အပ်ဳိႀကီးမခင္သက္

အပ်ဳိႀကီးမခင္သက္ မိုးတြင္းႀကီးမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္း ေနေတြ မ်ားသလို႔၊ ပြင့္လို႔…၊ ေဈးျခင္းကို စားပြဲေပၚ တင္လိုက္ရင္း နဖူး၌ သီးေနေသာ ေခၽြးစက္မ်ားကို သုတ္လိုက္သည္..။ ၿပီး.. အခန္းထဲဝင္ကာ ေခၽြးစို အဝတ္မ်ားကို တစ္ခုမက်န္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္၏။ (၃၈)လက္မ ဆိုက္ႀကီး ဘရာစီယာကို နမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခၽြးေစာ္နံေနၿပီ..။ အင္း… ေရခ်ဳိးရင္း ေလွ်ာ္ရအုံးမည္..။ ခႏၶာကိုယ္၌ တစ္ခုတည္းသာ က်န္ေတာ့သည့္ ဆပ္စမိုင္နာ နီရဲရဲေလးကို ဒူးပင့္၍ ခၽြတ္လိုက္သည္..။ သူလည္း ေခၽြးနံ႔ေရာ ဟိုအနံ႔ေရာ မႊန္ထူေနေလၿပီ..။ တဘက္တစ္ထည္ကို တန္းေပၚမွ ယူကာ ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ေရွ႕မွာ ရပ္ရင္း တစ္ကိုယ္လုံးကို သန္႔စင္လိုက္၏။ မွန္ခ်ပ္ေရွ႕မွာ ကိုယ္လုံးျပည့္ လုံးတီးေပၚေနေသာ မိမိ၏ ကိုယ္လုံးအလွကို ေငးေမာရင္း တစ္ကိုယ္တည္း ပီတိ ေတြ ျဖာေနမိေသး၏။ ကိုယ္ကို ဘယ္လွည့္ညာလွည့္၊ သမင္လည္ျပန္လွည့္ အလွည့္မ်ဳိးစုံျဖင့္ ၾကည့္၍ အားရကာမွ ေခၽြးစုပ္မည့္စပို႔ရွပ္ လက္တိုႏွင့္ ေတြ႔ရာ ထမီတစ္ထည္ကို ေကာက္ဝတ္လိုက္သည္..။ ထို႔ေနာက္ မီးဖိုေခ်ာင္သို႔ ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္..။ ျခင္းထဲက ခ်က္ျပဳတ္စရာေတြကို တစ္ခုခ်င္း ခ်ၿပီး ခုတ္ထစ္စရာေတြကို ခုတ္ထစ္ေနခိုက္ ရွပ္ရွက္..ရွပ္ရွပ္ ေျခသံမ်ားႏွင့္အတူ … “ အပ်ဳိႀကီး…….အပ်ဳိႀကီးေရ…"ဟု က်ယ္ေလာင္ က်ယ္ေလာင္ အသံေပး၍ ေဒၚနီမာ ဝင္လာသည္..။ “ ေအာ္……ဘယ္သူလဲလို႔… မမမာ ….လာေလ…ထိုင္….” သိလွ်က္ႏွင့္ ဧည့္ဝတ္စကားဆိုကာ ဖိတ္ေခၚလိုက္သည္..။ ေဒၚနီမာက ေယာက္်ားလုပ္စာ ထိုင္စား၊ အတင္းေျပာ အိမ္လည္၊ ဒါသည္သာ သူမအလုပ္..။ ေအာင္သြယ္က ဝါသနာ ႀကီးလိုက္ေသး..၊ အပ်ဳိေလး…အပ်ဳိျဖန္းေတြဆို ေဒၚနီမာႏွင့္ ၾကာၾကာမေနရဲ..။ ေအာင္သြယ္လုပ္ရင္လုပ္၊ မလုပ္ရင္ လင္ကိစၥ သားကိစၥေတြကို တစ္တစ္ခြခြ ၿမိန္ေရယွက္ေရ ေျပာတတ္သည္..။ ဝါသနာႀကီးေသာ ၿမီးေကာင္ေပါက္မေလးေတြကေတာ့ ရွက္တတ္ေသာ အမူအယာျဖင့္ ေဒၚနီမာ ေျပာေသာ မစားရဝခမန္း ျခင္ေထာင္ဇာတ္လမ္းေတြကို ဖုတ္လိႈက္ ဖုတ္လိႈက္ႏွင့္ ရင္တခုန္ခုန္ အာသာမေျပ နားေထာင္ခ်င္တတ္ၾကသည္..။ ေဒၚနီမာက မခင္သက္ေဘးမွ ဖင္ထိုင္ခုံ တစ္လုံးကို ဆြဲယူၿပီး နံရံ၌ မွီကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့… သိလွ်က္ႏွင့္ ၾကက္သားေတြလားဟု ေမးလိုက္ေသး၏။ “ ဟုတ္တယ္…မမမာေရ… ဒီေန႔ စေနေန႔ဆိုေတာ့ သင္တန္းတက္ေနတဲ့ ေဆြေဆြတို႔ လာမွာမို႔ ဟင္းေကာင္းေလး ခ်က္ေကၽြးခ်င္လို႔ ဆိုပါေတာ့….” “ ေအာ္….ဟုတ္ပါ့..၊ ေကာင္းပါ့….၊ ဒါနဲ႔ ထားအိေလးေကာ မေတြ႔ပါလား…?” “ ထားအိ သူတို႔ ကုမၸဏီကိစၥနဲ႔ မႏၲေလးတဲ့..၊ အခုမနက္ပဲ ထြက္သြားတယ္…ေလ…” “ ဟင္….ဒါဆို..အိမ္မွာ အပ်ဳိႀကီး တစ္ေယာက္တည္း ေပါ့…” “ အင္း…အပ်ဳိႀကီးတို႔ပဲ ေကာင္းတယ္..၊ လင္ယူသားေမြး ကိစၥလဲ မလုပ္မရႈတ္ေတာ့ဘူး..၊ ကိုယ့္ဖာသာ တစ္ေယာက္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနာ္.. စားခ်င္မွ ကိုယ္ႀကိဳက္သလို…..ဟင္းဟင္း…” ဟု အကဲစမ္းသည့္အေနျဖင့္ ဆိုလုိက္သည္..။ အပ်ဳိႀကီး က ဘာမွ မေျပာပဲ ေအာက္ငုံ႔၍ ခုတ္ထစ္စရာ အသားမ်ားကို သာ ေရြးရင္း ၿပဳံးေနလိုက္သည္..။ အတြင္းခံမပါပဲ စပို႔ရွပ္ အိအိတိုတိုကိုသာ ဝတ္ထားသမို႔ ရင္သားမ်ား အထင္းသား ပုံေပၚေနကာ အသားတုံးကို ခုတ္လိုက္တိုင္း တုန္တုန္ .. တုန္တုန္ႏွင့္ လႈပ္ခါေနေသာ မခင္သက္၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း … “ ဝါကၽြတ္ေတာ့မယ္ေနာ္… ” ဟု မဆီမဆိုင္ ဆိုေလသည္..။ အပ်ဳိႀကီးက …"အင္း"ဟု သံေယာင္လိုက္၏..။ "ေအးေလ… အပ်ဳိႀကီးဘဝနဲ႔ ေနတာပဲ ေကာင္းတယ္ မသက္ေရ… သိလား..၊ ေယာင္လို႔မ်ားေတာ့ လင္ယူမယ္ စိတ္မကူးေလနဲ႔…” “ ဟင္း….မမမာက ေကာင္းတာက် ထည့္မေျပာဘူး..ခ်န္ထားတယ္..” ေဒၚနီမာ ဆင္ေသာ အကြက္ထဲသို႔ တည့္တည့္ႀကီး ဝင္လိုက္သည္..။ ေဒၚနီမာက ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ ဟန္႔လိုက္ကာ… “ ေအးေလ… ေကာင္းတာေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့..ဒါေပမယ့္ ခဏပါ…မသက္ရယ္..၊ ေကာင္းတာကေတာ့ မသက္လည္း အပ်ဳိႀကီးေပမယ့္ ဟင္းဟင္း…..” “ အလိုေတာ္… မမမာေနာ္….ဟင္း………” “ သေဘာေျပာတာပါေတာ္၊ ခုကာလ… အပ်ဳိႀကီး အပ်ဳိႀကီး ေပါင္လွန္ၾကည့္ လီးရာခ်ည္း…ဆိုတဲ့ အထဲမ်ား ကိုယ့္ညီမ ပါမလားလို႔ပါ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မသက္ကိုမို႔ ေျပာရအုံးမယ္၊ ဒီမယ္…ပါေတာ့ေကာ ဘာျဖစ္ေသးလဲ ေအ..ေနာ္…၊ ဘယ္သူမွ မသိၿပီးတာပဲဟာ..ကိုယ္တို႔ကေတာ့ ရွင္းရွင္းပဲ ဒါမ်ဳိးဆို လက္မေႏွးထဲကပဲ…၊ ကိုယ္တို႔မ်ား ဆိုေလ ဒီမယ္…ဒီမယ္… ဒါသာၾကည့္..(၁၄) ႏွစ္သမီးကထဲက အေတြ႔အႀကဳံ ရွိခဲ့တာ.. ” ေျပာေျပာဆိုဆို သူ႔ေပါင္ၾကား ပုတ္ပုတ္ျပသည္..။ ေဒၚနီမာ၏ သဘာဝကို မႀကိဳက္လွေသာ္လည္း ဒီတစ္ခါေတာ့ အပ်ဳိႀကီးကိုယ္ႏိႈက္က စိတ္ပါသလိုလိုမို႔ သူေျပာသမွ် ေမွး၍ နားေထာင္ေနလိုက္သည္..။ “ မသက္… ဘယ္လိုမွေတာ့ မေအာင္းေမ့နဲ႔ေနာ္.. မိန္းမခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာလို႕ ေျပာတာ…၊ မသက္ ဆႏၵရွိရင္ ေျပာ..၊ မမမာက ပိုင္တယ္၊ ပိုင္တဲ့ ေယာက္်ားေတြ အမ်ားႀကီး … ငယ္ငယ္လား၊ ရြယ္တူလား၊ ဦးဦးအရြယ္လား၊ ေျပာ… အေပ်ာ္လဲရတယ္၊ ေရရွည္လဲ ရတယ္.. ရည္ရြယ္ထားရင္ လက္ထပ္ခ်င္လဲ ရတယ္ သိလား…” ဟု တစ္ေယာက္ေယာက္ ၾကားသြားမည္ကို စိုးရိမ္ဟန္ျဖင့္ အသံကို အုပ္၍ ေျပာေလသည္..။ “ ရပါတယ္…မမမာရဲ႕……” “ ဘာ…ရပါတယ္…ဟုတ္လား…၊ အပ်ဳိႀကီး၊ ေခၚခဲ႔လို႔ ရပါတယ္လားဟင္…” “ ဟုတ္ပါဘူး…. မမမာရဲ႕.. ဒီလိုပဲ ေနေနက်ပဲ ဥစၥာ…” “ အဲဒါေျပာတာေပါ့… မသက္တို႔..အဲဒါေတြ ခက္တာ၊ ဒီမယ္ .. မမမာကို မယုံလို႔လား..” “ ဟုတ္ပါဘူး… ေအးေဆးပဲ ေနခ်င္လို႕…” “ ျဖစ္ရၿပီ.. ဒီမယ္… မသက္က အပ်ဳိႀကီးဆိုေပမယ့္ တကယ့္ကို လုံးႀကီးေပါက္လွႀကီးမို႔ ကိုယ္တို႔က ေျပာတာ..၊ ဒီအတိုင္းႀကီး ပစ္ထားလိုက္ေတာ့မွာလား… ၊ ႏွေမ်ာစရာ….” မခင္သက္က ေဘးသို႔ စင္သြားေသာ ၾကက္သားတုံးကို မမွီမကမ္း လွမ္းဆြဲလိုက္ရာ ေစာင္းလဲမလို ျဖစ္သြားၿပီးမွ ထိုင္ခုံေပၚ ဖင္ထိုင္ရင္း က်န္ေသာ အသားေတြကို ခုတ္ေနျပန္သည္..