကုိ ကယ္တင္ရွင္ၾကီးလုပ္ကာ ဖူးစာေရးနတ္လုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ တင့္ေဆြႏွင့္လဲ့လဲ့ျဖစ္သြားသည့္ညက သူႏွင့္ သင္းသင္းမင္းကျမိဳ႕ကတည္းခုိခန္း တစ္ခုမွာႏွပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ခ်က္ၾကီးႏွင့္ကုိေမာင္ငယ္ကုိေဘးတီးေပးဖုိ႔အကူအညီေတာင္းရေသးသည္။ အခ်ိန္ကုိက္ေထာင္ဖမ္းလုိက္ေတာ့ တင့္ေဆြနဲ႔လဲ့လဲ့ကား ယခုလုိခ်စ္ၾကိဳက္ျပီး မဂၤလာေဆာင္သည္အထိျဖစ္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ အဟိ..ေက်ာ္သူေအာင္ကျပဳံးလုိက္သည္။ သင္းသင္းမင္းက…သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာမွီေနရင္း…. အကုိ..ဘာရီေနတာလဲ… အခုေလာက္ဆုိတင့္ေဆြၾကီးတစ္ေယာက္ေတာ့ အတိတ္ေမ့ေနေလာက္ျပီ… သင္း..သူငယ္ခ်င္းအျပဳအစုေကာင္းတာနဲ႔.. အုိ..ကုိရယ္..နားရွက္စရာေတြ… အဟိ..ကုိကဘာေျပာလုိ႔လည္းလုိ႔….သင္းသင္းဘာသာ စိတ္ကူးထဲရွိတာေတြးေနတာကုိး…။ ကုိေနာ္…ေျပာေလကဲေလ…ကဲဟယ္…လူဆုိး သင္းသင္းမင္းက ေက်ာ္သူေအာင္ရင္အုပ္ၾကီးကုိ ရွက္ရမ္းရမ္းျပီး လက္သီးဆုပ္ေလးမ်ားနဲ႔ ထုေနပါတယ္.. ေက်ာ္သူေအာင္က သင္းသင္းမင္းလက္ကေလးကုိ ဖမ္းဆုပ္ျပီး သူမကုိယ္လုံးေလးကုိ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ထည့္လုိက္ျပီး ပါးႏွစ္ဖက္ကုိ နမ္းလုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့.. အုိ…ဆုိတဲ့ သင္းသင္းမင္းရဲ႕အသံေလးက ထြက္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ေနၾကသလုိဘဲ… သူငယ္ခ်င္းတင့္ေဆြတစ္ေယာက္ကေတာ့ လဲ့လဲ့နဲ႔ေတြ႔ျပီး ၾကည္ျဖဴကုိေရာ သက္သက္ခ်ဳိကုိေရာ အခုအခ်ိန္မွာ သတိရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေက်ာ္သူေအာင္ စဥ္းစားမိလုိက္ပါေသးတယ္။ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာေတာ့ သင္းသင္းမင္းက မ်က္လုံးေလးမွိတ္ျပီး ျငိမ္သက္လုိ႔……..။ ျပီးပါျပီ