။ လဲမလိုလို ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ သူမ၏ ထမီက ဖရိုဖရဲ အနားစ ပုံပ်က္သြားကာ ျပန္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ေအာက္စလြတ္၍ ေနေတာ့သည္..။ လက္မွာလဲ ဟင္းကိုင္ေနခိုက္မို႔ ေပပြေနသည္..။ ျပင္မထိုင္အား…။ ေဒၚနီမာက ေဟာင္းေလာင္းႀကီး ေပၚေနေသာ မခင္သက္ ေပါင္ခြၾကားကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲက ၿပဳံးမိသည္..။ မခင္သက္ကေတာ့ သိဟန္မတူ..၊ သိလည္း မိန္းမခ်င္းမို႔ အေရးမႀကီးသလို ဆက္ေနလိုက္ဟန္ တူပါရဲ႕..။ ဝါဝင္းေသာ ေပါင္တြင္းသားႏွစ္ဖက္ကို အလင္းေရာင္ျဖင့္ အထင္းသား ျမင္ေနရသည္..။ ေစာက္ဖုတ္ကို အပီအျပင္ မျမင္ရေသာ္လည္း ေစာက္ခုံႏွင့္ ေစာက္ေမႊးေတြကိုေတာ့ မဲမဲခ်ိတ္ခ်ိတ္ လိမ္လိမ္ရႈတ္ရႈတ္ႀကီး ေတြ႔ေနရသည္..။ ဟင္းခ်က္ေနရင္း ေဒၚနီမာက စကားလုံးျဖင့္ လာၿပီး ဆြခဲ့သည္မို႔ ႀကဳံဖူးခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္တို႔ကို ေတြးမိရင္း မခင္သက္တစ္ေယာက္ တစ္ကိုယ္တည္း ရင္ဖိုေနမိရေတာ့သည္..။ Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx တစ္မနက္လုံး အခ်က္အျပဳတ္ ကိစၥမ်ားႏွင့္ နပမ္းလုံးေနရသည္..။ မီးဖိုေခ်ာင္ကိစၥေတြ ၿပီးသြားကာမွ ေလွ်ာ္ဖြပ္စရာေတြ ေလွ်ာ္ဖြပ္၊ ေရခ်ဳိးၿပီး သနပ္ခါးေလး ဘာေလး လူးရန္ မွန္တင္ခုံေရွ႕ ထိုင္ျဖစ္ရေတာ့သည္..။ ရင္ရွားထားေသာ ေရစိုထမီကို လဲလိုက္ၿပီး အေျခာက္လဲလို္က္သည္.။ ဝတ္ၿပီးကာမွ ထမီကလည္း ကြဲထားတာ အႀကီးႀကီး..။ မတတ္ႏိုင္..၊ ဘယ္သူရွိတာမွတ္လို႔…။ ထမီအကြဲကို လွည့္ဝတ္လို႔လဲ မလုံ..၊ အကြဲက ႏွစ္ကြဲ၊ ေရွ႕ပို႔ေတာ့ ေနာက္က မလုံ၊ ေနာက္ပို႔ေတာ့ ေရွ႕ကမလုံ၊ ကဲဟယ္..ဟု ဆိုကာ ေရွ႕ေနာက္ တစ္ကြဲစီ ပို႔ရင္း ရင္ရွားလိုက္သည္..။ ၿပီး.. သနပ္ခါး ေသြးလိုက္၏။ မ်က္ႏွာကို လူးၿပီး ကိုယ္လုံးကို လူးရန္ ထမီစကို ျဖည္ခ်လိုက္သည္..။ ဖြံ႔ၿဖိဳးဝိုင္းစက္ေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက ခန္႔ခန္႔ႀကီး ေပၚလာ၏။ မွန္ထဲမွာ ေဖြးေဖြးမို႔မို႔ႀကီး ျပဴထြက္ေနေသာ ကိုယ့္ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ေငးစိုက္ေနရင္းက ေက်ာက္ျပင္ေပၚမွ သနပ္ခါးကို လက္ဝါးျဖင့္ ပြတ္၍ ဆြဲလိုက္ကာ လက္ေမာင္းသား အိအိႏွင့္ ေက်ာျပင္ ဂုတ္သားေတြကို လူးေနခိုက္… ရွပ္ရွပ္..ရွပ္ရွပ္ ေျခသံက ေပၚလာျပန္၏။ “ အင္း……..မမမာတစ္ေယာက္ ေျပာရတာ အားမရေသးလို႔ တစ္ခါလာျပန္ၿပီ ထင္ပါရဲ႕..” ဟု ေတြးရင္း ကုန္သြားေသာ သနပ္ခါးအတြက္ ေနာက္တစ္ေက်ာ့ ေသြးလိုက္ျပန္သည္..။ ေျခသံက အခန္းဝ၌ ရပ္သြား၏။ ထိုေျခသံသည္ မခင္သက္ ထင္ထားသလို ေဒၚနီမာ၏ ေျခသံ မဟုတ္ဘဲ ပိုင္စိုး၏ ေျခသံဟု သိခဲ့လွ်င္ မခင္သက္တစ္ေယာက္ ဤသို႔ ပရမ္းပတာႀကီး ေနမည့္ပုံ မေပၚပါ..။ ခုေတာ့… သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႀကဳံရျပန္ေခ်ၿပီ..။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္………..။ Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx ပိုင္စိုးသည္ အရင္တစ္ခါ ႀကဳံခဲ့ဖူးသည္မို႔ ဒီတစ္ခါ ဘာသံမွ မေပးေတာ့ဘဲ ဝင္လာခဲ့သည္..။ စင္စစ္ ပိုင္စိုး မရိုးသား…၊ မရိုးသားျခင္းက ယခု ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ဂုဏ္ျပဳေလၿပီဟု ဆိုရမည္လား မသိ၊ တံခါးဝသို႔ ပိုင္စိုး အေရာက္ မခင္သက္တစ္ေယာက္ ေခါင္းကိုငုံ႔၍ စိတ္ပါလက္ပါ သနပ္ခါး ေသြးေနသည္..။ အသံမေပးေသးဘဲ ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည္႕ေနမိ၏။ ေဒၚခင္သက္က ေရွ႕ကိုသာ အားစိုက္ၿပီး ေသြးေနသည္မို႔ ပိုင္စိုး ေရာက္ေနတာ မသိ၊ သူမ၏ ထမီအကြဲထဲမွ မို႔အစ္ ျပဴထြက္ေနေသာ ညာဘက္ျခမ္း တင္သားေဖြးေဖြးႀကီးႏွင့္ အားစိုက္၍ ကုန္းေသြးလိုက္တိုင္း လႈပ္လႈပ္ေနေသာ မွန္ထဲမွတဆင့္ ျမင္ရေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ပိုင္စိုး ေငးၾကည့္ေနရင္း အာေခါင္မ်ား ေျခာက္လာပါေတာ့သည္..။ ခဏၾကာမွ ေဒၚခင္သက္တစ္ေယာက္ စိတ္ကူးဝင္သည္..။ ေစာေစာက ေျခသံၾကားပါတယ္ဟု ေတြးမိရင္း ေခါင္းကို ဆတ္ခနဲအေမာ့၊ မွန္ရိပ္ထဲ ေပၚလာေသာ ပိုင္စိုး၏ မ်က္ႏွာကို ေတြ႔လိုက္ရသည္..။ မခင္သက္ ျပာျပာသလဲ ျဖစ္သြားကာ ေပါင္ရင္းအထိ ေလွ်ာက်ေနေသာ ထမီကို ကမန္းကတန္း ေကာက္ဝတ္သည္..။ သို႔ေပမယ့္ … ျဖစ္သလိုႀကီး…။ “ ေမာင္….ေမာင္..ပိုင္စိုး…ဘယ္….ဘယ္တုံးက………” ဟု ပလုံးပေထြး ေရရြတ္သလိုႀကီး ေမးလိုက္ရင္း … ဒိန္းဒိန္းခုန္သြားေသာ ရင္ကို ၿငိမ္သြားေအာင္ ႀကိဳးစားရသည္..။ “ ခု…ခုပဲ..ေဒၚ…အဲေလ… မမသက္…ဒီေန႔ ေဆြေဆြ႔ သြားေခၚရင္း လမ္းလဲႀကဳံေနတာနဲ႔ ဒီ…ဒီကို ဝင္လာတာပါ…” ဟု ပိုင္စိုးကလည္း အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ ဆိုေလသည္..။ မခင္သက္တစ္ေယာက္ ပိုင္စိုးေရွ႕၌ မလုံမလဲ အဝတ္ျဖင့္ ရင္ခုန္လႈပ္ရွားေနကာ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းပင္ မသိတတ္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္..။ “ ေမာင္…ေမာင္ပိုင္စိုး… အျပင္…အျပင္ ကပဲ ခဏ….ေစာင့္ေနာ္….” ဟု တုန္ဟိုက္စြာ ဆိုေသာ္လည္း ပိုင္စိုးက မလႈပ္..၊ ေက်ာက္ရုပ္…။ သူမကိုသာ စူးစူးနစ္နစ္ႀကီး စိုက္ၾကည္႕ေနေတာ့သည္..။ ခင္သက္ ျဗဳန္းကနဲ ရပ္လိုက္မိသည္။ ဒီေတာ့မွ သူ႔ထမီက ကြဲေနတာ သတိရၿပီး ခုတင္ေျခရင္း၌ လႊားတင္ထားသည့္ ထမီတစ္ထည္ကို ကုန္း၍ ဆြဲလိုက္ရာ ေက်ာျပင္ႏွင့္ ေနာက္ပိုင္းတစ္ခုလုံး တင္းသြားၿပီး တင္ပါးႏွစ္ခုၾကားႏွင့္ တည့္ေနေသာ အကြဲစၾကားမွ ေသြးၾကြစူအက္ေနေသာ သူမေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ မို႔ခုံးျပဴထြက္လာေတာ့သည္..။ ေပါ့ေစလိုလို႔ ေၾကာင္ရုပ္ထိုးကာမွ ေဆးအတြက္ ေလးရေလၿပီ.။ ပိုင္စိုး စိတ္ေတြ အရမ္းလႈပ္ရွားေနသည္..။ ရင္ထဲမွာ ပူကနဲ ျဖစ္သြားကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘယ္လိုမွ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ခပ္ကုန္းကုန္းႀကီး ျဖစ္ေနေသာ မခင္သက္ရွိရာသို႔ သြက္သြက္ႀကီး လွမ္းသြားမိေလ၏။ သူမ ဆတ္ကနဲ မတ္တတ္အရပ္ ပိုင္စိုးက ေနာက္မွ ဝင္၍ အေပြ႔၊ မခင္သက္၏ ေနာက္မွ သိုင္း၍ ေပြ႔ဖက္ထားလိုက္မိသည္.။ မထင္မွတ္ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားေၾကာင့္ အပ်ဳိႀကီးလည္း ေၾကာင္သြားကာ ပိုင္စိုးကို တေတာင္ျဖင့္ တြက္လိုက္ေလသည္..။ အြတ္ကနဲ ျမည္သြားၿပီး သိုင္းထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ေျပက်သြား၏။ ရင္ခုန္တာေရာ စိတ္ဆိုးတာေရာ ေပါင္းၿပီး အပ်ဳိႀကီးခမ်ာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္..။ “ ပိုင္….ပိုင္စိုး…မင္း…….မင္း…….” ဟု ဆိုကာ ပါးကိုရိုက္မည္ဟု လက္ကိုေျမွာက္လိုက္ၿပီးကာမွ ဘယ္လိုက ဘယ္လိုျဖစ္သည္မသိ၊ မခင္သက္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးျဖင့္ အုပ္ကာ ရိႈက္ေနပါေတာ့သည္.။ ပိုင္စိုးလည္း ပ်ာပ်ာသလဲ ျဖစ္သြားကာ… “ မမသက္…က်..က်ေနာ္…က်ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္… က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွန္း မသိ ျဖစ္သြားလို႕ပါ… က်ေနာ့္အျပစ္ပါ… မမသက္ရယ္… က်ေနာ့္ကို ရိုက္ပါ…ရိုက္လိုက္စမ္းပါဗ်ာ….” ပိုင္စိုးက မခင္သက္ေရွ႕သို႔ တိုး၍ ပါးကို အပ္ေလသည္။ တကယ္ေတာ့ အပ်ဳိႀကီးကိုယ္တိုင္လည္း ဘာျဖစ္၍ ဘာျဖစ္မွန္း သူကိုယ္တိုင္ မသိ၊ သူ႔ကိုလည္း မရိုက္ရက္ပါ..။ ရိုက္ရန္လည္း မရည္ရြယ္ပါ။ စိတ္ထဲမွာ ထူပူသြားၿပီး အရွက္ေရာ ရမၼက္ပါ ေပါင္းစပ္မိၿပီး ေဒါသဘက္သို႔ ကူးသြားျခင္းသာ ျဖစ္ပါေခ်၏။ အတန္ၾကာမွ မခင္သက္ အငိုတိတ္ကာ စိတ္ဆိုးေျပသြားသည္။ မခင္သက္က လက္ထဲပါလာေသာ ထမီကို လဲ၍ ဝတ္ရန္ျပင္ၿပီးမွ…. “ မင္း……… ဟိုဘက္ခန္း သြားေနကြာ…..” ဟု ဆို၏။ “ ကြာ ” ဟူေသာ စကားလုံးကို မခင္သက္ တမင္တကာ သုံးလိုက္ျခင္း ျဖစ္၏။ စိတ္မဆိုးေတာ့ဘူး ဟူသည့္သေဘာ၊ ခ်က္ဆို နားခြက္က မီးေတာက္ေသာ ပိုင္စိုးက .. “ သြားဘူး” ဟု ညဳတုတု ဆိုလိုက္၏။ “ ဒါဆို…….. ဟိုဘက္လွည့္…” ဟု ဆိုေတာ့လည္း … “ လွည့္ဘူး ” … တဲ့…။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေဈးဆစ္ေနၾကသည္..။ ေစာေစာက သူ႔ကို ရိုက္မလို လုပ္ခဲ့တာ သူမပင္ မဟုတ္ေတာ့သလို … မခင္သက္တစ္ေယာက္ မပြင့္တပြင့္ ၿပဳံးကာ ထမီကို လဲလိုက္ေတာ့သည္..။ ရွပ္ကနဲ လွပ္ကနဲ ပြင့္သြားေသာ ရင္သား အညြန္႕ေဖြးေဖြးကို ျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္လိုက္ေသာ ပိုင္စိုးကလည္း ငါးဖယ္ၿပဳံး ၿပဳံးလို႔…….။ “ သြား……. လူကို လိုက္ၾကည့္ေန… ေဆြေဆြလာမွ နင့္ေယာက္်ား နင္ႏိုင္ေအာင္ထိန္းလို႔ ေျပာရအုံးမယ္…ဟင္း…” ပိုင္စိုးက ဘာမွမေျပာပဲ ေရွ႕သို႔ တိုးလာသည္..။ တစ္လွမ္းႏွစ္လွမ္း မခင္သက္လည္း ဘာရယ္မဟုတ္ ဆုတ္ ဆုတ္ေပးေနမိသည္။ ခုတင္ေဘာင္ႏွင့္ ထိသြားေတာ့ ဆက္ဆုတ္လို႔ မရေတာ့။ ပိုင္စိုးက မခင္သက္ႏွင့္ ကပ္သြားေအာင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္ၿပီး သူမ ပခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဖြဖြ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း…. “ မမ….မ…..သက္……” ပိုင္စိုးက လိႈက္ဖုိစြာ ဆိုလိုက္၏။ “ သြား…သြားကြာ…. ေမာင္ပိုင္စိုး မလုပ္နဲ႔……” “ ဖယ္…….ဖယ္ ပါ…..” မခင္သက္က ေမာလွ်ေသာ အသံျဖင့္ ေရရြတ္ရင္း လက္ကို ဖယ္ေသာ္လည္း လက္က ျပဳတ္မသြားပါေခ်..။ ပို၍ ပင္ တင္းက်ပ္သြား၏။ “ လူေတြ ဝင္လာရင္ မေကာင္းဘူးကြာ…. ဖယ္ပါ…ၿပီးေတာ့ မင္းက ငါ့တူမ ေယာက္်ားေလ၊ ပိုင္စိုး…. ေဒၚေဒၚ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ… ေနာ္… လႊတ္ေနာ္…” မခင္သက္က အခ်ိဳသတ္ကာ ျငင္း၏။ ပိုင္စိုးက ေနာက္မဆုတ္ပါေခ်။ သူမ၏ ေက်ာျပင္ကို လက္ေျပာင္းၿပီး ခပ္တင္းတင္း ဆြဲယူလိုက္ရာ မခင္သက္၏ ေရေဆးငါးႀကီးပမာ တစ္လုံးတစ္ခဲႏွင့္ အိစက္ေနေသာ မထိရက္စရာ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ဖက္မိလွ်က္သား ျဖစ္ရေခ်ၿပီ..။ “ ပိုင္စိုး….မမသက္ ေျပာေနတယ္..၊ ေဒၚေလး ေျပာေနတယ္ေနာ္… ဖယ္ပါလို႔ဆို.. မသင့္ပါဘူး..ဖယ္ကြာ…” ေဒၚေလးေရာ၊ ေဒၚေဒၚေရာ၊ မမသက္ေရာ ေဝါဟာရမ်ဳိးစုံ သုံးကာ မခင္သက္ ရုန္းရွာပါေသး၏။ လႈပ္ခတ္ေနေသာ ရင္က တဒိုင္းဒိုင္း ခုန္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ပိုင္စိုး ရင္အုပ္ႏွင့္ ပိညွပ္ေနေတာ့ ရုန္း၍လည္း မလြယ္ပါတကား..။ ပိုင္စိုးက သူမ၏ ခါးႏွင့္ မို႔ကားထြားအိေသာ တင္ပါးႀကီးနွစ္ဖက္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ဖိဆုပ္ႏွိပ္နယ္ရင္း…. “ မမ….မ မသက္… က်ေနာ့္ကို စိတ္ဆိုးလား…ဟင္…” ဟု ေမးေတာ့..၊ “ အင္း…” ဟု တစ္ခြန္းသာ ဆိုရင္း ရုန္းကန္လိုက္ျပန္သည္။ ထိုသုိ႔ ရုန္းမိကာမွ ေျခမခိုင္သလို ျဖစ္ၿပီး ယိုင္က်သြားေတာ့သည္.။ ပိုင္စိုးက အခြင့္ေကာင္းကို အလြတ္မေပးဘဲ ယိုင္သြားေသာ မခင္သက္ ကိုယ္လုံးကို ခုတင္ေပၚ လွဲသိပ္လိုက္ကာ သူမထက္သို႔ တက္ၿပီး ေမွာက္လိုက္ေလသည္..။ သူမ မ်က္ႏွာေပၚ အုပ္မိုးကာ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကို အငမ္းမရ နမ္းပစ္လိုက္မိေတာ့သည္..။ ရွင္းသန္႔ၿပီး သနပ္ခါးလိမ္းၿပီးစမို႔ ေမႊးလို႔ ႀကိဳင္လို႔ … သူ႔ကိုယ္ကေတာ့ ေခၽြးနံ႔ေတြနဲ႔ နံေစာ္ေနမလား…။ ေဒၚခင္သက္ ရင္ေတြ အရမ္းဖိုသြားရသည္..။ ခုလို ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အနမ္း မခံရတာ ၾကာၿပီေလ..။ ေအာက္မွ မလႈပ္သာ လႈပ္သာ လႈပ္ရင္း ရုန္းေနမိေသာ္လည္း မိန္းမႏွင့္ ေယာက္်ား အားခ်င္း မမွ်ပါေခ်..။ တကယ္ေတာ့ ရုန္းသာ ရုန္းေနရသည္ စိတ္ထဲက သိပ္မပါလွေခ်..။ ပိုင္စိုးက သူမႏႈတ္ခမ္းကို ငုံခဲ၍ စုပ္လိုက္ေလေသာ္ကား အပ်ဳိႀကီးခမ်ာ တစ္ကိုယ္လုံး ရွိန္းဖိန္းသြားကာ ထြန္႔ထြန္႔လူးလူး ျဖစ္သြားရသည္..။ “ ပိုင္စိုး…. ေတာ္ကြာ…ေနာ္… ဒီေလာက္ဆို ေက်နပ္ပါေတာ့..၊ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီး..၊ ၿပီးေတာ့ တံခါးႀကီးကလဲ ပြင့္လို႕….” ပိုင္စိုးက ခုတင္ေပၚမွ ခုန္ဆင္းကာ အျပင္သို႔ ထြက္သြားသည္..။ တစ္မိနစ္ မၾကာလိုက္..၊ ျပန္ေရာက္လာျပန္သည္..။ ပိုင္စိုး ျပန္ေရာက္လာေတာ့ မခင္သက္က ခုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး မွိန္းေနရွာသည္..။ ရင္ရွားထားေသာ ထမီကို အထက္သို႔ေရာက္ေအာင္ ဆြဲတင္လိုက္ရင္း ဝင္လာေသာ ပိုင္စိုးကို ၾကည့္ကာ …. “ ဘာလုပ္တာလဲ…..” ဟု ဆို၏။ “ တံခါး ပိတ္ခဲ့ၿပီေလ…” ပိုင္စိုး ေျပာေျပာဆိုဆို ခုတင္ေပၚ တက္လွဲလိုက္ကာ လည္ပင္းေရာက္ေအာင္ မတင္ထားေသာ ထမီစကို ဆတ္ကနဲ ဆြဲၿပီး ေလွ်ာခ်လိုက္ေလရာ ရင္သားႏွစ္မႊာ ဘြားကနဲ ေပၚသြားသည္..။ “ ပိုင္စိုး…ကြာ……မင္း ေျပာစကားလဲ နားမေထာင္ဘူး…ဟင္း….” ရီေဝေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ မ်က္ေစာင္းလွလွ ထိုးေနခိုက္ ပိုင္စိုးက အက်ႌႏွင့္ ပုဆိုးကို ခပ္သြက္သြက္ ခၽြတ္ပစ္လိုက္ေလေတာ့သည္..။ သူ႔ေပါင္ၾကား၌ ဆတ္ေတာက္ ဆတ္ေတာက္ႏွင့္ မာန္ဖီေနေသာ နီညိဳတုတ္ခိုင္လွသည့္ လီးႀကီးကို တစ္ခ်က္ ေဝ့ၾကည့္ၿပီးမွ …….. “ မၾကည့္ရဲဘူး ကြာ…” ဟု ဆိုကာ မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးျဖင့္ အုပ္လိုက္ေလသည္..။ ပိုင္စိုးက သူမေက်ာျပင္ကို သိုင္းဖက္ပင့္မကာ ထမီကို ေအာက္သို႔ ဆြဲခ်လိုက္ေလရာ တင္ပါးႏွင့္ ထစ္ၿငိေနသည္မို႔ မခင္သက္က တင္ကို ၾကြ၍ ေပးလိုက္မိသည္..။ ပိုင္စိုးက ထမီကို ကြင္းလုံးကၽြတ္သည္အထိ ဆြဲခၽြတ္ၿပီး ခုတင္ေအာက္ ပုံထားလိုက္သည္..။ ခုေတာ့ မမသက္ တစ္ေယာက္ ေဆြေဆြ႔တာဝန္ကို ထမ္းရေခ်ေတာ့မည္..။ ေဆြေဆြ႕ေနရာမွာ ငါပဲ ျဖစ္လိုက္ခ်င္ရဲ႕ဟု မခ်င့္မရဲ ေပၚခဲ့ဖူးေသာ စိတ္ကူးတို႔ တကယ္ျဖစ္လာေခ်ေတာ့မည္ ထင္ပါရဲ႕…။ သင့္၏ မသင့္၏ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ပါ..။ ယခုအခ်ိန္၌ ရမၼက္မီးလွ်ံက ဝါးၿမိဳေတာက္ေလာင္ေနသည္မို႔ ဒီမီးကိုသာ ၿငိမ္းပစ္လိုက္ခ်င္၏။ ဒါပဲသိေတာ့သည္..။ ေဆြေဆြ သင္တန္းနားရက္ေတြမွာ ပိုင္စိုးက အိမ္ေခၚ ေခၚလာၿပီး သူတို႔လင္မယား တစ္ပတ္တစ္ေခါက္ အိပ္ၾကသည္..။ ခြဲေနရေသာ တစ္ပတ္စာကို အတိုးခ်၍ လိုးၾကတိုင္း တစ္ဖက္ခန္းမွ ေဒၚေလးသက္တစ္ေယာက္ စိတ္ေတြ ဂနာမၿငိမ္ ျဖစ္ရသည္..။ အပ်ဳိႀကီးတန္မဲ့ ေခ်ာင္းၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ရသည္မွာ ၾကာၿပီ..။ အဲဒီကတည္းက ျမင္ရဖန္မ်ားခဲ့ေသာ ပိုင္စိုးလီးထစ္ နီညိဳႀကီးကို ေမ့မရ… ေဖ်ာက္မရ ျဖစ္ခဲ့ရသည္..။ ပိုင္စိုးလည္း ထူးမျခားနားပါေပ..။ ေဆြေဆြ႔ကို သင္တန္းကိစၥႏွင့္ ပစၥည္းေတြ သယ္ပို႔ေပးစဥ္ အေခါက္က ျဖတ္ကနဲ အိမ္ထဲ ဝင္လာခိုက္ ဒူးေပၚေပါင္ေပၚ ရုံမက တင္ပါးႀကီးႏွစ္လုံးပါ ျပဴးေနေအာင္ ေပၚေနသည့္ မခင္သက္၏ စြဲမက္စရာ ခႏၶာကိုယ္အလွကို ျမင္ခဲ့ရခ်ိန္မွစ၍ ထိုျမင္ကြင္းက လႊမ္းမိုးေနခဲ့သည္..။ ေဆြေဆြတို႔ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္စလုံး တစ္မ်ဳိးစီ လွၾကပါ၏။ ထားအိက ေအရိုးဗစ္လည္း ကစားထားသူမို႔ အဟိုက္အရိႈက္ အဖိုေတြက တင္းတင္းျပည့္ျပည့္ စြဲမက္ဖြယ္ ေကာင္းသလို ေဆြေဆြကလည္း အိမ္ေထာင္က်ၿပီးတာေတာင္မွ အခ်ဳိးအစားမပ်က္ပဲ လိုး၍ မဝေအာင္ျဖစ္ခဲ့ရသည့္ မယား..။ အင္း….ေဒၚေလး…..မမသက္က ေကာ…..။ အပ်ဳိႀကီး စာရင္းဝင္ေနေသာ္လည္း အစ္မႀကီး အရြယ္မွ်သာ..။ တည္တည္ခန္႔ခန္႔၊ ထြားထြားမို႔မို႔၊ အိအိစက္စက္ တစ္လုံးတစ္ခဲႀကီး လွေသာ အလွပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္..။ စိတ္ထဲကေတာ့ စိတ္ကူးေနခဲ့တာ ၾကာၿပီ..။ ၾကာၿပီဆို… သူမ၏ အားမနာစတမ္း ၾကမ္းပစ္ခ်င္စရာ ေကာင္းလွေသာ ေရေဆးငါး ခႏၶာကို အတြင္းက်က် သိခဲ့ျမင္ခဲ့ရၿပီးကတည္းက ဆိုပါေတာ့..။ ယခုေတာ့ .. ထိုေရေဆးငါးႀကီးကို စားဖို႔ ကိန္းႀကဳံပါၿပီ..။ ပိုင္စိုးသည္ ေရေဆးငါးႀကီးကို စိတ္တိုင္းက် စားရန္ အေၾကးခြံခြာသည့္ အေနျဖင့္ ပက္လက္ႀကီး ျဖစ္ေနေသာ မခင္သက္၏ ကိုယ္လုံးအိအိႀကီးေပၚသို႔ အားပါပါ ပစ္၍ ေမွာက္လိုက္သည္..။ အိ..ကနဲ အသံထြက္သြားၿပီး…. “ မၾကမ္းနဲ႔ကြာ…၊ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္….တကထဲမွ…...ဟင့္………” မခင္သက္က မ်က္ေစာင္းလွလွ တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ေလရာ သေကာင့္သား ပိုင္စိုးတစ္ေယာက္ သေဘာေတြ႔ မေနာေခြ႔ သြားရၿပီ… “ မမသက္ကို အပ်ဳိႀကီးဘဝက ခၽြတ္ေပးခ်င္လို႔ပါ…မမရဲ႕……” ေျပာေျပာဆိုဆို ေလးငါးခ်က္မွ် ဆက္၍ ေဆာင့္ေနရာ မခင္သက္ခမ်ာ သေဘာက်လွ်က္ကပင္…. “ ၾကည့္……… ေျပာေလကဲေလ.. ႏြားသိုးေလးေတာ့လား…..” ဤသို႔ ဆိုကာ သူ႔ေက်ာကို လက္သီးဆုတ္ႏွင့္ ထုကာ ထုကာ မၾကာခင္ျဖစ္လာေတာ့မည့္ အေရးအတြက္ ရင္ေတြခုန္ ဖင္ေတြတုန္လွ်က္ ၿပဳံးေနမိေတာ့သည္..။ ပိုင္စိုးက မခင္သက္၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို မ်က္ႏွာအပ္လွ်က္ ဘယ္ညာလူးလိုက္သည္..။ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တစ္လုံးစီ လူးလွိိမ့္ေပးလိုက္သည္..။ ႏို႔သီးေခါင္းကေလးမ်ားကို လွ်ာျဖင့္ ကလိ၍ သြားျဖင့္ မနာေအာင္ ငုံခဲေပးသည္.။ အေတြ႔အႀကဳံ ရွိခဲ့ဖူးေသာ္လည္း ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ ခုလိုမ်ဳိး ကလိတိတိျဖင့္ စိတ္တိုင္းက် ဆြေပးေနေသာ အရသာကို မခံစားရသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္၍ မခင္သက္ခမ်ာ မေနတတ္ေလာက္ေအာင္ မရိုးမရြျဖစ္ကာ တစ္ကိုယ္လုံး ၾကြၾကြရြရြ တြန္႔လိမ္ေနသျဖင့္ ပိုင္စိုးက သူ႔ကိုယ္လုံးျဖင့္ ဖိကာ ဖိကာ ေဆာင့္ေပးထိန္းေပးေနရသည္..။ ခလုတ္ကို ဖြင့္လိုက္ၿပီမို႔ မီးကလည္း ပြင့္ခဲ့ေခ်ၿပီ..။ မခင္သက္၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးအရင္းပိုင္း၌ စိုစြတ္ေသာ အရည္ၾကည္တို႔ စိမ့္ကနဲ စိုလာၿပီမို႔ အေပၚမွကပ္၍ ဖိထားေသာ ပိုင္စိုး၏ ေပါင္ရင္းဆီးစပ္တို႔၌ အစိုဓာတ္ ကူးစက္ခဲ့သည္..။ ယခုလိုအခ်ိန္၌ ကိုယ္က မလုပ္ခ်င္ပါဘူး ေျပာလွ်င္ေတာင္ ထိုင္ရွိခိုးကာ လိုးေပးဘို႔ ေတာင္ ေတာင္းပန္ေတာ့မည္ကို သိေသာ ပိုင္စိုးသည္ အပ်ဳိႀကီးကို ရြသည္ထက္ ရြလာေအာင္ အစြမ္းကုန္ ႏိႈးဆြေပးေနေတာ့သည္..။ ဝမ္းျပင္သားတစ္ေလွ်ာက္ ပတ္ပတ္လည္ သြားေအာင္ လွ်ာျဖင့္ လ်က္၍ ကလိေပးသည္..။ ခ်က္တြင္းနက္နက္ကေလးကို ပါးစပ္ျဖင့္ ကေလးျမွဴသလို ျမွဴနမ္းေပးလိုက္ရာ ေဒၚခင္သက္ခမ်ာ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ ရယ္လွ်က္ ျဖတ္ျဖတ္လူးကာ ၾကက္သီးေတြ ထသြားရေတာ့သည္..။ ပိုင္စိုးက မ်က္ႏွာကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ေအာက္သို႔ ဆြဲခ်လာရင္း မခင္သက္၏ မိန္းမအဂၤါစပ္ လြင္ျပင္ေပၚ ေမွာက္၍ ပြတ္ေပးလိုက္သည္..။ ေရခ်ဳိးသန္႔စင္ၿပီးစမို႔ အညစ္အေၾကး ကင္းစင္၍ လွပလြန္းေသာ မမသက္၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက သူ႔ကို ႀကိဳဆိုေနသည္…။ သူက မမသက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို မ်က္ႏွာအနည္းငယ္ ခြာလွ်က္ အနီးကပ္ ၾကည္႕ရင္း တံေတြးကို မ်ဳိခ်လိုက္သည္..။ မခင္သက္ကမူ လက္ကို ပတၱာယွက္သလို ယွက္၍ ေခါင္းတင္ကာ သူမ၏ လွ်ဳိ႕ဝွက္ရတနာကို တပ္မက္စြာ စူးစိုက္ၾကည္႕ေနေသာ ပိုင္စိုး၏ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ေနမိသည္..။ “ အင္း…..ပိုင္စိုးေလး….ပိုင္စိုးေလး…ဒီေန႔ည ေဆြေဆြလာတဲ့ အထိေတာင္ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး…ေအးေလ…..သူ႔ခမ်ာလဲ မိန္းမနဲ႔ ၾကာၾကာခြဲေနရေတာ့ ဆာေနရွာမွာေပါ့….” မိန္းမပီပီ ကရုဏာ စိတ္ကေလးျဖစ္ကာ သူစိတ္ရွိသလို လိုးပေစေတာ့၊ သူ႔စိတ္တိုင္းက် ငါ အလိုျဖည့္လိုက္မယ္…ဟူေသာ သေဘာျဖင့္ ေက်နပ္စြာပင္ ေမွး၍ ေနေလေတာ့သည္..။ ပိုင္စိုးက မခင္သက္၏ အရည္ၾကည္မ်ား စိုရႊဲေနၿပီး ဖူးဖူးမို႔မို႔ႀကီး ခုံးၾကြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို တဝႀကီး ၾကည္႕ၿပီး အေစ့ေလးကို လွ်ာျဖင့္ တို႔ထိကစားေပးလိုက္ရာ အပ်ဳိႀကီးခမ်ာ တစ္ကိုယ္လုံး ထူပူသြားကာ ေဘးသို႔ကားစြင့္လွ်ံက်ေနေသာ တင္ပါးသားႀကီးမ်ား က်ဳံ႕၍တက္သြားသည္အထိ ေနမထိ ထိုင္မသာ လူးလြန္႔သြားရရွာသည္..။ ပိုင္စိုးက တဆက္တည္းပင္ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းႀကီး ေပၚသြားေအာင္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ဆြဲၿဖဲလိုက္ၿပီး လွ်ာကိုလိပ္ကာ ေပၚလာသည္႕ အတြင္းသားႏုႏုထဲသို႔ သြင္း၍ ကစားလိုက္သည္..။ ပိုင္စိုး၏ ကလိခ်က္ ထိခ်က္မ်ားက မခင္သက္၏ အဓိက ခလုပ္မ်ားကိုခ်ညး္ ကိုင္ေနသလို ျဖစ္ရကား အစာငတ္ေနေသာ က်ားသစ္မတစ္ေကာင္ အစာေကာင္းကို ေတြ႔ရာ၌ ဣေျႏၵမရေအာင္ ျဖစ္သြားသကဲ့သို႔ ျပတ္လပ္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္သည့္ မမသက္တစ္ေယာက္ ပိုင္စိုး၏ အေကာင္းစား ျပဳစုေပးမႈကို ဖင္တၾကြၾကြ ရင္တမမျဖင့္ တစ္ကိုယ္လုံး တြန္႔လိမ္ေကာ့ပ်ံကာ ျဖတ္ျဖတ္လူး ဆတ္ဆတ္ခါျဖင့္ ဖီလင္ေတြ အဆင့္ဆင့္ တက္ရပါေခ်ၿပီ..။ အားမလို အားမရျဖစ္လွစြာ ပိုင္စိုး ေခါင္းကို မမွီမကမ္း ဆြဲ၍ ဆံပင္ေတြကို ဖြေခ်ေပးေနမိသည္..။ အပ်ဳိႀကီးတစ္ေယာက္ ေနမထိထိုင္မသာ ျဖစ္ေနၿပီကို သိေသာ ပိုင္စိုးက အရွိန္ကို မေလွ်ာ့ပဲ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ရင္ညြန္႔ဆီသို႔ လွမ္းလိုက္သည္..။ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ထဲ ျပည့္လွ်ံေနေအာင္ ဆုတ္ကိုင္မိေသာ မမသက္၏ အိစက္ထြားႀကိဳင္းလွေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားမနာတမ္း ဆုတ္ေခ်ပြတ္လွိမ့္ေပးရင္း သူမ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုလည္း စိတ္တိုင္းက် ေမႊ၍ လ်က္လိုက္၊ ကလိလိုက္၊ သြားျဖင့္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ကိုက္ေပးလိုက္ လုပ္ေနေလရာ ျခေသၤ့မင္းျပဳသမွ် ႏုေနရရွာသည့္ သမင္ငယ္ေလးပမာ အသက္ရွဴသံ ျပင္းျပင္းမႈတ္၍ လူးကာလြန္႔ကာျဖင့္ မမသက္တစ္ေယာက္ ႀကိတ္မွိတ္ ခံစားေနရရွာပါေလ၏..။ ပိုင္စိုးကမူ မေလွ်ာ့ေရးခ် မေလွ်ာ့..။ ၾကာေသာ္ မမသက္တစ္ေယာက္ မေနႏိုင္လြန္းေတာ့ၿပီမို႔ သူျပဳသမွ် အေကာင္းခ်ည္း ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ဒီေလာက္ႀကီး ေကာင္းလြန္းေနျခင္းကို လုံးဝ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ပါ..။ ပါးစပ္မွ တအီးအီး၊ တအင္းအင္း ညည္းညဴေနရာမွ …. “ ေမာင္….ေမာင္ေလး …ပိုင္ …စိုး……အား…….အား…..ရွီး…ကၽြတ္ ကၽြတ္…အ….ရွီး ေမာင္ေလး…ေတာ္……ေတာ္ေတာ့ကြာ… မမသက္…အီး….ဟီး….ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္…” မခင္သက္တစ္ေယာက္ ဤကဲ့သို႔ တားျမစ္ရသည္အထိ ျဖစ္လာပါေတာ့၏။ ဒါေတာင္ ပိုင္စိုးက မေလွ်ာ့ေသးဘဲ ႏွစ္မိနစ္သာသာမွ် ဆက္၍ ဆုတ္ေပး စုပ္ေပး မႈတ္ေပး ေနျပန္ရာ မမသက္ခမ်ာ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့သလို ဆက္၍သာ အဆြ ခံေနရရွာသည္..။ “ ေမာင္ေလး…မ…..မမ ကို သနား ပါကြယ္… ေနာ္…အ..အား… ဘယ္.လိုမွ မေန ႏိုင္ေတာ့ဘူး…လိုး ….လိုးေတာ့ေနာ္…လိုးပါေတာ့ ကြာ ေနာ္…..ေမာင္….ေမာင္ေလး…အား…..အင္း…ရွီး ကၽြတ္…ကၽြတ္…” “ မမ..က်ေနာ္ မႈတ္ေပးတာ ႀကိဳက္လား ဟင္…ေကာင္းလား…” မခင္သက္တစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ စကားမျပန္ႏိုင္ရွာ…။ အတန္ၾကာမွ ဟင္း ခနဲ သက္ျပင္းရွည္ႀကီး မႈတ္ထုတ္ကာ…. “ ေသ…..ေသေတာ့မယ္… ဒီမွာ မ….မမ ဘယ္ေလာက္ထိ ေကာင္း ေကာင္းေနလဲ မင္း …မသိဘူး.. ဟင္း ဟင္း……ဟဲ….အင္း…ဟင္း…လိုး လိုးေပးပါေတာ့ ေမာင္ေလးရယ္ေနာ္…. ေနာ္လို႔….ဟင္း…တကထဲမွ လူကို ဣေျႏၵမရေအာင္ကို မႈတ္ေတာ့တာပဲ…ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္… လုပ္…လုပ္ေတာ့ ျမန္ျမန္ေလး…ဟင္း အင္း…” “ ေမာင္ေလးက မမသက္ အရသာ ရွိသထက္ ရွိေအာင္လို႔ပါ..၊ မမကလဲ ဒီေလာက္ေကာင္းေနတာကိုမ်ား စိတ္ဆိုးရတယ္..လို႕…” “ အင္း ….ဟင္း…စိတ္ဆိုးလို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးဟဲ့..၊ ေသနာေလးရဲ႕.. ဒီက သိပ္ၿပီး အလိုးခံခ်င္လြန္းလို႔ ေျပာေနတာ…အင္း…..အေမ့..အဲ့…….ဟင္း ၾကည့္ပါလားလို႔…၊ ဟင္….လိုးေတာ့လို႔…” ပိုင္စိုးက အမႈတ္ကိစၥကို ရပ္နား၍ အလုပ္ကိစၥဝင္ရန္ ျပင္ဆင္ေလသည္..။ ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ သူမ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ၿဖဲလိုက္ကာ ဟၿပီး ခြဲၿပီးျဖစ္သြားေသာ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကား ဒူးေထာက္၍ ထိုင္လိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ဒူးေကာက္ေကြးကို ပင့္၍ တြန္းတင္လိုက္သည္..။ ဒူးေကာက္ေကြးမွ အထက္ပိုင္း ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းက ေဘးသို႔ ကားေနရာမွ စုေထာင္သြားကာ ဒူးေကြးမွ ေအာက္ ေျခသလုံးပိုင္းသည္ ေအာက္သို႔ ညြတ္က်ေနရကား မခင္သက္၏ တင္ပါးေအာက္ပိုင္းသည္ အဂၤလိပ္အကၡရာ ပုံစံျဖစ္ေနေလသည္..။ ပိုင္စိုးက လိင္တံထိပ္ဖူးကို မခင္သက္ ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းဝႏွင့္ေတ့ဆက္ ဆက္ေနရာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မတည့္..။ စိတ္မရွည္ေတာ့ေသာ မမသက္က … .. “ ဟြန္း….တကထဲမွ ..ပဲ….” ဟု ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးေလးဆိုရင္း ပိုင္စိုး လီးတံထိပ္ဖူးကို လက္ေခ်ာင္းႏုႏုေလးမ်ားျဖင့္ ဆုတ္ကိုင္ကာ သူမေစာက္ေခါင္းဝႏွင့္ ဆက္ေပးလိုက္ေတာ့မွ ပိုင္စိုးက တင္ပါးကို ဖိ၍ အားစိုက္ကာ ႏွစ္လိုက္ေတာ့သည္..။ ဇြိ…ဇြိ….ဇြိ….. ျမည္သံေပး၍ သူ႔လထစ္ႀကီး နစ္ဝင္သြားသမို႔ မခင္သက္တစ္ေယာက္ ေစာေစာကလို မၿပဳံးႏိုင္ေတာ့ရွာပဲ မ်က္လုံးေလးကို ေမွး ပါးစပ္ေလးကို ဟကာ ကာမအရသာကို ယစ္မူးခံစားေနပါေတာ့သည္..။ လိုးထည့္လိုက္ရသည္မွာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ရွိလြန္းလွပါ၏။ အနမ္းအရႈပ္ အမႈတ္ အယက္ စုံလင္စြာျဖင့္ စိတ္တိုင္းက် ႏွဴးထား၍ ႏူးအိ ေဖာင္းရြေနတာေတာင္မွ ပိုင္စိုး လထစ္ႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ခပ္စီးစီး ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ ဝင္သြားရသည္..။ ရႊပ္ခနဲ လြယ္လြယ္ကူကူ ဝင္ျခင္း မဟုတ္ပါ..။ ဇိကနဲ တြန္း၍ ဝင္သြားျခင္း ျဖစ္သည္..။ ရင္သားေတြ ဖင္သားေတြက ေဆြေဆြ႔ထက္ ထြား၍ ကားကားမို႔မို႔ ေဖာင္းေဖာင္းၾကြၾကြႀကီးမို႔ လိုးမေကာင္းေလာက္ဘူး ထင္ထားခဲ့သည္မွာ မွားၿပီ..။ ေဆြေဆြက မမသက္ထက္ ရင္ေတြ တင္ေတြ နညး္နည္းငယ္ေသာ္လည္း ေစာက္ဖုတ္ကမူ ထြားႀကိဳင္းလွေခ်သည္..။ မမသက္မေတာ့ ျပည့္တင္း အိကားေသာ အသားဆိုင္မ်ားေၾကာင့္ ေစာက္ဖုတ္က ညွပ္သလို ျဖစ္ေန၍လား မသိ..။ ႀကီးမားေသာ တင္ပါးႀကီးနွစ္ဖက္ႏွင့္ ဘာမွ်ပင္ မဆိုင္..။ စီးစီးပိုင္ပိုင္ႀကီး …လိုး၍ ေကာင္းလြန္းေလာက္ရုံ အေနေတာ္ေလး ျဖစ္ေနသည္..။ ပိုင္စိုး လီးတံႀကီးက ေျပာယူရေလာက္ေအာင္ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လြန္း၍လားေတာ့ျဖင့္ မဆိုသာပါေခ်..။ ျဖစ္ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါ၏.။ ေဆြေဆြလဲ ခုမွသာပါ..။ ညားကာစကမ်ားဆို..ေတာ္ပါေတာ့ဟု တားယူရေလာက္ေအာင္ သူမခမ်ာ နာက်င္စြာ အလိုးခံခဲ့ရသည္..။ အခုေတာ့ ေန႔တိုင္းညတိုင္း ဝင္ေနက် ထြက္ေနက်မို႔ ဒီလီးႀကီး၏ လုံးပတ္ႏွင့္ အရွည္ဒဏ္ကို ခံႏိုင္ရည္ ရွိေနေခ်ၿပီ..။ မမသက္ကေတာ့ တစ္ခါမွ မခံရေသးတဲ့ ေစာက္ဖုတ္မို႔လား၊ ဒါမွမဟုတ္ မခံရတာ ၾကာလို႔လားေတာ့ မသိ… လိုးရတာ ၾကပ္ၾကပ္သပ္သပ္ ရွိလြန္းလွသည္..။ ပိုင္စိုးက အဆုံးထိ ဝင္သြားေသာ သူ႔လီးႀကီးကို ျပန္ႏႈတ္၊ ျပန္ထုိးလိုက္ျဖင့္ အသာေလး ေမွးၿပီး လိုးေဆာင့္ေနေလသည္..။ “ လိုးကြာ….အင္း ဟင္း….ခပ္သြက္သြက္ေလး လိုးေပးပါေနာ္… အင္း ဟင့္…..အမေလး…ေကာင္း …. ေကာင္းလိုက္တာ…ဟုတ္…ဟုတ္တယ္…အင္း ဟုတ္ၿပီ…၊ ကၽြတ္..ကၽြတ္…ရွီး…….ရွီး….အီး အင့္..အား…ေဆာင့္…ေဆာင့္……. နာနာေလး ေဆာင့္… ေအး …ေအးကြယ္….လိုး …လိုး…အားရပါးရသာ လိုး…မမ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကြဲခ်င္ ကြဲသြားပေစ… အား…အင္း …ကၽြတ္..ကၽြတ္….ရွီး…အား…အင့္ ဟင့္…. ဟ…အား…အီး….ဟီး….အ…….” မခင္သက္တစ္ေယာက္ ဟန္ေဆာင္မႈေတြ တစ္ခုမက်န္ ကြာက်သြားၿပီး.. သူမဆႏၵကို ဘယ္လိုမွ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ႏႈတ္မွ ဖြင့္ဟရေတာ့၏..။ သူမ၏ မ်က္ႏွာ အမူအယာကလည္း ရမၼက္အခိုးအလွ်ံ မ်ားျဖင့္ ရီေဝ တက္ၾကြ၍ ထူးထူးကဲကဲ တပ္မက္ခ်င္စရာ လွပလြန္းေနေတာ့သည္..။ မိန္မတစ္ေယာက္၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးဝင္ေနခိုက္ ထုိမိန္းမ၏ မ်က္ႏွာ၌ ေတြ႔ရေသာ အမူအယာမွာ ထိုအခ်ိန္၌သာ ေတြ႔ရသည့္ အလြန္ရွားပါးလွေသာ အလွတစ္မ်ဳိး မဟုတ္ပါလား…။ ပိုင္စိုးက စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းလွေသာ မမသက္၏ ရမၼက္လိႈင္းၾကြ မ်က္ႏွာေပးကို တစိမ့္စိမ့္ ရႈစားရင္း ရာဂစိတ္တို႔ ၾကြသထက္ ၾကြလာကာ မမသက္ အလုိက် အစြမ္းကုန္ အားသြင္းၿပီး ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္ေပးေတာ့သည္..။ ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္ႏွင့္ ဇရက္ေတာင္ပံက်ဳိးတို႔ ေတြ႔ၾကသည့္ပြဲမို႔လား မသိ၊ ဖိုႏွင့္မတို႔ အခ်စ္နယ္ကၽြံၿပီး ကာမဂုဏ္ ခံစားေနၾကပုံမွာ ထိတ္လန္႕စရာ ေကာင္းလွေတာ့သည္..။ အတန္ၾကာမွ် စိတ္ရွိလက္ရွိ ေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးေနၿပီးမွ ခဏရပ္ကာ မမသက္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ဘယ္ဖက္သို႔ ေစာင္းပစ္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ညာဘက္ ေပါင္တံကို ပင့္၍ တြန္းကပ္လိုက္ရာ စင္းထားေသာ ဘယ္ေျခထက္၌ အားကစား ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္သလိုမ်ဳိး ေကြး၍ တင္ေျမွာက္ထားသည့္ ပုံစံ ျဖစ္သြား၏..။ မမသက္ ပိုင္စိုး ျပင္ဆင္ေပးသမွ် ၿငိမ္၍ ခံေနလိုက္သည္..။ သူ႔အလိုက် ၾကြက္သားမ်ားကို ေျဖေလွ်ာ့၍ ေပးထားလိုက္သည္..။ ႀကိဳက္သလိုသာ ျပင္ဆင္ ၊ ႀကိဳက္သည့္ပုံစံျဖင့္သာ လိုးေပေတာ့ ေကာင္္ဆုိးေလး……ေမာင္ပိုင္စိုးေလးေရ…။ တစ္ဖက္သို႔ ေစာင္းထားသည္မို႔ မခင္သက္၏ ခါးက နိမ့္ဆင္းေနၿပီး တင္ပါးႀကီးတစ္ဖက္က ခုံး၍ ေကြးကာ ျမင့္ကားေနသည္။ စူကား မို႔ေမာက္ေနေသာ ဖင္သားဆိုင္ႏွစ္ျမြာက အိစက္ကာ ေနာက္သို႔ ပစ္ထား၏။ တုတ္ခုိင္အိေဖြးေသာ ေပါင္တံလုံးႀကီးနွစ္ခုက ပူးဆင့္ေနသည္။ အရင္းပိုင္းခ်င္းမွာေတာ့ ခပ္ကြာကြာဟလို႔ ေန၏။ ဘယ္ျခမ္း ေပါင္းလုံးရင္းက ေနာက္သို႔ အနည္းငယ္ ပစ္ထားကာ ညာျခမ္းေပါင္လုံးရင္းက ေရွ႕သုိ႔ တြန္းပို႔ ခံထားရသမို႔ ေပါင္ရင္းခြဆုံရွိ လီးႏႈတ္ၿပီးကာစ မမသက္၏ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးခမ်ာ စူအက္စူအက္ ရြစိရြစိျဖစ္ကာ လီးႀကီးဝင္လာေတာ့မည္ကို အဆင္သင့္ ေစာင့္ႀကိဳေနဟန္ျဖင့္ အသားနီမ်ားပင္ လန္ထြက္ေတာ့မေလာက္ မြတ္သိပ္ေနရွာသည္။ ပိုင္စိုးက မမသက္၏ တင္ပါးခုံးခုံးေပၚ လက္တင္ကာ ဖင္ေျပာင္ေျပာင္ေနာက္၌ ကပ္လိုက္ၿပီး အံက်ျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္စူစူထဲသို႔ ထိပ္ဖူးကို ေတ့၍ ႏွစ္လိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေလွ်ာကနဲ ဝင္သြားပါ၏။ အေနအထားကလည္း ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းကို ၿဖဲဟထားသလိုမို႔ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက စူစူမို႔မို႔ႀကီး ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ အဆုံးအထိ သြင္းထားရာမွ ဆတ္ကနဲ ျပန္ထုတ္လိုက္ၿပီး ကၽြတ္လုကၽြတ္ခင္ ျဖစ္မွ အားစိုက္၍ ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္ျပန္သည္။ တစ္စတစ္စ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ျပင္းထန္လာသည္။ သူက အားစိုက္၍ ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ေဆာင့္လိုက္တိုင္း မမသက္၏ အိစက္ထြားမို႔ေသာ ရင္သားႀကီး ႏွစ္ျမြာက ယမ္းခါ၍ တအိအိ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ သူမကလည္း အၿငိမ္မေနပဲ တင္ကို ေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ေပးရင္း ညာလက္ျဖင့္ သူ႔ကိုယ္လုံးကို စမ္းမိစမ္းရာ စမ္း၍ ဆိတ္ဆြဲညွစ္လိမ္ကာ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေၾကာင္း ညႊန္းဆိုေနသည္သို႔ရွိ၏။ ပိုင္စိုးကလည္း အိထြားကားျပန္႔ေသာ အပ်ဳိႀကီး၏ ဖင္သားဆုိင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ သူ႔ဆီးခုံရင္းတို႔ အားရွိပါးရွိ ပစ္ပစ္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ဖတ္ခနဲ ဖတ္ခနဲ ျမည္ကာ တုန္ခနဲ တုန္ခနဲ အိတက္သြားေသာ ႏူးညံ့ဝင္းဝါသည့္ တင္သားဆုိင္ႀကီးမ်ားကို ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ကာမစိတ္ေတြ ျပင္းထန္သည္ထက္ ျပင္းထန္လာသည္။ ေဆာင့္ခ်က္ကလည္း အားပါလြန္းလွသျဖင့္ ခံရသူမွာ မသက္သာပါ။ မမသက္တစ္ကိုယ္လုံးလည္း မညွာမတာ ဆြဲယမ္း၍ အလႈပ္ခံေနရေသာ သစ္ပင္ငယ္ေလးပမာလို ျဖစ္ေနရွာသည္။ မမသက္၏ ႏႈတ္မွ ေကာင္းလြန္းလွေသာ ကာမစည္းစိမ္ေၾကာင့္ တအိအိ…တအအ…ညည္းသံေလးမ်ားကလည္း စည္းခ်က္ပမာ ထြက္ေပၚလို႔ ေနပါ၏။ ပိုင္စိုးက ထြက္လုထြက္ခင္ျဖစ္ေနေသာ သုတ္ကို ထိန္းသည့္အေနျဖင့္ ဇြပ္ကနဲ အသံျမည္ေအာင္ လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲႏႈတ္လိုက္သည္။ တင္းက်ပ္ေနေအာင္ ရိုက္ထားသည့္ ခပ္တုတ္တုတ္ စို႔ႀကီးတစ္ေခ်ာင္း မရွိေတာ့သလိုျဖစ္ကာ မမသက္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ဟာကနဲ ျဖစ္သြားရၿပီး အ၇ွိန္မသတ္ႏိုင္ပဲ ပြစိပြစိ ျဖင့္ ရြစိထိုးေနေလေတာ့သည္။ “ ေမာင္….ေမာင္ေလး ….. ၿပီးခ်င္ၿပီလား…?” မမသက္က တုံရီဟိုက္ေသာ အသံျဖင့္ ေမးလာသည္။ “ ဟုတ္တယ္ မမသက္ .. စိတ္ထဲမွာ မထိန္းႏိုင္ေတာ့လို႔ ခဏနားလိုက္ရတာ… ဆက္သာ လိုးေနလို႔ကေတာ့ လေရေတြ ထြက္ကုန္ေတာ့မွာ…” “ ဟင့္အင္း…ဟင့္အင္း… ထြက္ထြက္ ေဆာင့္သာေဆာင့္ကြာ..၊ မမ အရမ္းေကာင္းေနတာ…ေမာင္ရဲ႕….” မမသက္က မြတ္သိပ္ဆာေလာင္စြာ သူမဆႏၵေတြကို ထုတ္ေဖာ္လာပါသည္။ ပိုင္စိုးက …. “ အင္းပါ မမရ…ဒီတစ္ခါ အေပၚကေမွာက္ၿပီး အားရပါးရ လိုးမယ္ေလ…. အၿပီးသတ္ေပါ့..မမေကာ ၿပီးကာနီးၿပီလား? ” မခင္သက္က စိတ္မရွည္ေတာ့ေသာ အသံျဖင့္ … အင္း .. ဟု တစ္ခြန္းဆိုၿပီးေနာက္… “ ဒီက အရမ္းေကာင္းေနၿပီ ဥစၥာ၊ မင္းလီးႀကီးသာ ဆက္ေဆာင့္ေနရင္ ခုေလာက္ဆို ၿပီးေနေရာေပါ့… လုပ္…လုပ္ေတာ့…၊ စိတ္ရွိလက္ရွိသာ ေဆာင့္လိုးေတာ့…မမကို မညွာနဲ႔… မမလဲ ၿပီးေတာ့မွာ အင္း………ဟင့္….ဟင္း…” မခင္သက္က ပိုင္စိုး အလိုက် ကိုယ္ကို ပက္လက္လွန္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကားကားစင္းစင္း ျဖစ္သြားေအာင္ အိပ္ေနလိုက္သည္။ ပိုင္စိုးက မခင္သက္၏ ကိုယ္လုံးအိအိႀကီးေပၚသို႔ တည့္တည့္ေမွာက္လိုက္ရာ သူ႔လီးတန္ရွည္ႀကီးက ဆီးစပ္ေပၚထိ ေမွး၍ ပူေႏြးေႏြး စိုအိအိႀကီး ေမးတင္ေနသည္။ “ ဟင္း……လုပ္ေတာ့ေလကြယ္….."လို႕…. မခင္သက္က ေမာလ်စြာ ဆိုရင္း သူ႔ကို ရီေဝစြာ ၾကည့္ေန၏။ သူက သူမႏႈတ္ခမ္းကို ခပ္ၾကာၾကာေလး ငုံလိုက္ကာ ေမွး၍ ေခတၱ နားေနသည္။ ၿပီးမွ ခါးကိုၾကြလိုက္ၿပီး သူမ၏ ၿဖဲကားထားေသာ ေပါင္ႀကီးႏွစ္လုံးၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးႏွင့္ တည့္တည့္ခ်ိန္ကာ ထိုးထည္႕လိုက္ေသာ္လည္း ငနဲသား ေမာင္ေရႊလီးက ေခ်ာ္ေခ်ာ္ထြက္ေနသည္..။ မခင္သက္က တခစ္ခစ္ျဖင့္ သေဘာေတြက်ကာ….. “ လြဲေနတယ္ဟဲ့…ေမာင္ေလးရဲ႕..၊ ဖယ္ဖယ္…မင္းဟာႀကီး မထား၊ အင္း…ေပးပါဟာ…ကဲ..ဟုတ္..ဟုတ္ၿပီ…ထည့္လိုက္ေတာ့…ဒီအတိုင္းပဲ ထည့္လိုက္…ဟုတ္တယ္…အား….အိ..အီး…ကၽြတ္..ကၽြတ္… ေဆာင့္..ေဆာင့္ကြယ္… အီး…ရွီး…..ေမာင္..ေမာင္ေလး…အား…ေဆာင့္…ေဆာင့္..နာ နာေလး…အင္း..အ….အဲ…ဟုတ္ပီ…ရွီး….ကၽြတ္..ကၽြတ္…အေမ႕…အင့္…ဟီး…..ဟင္း…အား..ေကာင္း..ေကာင္းလိုက္တာ..အား…..” မခင္သက္က ပိုင္စိုးလီးႀကီးကို ကိုယ္တိုင္ကိုင္ၿပီး သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ ထည္႔ေပးရင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ခ်က္မ်ား၌ ယစ္မူးစြာ ရွိေနပါေတာ့သည္..။ ပိုင္စိုးကလည္း ေဆာင့္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ပစ္ပစ္ ေဆာင့္ေတာ့သည္..။ အားပါလွေသာ သူ႔လိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ မမသက္ခမ်ာ အံကိုႀကိတ္ကာ မ်က္လုံးမ်ား စုံေမွးလ်က္ ပါးစပ္မွ တက်စ္က်စ္ တရွီးရွီး ျမည္ေအာင္ စုပ္သပ္ရင္း ေခါင္းကို ဘယ္ညာလူးၿပီး သူ႔ေက်ာျပင္ကို လက္သည္းမ်ားျဖင့္ ကုတ္ျခစ္ကာ တြန္႔လိန္ ေကာ့လန္ေနပါေတာ့သည္..။ သူမ၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားအရ အထြတ္အထိပ္သို႔ သူမ ေရာက္ေနၿပီဟု ပိုင္စိုး အတတ္သိလိုက္၏။ သူက မမသက္၏ နို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးကို အုံအရင္းမွ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္..။ ၿပီးမွ အသက္ကို ဝေအာင္ရွဴလိုက္ကာ ခါးကို ေျမွာက္ကာ ပင့္ကာ အားရွိပါးရွိ အသားကုန္ႀကဳံး၍ လိုးေလေတာ့သည္..။ ပိုင္စိုး ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက အားမာန္ပါလွသလို ေအာက္မွေန၍ စေကာဝုိင္းေမႊ႔သလို ဖင္ဆုံႀကီးႏွစ္ဖက္ကို လွည္႕ကာ ဝိုက္ကာ စိတ္တိုင္းက် လႈပ္၍ အလိုးခံေပးေနေသာ မမသက္၏ အပင့္..အရိႈက္ အဟိုက္အေဝ့တို႔ကလည္း မာန္ပါလွေခ်၏..။ ဘာမွ မၾကာလိုက္…။ ပိုင္စိုး၏ လေခ်ာင္းႀကီးတစ္ခုလုံး ယားက်ိက်ိႏွင့္ က်င္တင္တင္ ျဖစ္လာကာ တင္းေတာင့္လာၿပီး တစ္ပတ္စာ သိုေလွာင္ထားခဲ့ေသာ ေဆြေဆြ႔အတြက္ သုတ္ရည္ေတြကို ေဒၚေလးသက္ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ပန္းထုတ္လိုက္ရေတာ့သည္..။ ပူေႏြးေစးပ်စ္ေသာ သုတ္ရည္တို႔က သူမ၏ သားအိမ္ဝကို အရွိန္ျဖင့္ ပက္ဖ်န္းေလၿပီတကား..။ ခပ္ေဝးေဝး လမ္းမဆီမွ ကားသံ ၊ ကေလးမ်ား၏ ေဆာ့ကစားသံ၊ လူသံ အခ်ဳိ႕ကို ၾကားေနရ၏။ ဘာလိုလိုႏွင့္ ပိုင္စိုးႏွင့္ မခင္သက္တို႔၏ ကာမလြန္ဆြဲပြဲႀကီး ဆင္ႏႊဲခ်ိန္မွာ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္မွ် ၾကာေလသည္..။ ၾကာဆို မမသက္ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေပးခ်င္လာသည္အထိ ေစာင့္စားရ ႏွဴးႏွပ္ရတာကိုက နာရီဝက္နီးပါး ရွိခဲ့သည္ကိုး..။ ေစာင့္စားရက်ဳိး၊ ႀကိဳးစားရက်ဳိး နပ္ပါေလ၏။ ပိုင္စိုး အိမ္က ထြက္သြားေသာအခါ ၃ နာရီေတာင္ ထိုးလုၿပီ..။ သူက မမသက္ကို အနမ္းျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ကာ ခပ္သြက္သြက္ကေလး ထြက္သြားေလသည္..။ ၿပီး….မမသက္၏ ဆႏၵအရ တံခါးကို အျပင္မွ ကန္႔လန္႔ခ်သြားေပးခဲ့သည္.။ သူမကေတာ့ မစားရတာၾကာၿပီ ျဖစ္ေသာ အႏွစ္သက္ဆုံးေသာ ကာမအဟာရကို မြတ္သိပ္ ဆာေလာင္ေနခ်ိန္၌ တဝႀကီး စားလိုက္ရသျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ေက်နပ္၍ ေနေလေတာ့သည္..။ သို႔ေပမယ့္….. ပိုင္စိုး၏ အဆုတ္အနယ္ အဖိအေဆာင့္တို႔က တစ္ခါဆို ဆိုသေလာက္ အားပါလြန္းလွသျဖင့္ လက္ေမာင္း၊ ႏို႔အုံ၊ ဖင္ဆုံ၊ ခါးစပ္တို႔၌ နာက်င္ေနေလေတာ့သည္..။ အနာဆုံးႏွင့္ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ သူမ၏ လက္ေရြးစင္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဖို႔ပင္ လိုမည္မထင္ပါ..။ မခင္သက္တစ္ေယာက္ သူ အားရပါးရ လိုးၿပီး ထားပစ္ခဲ့သည့္ ပုံစံအတိုင္း ကိုယ္တုံးလုံး အေနအထားႀကီးျဖင့္ပင္ ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္ ကားယားႀကီး အိပ္လ်က္ ေမွးေနလိုက္သည္..။ တစ္ခ်က္ ေမွးခနဲ ျဖစ္သြားၿပီးမွ အေအးပတ္မည္စိုး၍ ခုတင္ေအာက္ ေရာက္ေနေသာ ၿခဳံေစာင္ပါးပါးေလးကို ျဖစ္သလို လႊမ္းကာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခဳိက္ အိပ္ပစ္လိုက္ေလရာ အစာဝသြားၿပီျဖစ္ေသာ မခင္သက္တစ္ေယာက္ အပ်ဳိႀကီး စည္းစိမ္ အျပည့္ျဖင့္ ခပ္ကားကားႀကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္..။ အိပ္ရာကႏိုးေတာ့ ေနေတာ္ေတာ္ခ်ဳိေနၿပီ..။ အိပ္ေရးဝဝ အိပ္လိုက္ရသျဖင့္ လန္းဆန္းသြားသလို ရွိ၏။ လန္းသည္ထက္ လန္းေစရန္ ေရခ်ဳိးပစ္လိုက္သည္..။ သူ စြန္႔ပစ္ထားခဲ့သည့္ က်ိခၽြဲခၽြဲ အျဖဴရည္မ်ား ေပပြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲသို႔ လက္ႏႈိက္၍ သန္႔စင္ေအာင္ အထူးဂရုစိုက္ေလသည္..။ တစ္ကိုယ္လုံး စိမ့္သြားေအာင္ ေလာင္းခ်ဳိးလိုက္ေတာ့မွ လန္းဆန္းရုံမက အားပါျပည့္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္..။ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ ကာမဂုဏ္ ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ စိတ္ထဲမွာ အလိုလို ေက်နပ္ေနသည္..။ ေရခ်ဳိး အဝတ္အစားလဲၿပီး သနပ္ခါး ပါးပါးလိမ္းကာ ေၾကာင္အိမ္ထဲမွ ဖီးၾကမ္းငွက္ေပ်ာသီး ေပ်ာ့ေပ်ာ့ႏွစ္လုံးကို စားလုိက္ေသး၏။ ပက္လက္ကုလားထိုင္၌ ေခတၱ အနားယူေနစဥ္ အျပင္မွ ေျခသံမ်ားၾကား၍ ေမွာင္စျပဳေနေသာ အခန္းကို မီးဖြင့္လိုက္သည္..။ “ အင္း…ဒီညေတာ့ သူနဲ႔ ေဆြေဆြတို႔ရဲ႕ ပြဲကို ၾကည့္စရာ မလိုေလာက္ေအာင္ ဝသြားၿပီ… ဟင္း…..ေကာင္ဆိုးေလး… ေန႔ခင္းက ငါ့ကိုလိုးၿပီး ညက် ငါ့တူမကို လိုးအုံးေတာ့မယ္… ေဆြေဆြကေတာ့ သိရွာမွာ မဟုတ္ဘူး သိမ်ားသိရင္ေတာ့ ေနာက္ဆို သူ႔ေယာက္်ား …အိမ္ကို တစ္ေယာက္ထဲ မသြားရ ဆိုၿပီး တစ္ခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ထုတ္မယ္ ထင္ပါရဲ႕…” ဤသို႔…ေတာင္စဥ္ေရမရ ေတြးေနခိုက္ ကၽြပ္ကၽြပ္အိတ္ျဖင့္ စားစရာေတြ ဆြဲၿပီး ခပ္သြက္သြက္ ဝင္လာေသာ ပိုင္စိုးကို ေတြ႔လိုက္ရသျဖင့္ မခင္သက္က… “ ဟဲ့…..ေဆြေဆြ ေရာ…ဟင္…” အေလာသုံးဆယ္ ပုံစံျဖင့္ ေမးလိုက္ရာ သူက ၿပဳံးစိစိျဖင့္ လက္ညိဳွးကိုေထာင္ကာ လီးေတာင္သလို တဆတ္ဆတ္ လုပ္ျပရင္း … “ ကုလားႀကီးေနာက္ လိုက္သြားၿပီ….” ဟု စလိုက္သည္..။ “ ဟာ….ဟုတ္ပါဘူး….ဒီေကာင္ေလး… …အေကာင္းေျပာတာ…” မခင္သက္က မွင္တည္တည္ ဆိုလိုက္ေတာ့မွ…. “ တကထဲ…မမကလည္း..ေဒါခ်ည္းပဲ..၊ ေျဖးေျဖးေပါ့….ေျပာမွာေပါ့..မမရဲ႕..” ပိုင္စိုးက လက္ထဲမွ အထုပ္ေတြကို ၾကမ္းေပၚပစ္ခ်လိုက္ကာ မခင္သက္၏ ေျခရင္း၌ ထိုင္လိုက္ၿပီး ကုလားထုိင္ေပၚ၌ ေမွးေနေသာ အပ်ဳိႀကီးကို ေမႊးေမႊးေပးလိုက္သည္..။ “ အား……အေမာကို ေျပသြားတာပဲ…. .မမရာ…” “ သြား….သူခိုးေလး… ေမးတာျဖင့္ မေျဖဘူး…ေဆြေဆြမပါဘူးမို႔လား?… ဒါေၾကာင့္ ..သူ အူျမဴးေန….ဟင္း….” မခင္သက္ကလည္း ႀကိတ္၍ ေက်နပ္ေနလ်က္ကပင္ စိတ္ဆိုးဟန္ တမင္ျပဳ၍ ႏႈတ္ခမ္းကို စူထားလိုက္ေလသည္..။ ပိုင္စိုးက သူမကို ခ်ဳိင္းၾကားမွ ဆြဲမထူလိုက္သည္..။ အပ်ဳိႀကီးက ေပကပ္ကပ္ပုံစံျဖင့္ တင္း ခံေန၏။ သူက မရမက ဆြဲယူလိုက္ရာ မပါခ်င့္ပါခ်င္ ပုံစံျဖင့္ မတ္တတ္ႀကီး ပါသြားၿပီး ပိုင္စိုး ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္သြား ရေလသည္..။ “ ဟြန္႔….ေတာ္ေတာ္ကဲ…၊ ဒီကျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ေတြ နာလို႔ေကာင္းတုန္း…၊ ဒါက ဘာလုပ္အုံးမလို႔လဲ?…..၊ လိုးခ်င္ျပန္ၿပီလား?…ဒီလီးက…” မခင္သက္က ေဆြေဆြမပါမွန္း အေသအခ်ာ သိလိုက္ရာ ၾကြရြလာေသာ ကာမစိတ္ အဟုန္ျဖင့္ ညစ္တီးညစ္ပတ္ေလး ခပ္ရႊင္ရႊင္ ခပ္ျမဴးျမဴး ေျပာလိုက္ၿပီး ပိုင္စိုး ေက်ာျပင္ကို တအုန္းအုန္း ထုေလေတာ့သည္..။ သူက တဟားဟားရယ္ရင္း သူမ၏ ေက်ာျပင္ကို သိုင္းဖက္ထားရာမွ ေရခ်ဳိးၿပီးစမို႔ ေအးစက္စက္ျဖင့္ ေႏြးေနသည္ဟု ဆိုခ်င္စရာ ဓါတ္တစ္မ်ဳိး စိမ့္ဝင္ေနေသာ မမသက္၏ တင္ပါးႀကီးကို ခပ္တင္းတင္း ဆုတ္၍ လွိမ့္ေခ် ပြတ္သပ္ေပးေနသည္..။ “ လူဆိုးေလး… ဖယ္ကြာ…မမ ရင္ေတြ ခုန္လာျပန္ၿပီ…ခဏေလးမ်ား အေမာ ေျဖပါအုံးေတာ့လား..ကြာ…” ” တကထဲ မစားရတာ က်ေနတာပဲ…သြား …ေရခ်ဳိးလိုက္အုံး၊ သူ႔ကိုယ္ကျဖင့္ ေခၽြးေစာ္ေတြကို နံလို႔…..” ဤသို႔ ဆိုကာ တြန္းလႊတ္လိုက္သည္..။ “ ဟဲဟဲ…. မမဖုရားရဲ႕ အမိန္႔ေတာ္ျမတ္ အတုိင္းပါပဲ..” ပိုင္စိုးက ရႊတ္တီးရႊတ္ေနာက္ ဆိုရင္း ေရခ်ဳိးရန္ ျပင္လိုက္သည္..။ ဆပ္ျပာ ၊ တဘက္ စသည္ကို ယူၿပီးမွ မမသက္ ရွိရာသို႔ တစ္ေခါက္ျပန္လာကာ…. “ ဟဲ..ဟဲ… မမဖုရား… ေရခ်ဳိးၿပီးၿပီးခ်င္းေနာ္….ဖုရာ့….” ဤသို႔ ေျပာဆိုကာ မခင္သက္၏ အိစက္ထြားကားေနေသာ တင္သားဆိုင္ႀကီးကို တစ္ခ်က္ ပုတ္၍ ထြက္သြားေလေတာ့သည္..။ မခင္သက္…ခမ်ာလည္း ေန႔ခင္းက စားထားဘူးသည့္ ပိုင္စိုး၏ လီးအရသာႀကီးကို ေတြးလိုက္မိၿပီး ရင္ေတြခုန္၊ ဖင္ေတြတုန္ကာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး တစ္ခုလုံး ယားၾကြ လာေလေတာ့သတည္း။ မူရင္းေရးသားသူအား Credit ေပးပါတယ္